Tom, Rozdzial

1     1, 1 |  wieki wieków, moja Agato, a dokąd to wędrujecie, co?~- We
2     2, 13|      nie wiada skąd płynące, dokąd - a coraz słabiej się trzepotały,
3     2, 19|    nieco w karczmie dopiero, dokąd go przywiedli przyjaciele,
4     2, 23|    znowu biegli, ani wiedząc dokąd i kędy, byle dalej, choćby
5     2, 25| świat!~Ale gdzie to pójdzie, dokąd?~Dookoła stał świat otwarty,
6     3, 30|      wiedząc, co ją niesie i dokąd.~Wzdychała głęboko, czasami
7     4, 38|    całkiem, po co przyszła i dokąd idzie.~Przysunął się do
8     4, 41| Zgłupiałem już do cna! Jezu, dokąd to baba może zaprowadzić.~
9     4, 48|    wiedzieli nawet, kaj są i dokąd idą, i po co?~Nagle i kajś