Tom, Rozdzial

1     1, 2 |         ten chłopak, to ino pasy drzeć, żeby zmarnować taką krowę -
2     1, 3 | rozsrożona nuż pazury wyciągać i drzeć się do niego przez gęstwę
3     1, 10|  przybladł na to przypomnienie i drżeć począł w sobie, aż rznąć
4     2, 17|          że gotowa była lecieć i drzeć go choćby tymi pazurami!
5     2, 19|         go uderzył tak mocny, że drżeć zaczął, a stary poszedł
6     3, 26|    skrzydełkami bić, w niebo się drzeć i śpiewać zawzięcie, a poranek
7     3, 27|       pierze posypało, i dalejże drzeć się do niej, skakać do piersi,
8     3, 28|    kulasy zadygotały i ręce jęły drżeć i trzepać się po odzieniu,
9     4, 39| napadnięty w barłogu, gotowy już drzeć kłami, co mu się jeno nawinie,