Tom, Rozdzial

1     1, 9 |       po mogiłach.~- Pożyw się, duszo krześcijańska, co cię wypominam
2     1, 9 | szeptały:..~- Naści, pożyw się, duszo krześcijańska, w czyścu
3     1, 9 |    kwiatuszki pachnące, tak ci, duszo człowiecza, do Jezusa iść
4     2, 16|      zmiłuje i rzeknie: "Wstań, duszo, ożyj, zasługuj się nieba!"
5     3, 31|        wszędy strzeż się złego, duszo ludzka, i jeno w Bogu miej
6     4, 37|        i lubego żywota zbawi.~O duszo, po cóż dźwigasz człowieczego
7     4, 37|      nikogo nie ocyganisz. Mów, duszo, śmiało, czemuś to uciekła
8     4, 45| kostucha zapuka i powie: pódzi, duszo umęczona.~- Czemuż do izby
9     4, 47|    rzekła: "Gotuj się na jutro, duszo umęczona!" Mam czas jeszcze,