Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |            drogą ku lasom; raz w raz tylko odwracała się ku wsi, ku
  2     1, 1 |          ogarniał i tłumił barwy, że tylko czuby drzew, wieże i dachy
  3     1, 1 |       drogami w tumanach kurzawy, że tyłko raz w raz wychylały się
  4     1, 1 |        zorzach zachodu zatopione, że tylko krzyk przenikliwy znaczył
  5     1, 1 |            pójdzie za niego, niechby tylko rzekł.~- Już dwie żony pochował.~-
  6     1, 1 |               pogadując coś niecoś,a tylko stara Jagustynka wykrzykiwała
  7     1, 2 |               krew przestała płynąć, tylko krzepła w czarne, spieczone
  8     1, 2 |            zazwyczaj, ale stary klął tylko dzisiaj i poszedł do izby.~-
  9     1, 2 |          mroczało już na świecie, że tylko połyskiwały szkła obrazów
 10     1, 2 |       zastawiona różnym sprzętem, że tylko koło wielkiego komina z
 11     1, 2 |             nie mówili, słychać było tylko gruchot zsypywanych na klepisko
 12     1, 2 |      serdecznie i bawić jego ruchami tylko Józia czasami podnosiła
 13     1, 2 |               cicho było we wsi, psy tylko niekiedy poszczekiwały,
 14     1, 2 |         drogą, jaką był przyszedł, a tylko puścił się w dół, przeszedł
 15     1, 2 |            siedziała; w koszuli była tylko i z podwiniętymi do ramion
 16     1, 3 |             oparyn i woda skapywała, tylko w cieniach - pod płotami
 17     1, 3 |              równym i twardsza była, tylko gęsto przerośnięta korzeniami,
 18     1, 3 |           wkrótce czysto ostrugany i tylko z jednym zacięciem na brodzie,
 19     1, 3 |             i dość spokojnie, czasem tylko podnosiły się skargi abo
 20     1, 3 |         czuby pochylały nad drogą, i tylko raz w raz puszczały bursztynowe
 21     1, 3 |              a prędkich drganiach, i tylko coraz któraś się prostowała,
 22     1, 4 |         prost kościoła, przedzielona tylko odeń drogą, w głębi wielkiego
 23     1, 4 |       Jankiel w jarmułce i w koszuli tylko, bo ciepło było, pogłaskiwał
 24     1, 4 |         głowa o to nie boli... niech tylko przyniesie dużo, a za każdą
 25     1, 4 |       wyprostowania nóg i grzbietów; tylko chłopaki, co mieli późną
 26     1, 4 |       przyszedł do karczmy o zmroku, tylko że nie tańcował dzisiaj,
 27     1, 4 |      pośrodku.~Nie pomstowała nawet, tylko powstawszy rzekła wesoło:~-
 28     1, 4 |              jasny, księżyc świecił, tylko rekruci jeszcze ostali i
 29     1, 4 |              chałupy wyjrzał...~Kuba tylko spał wciąż w popiele tak
 30     1, 4 |             esencji ze spirytusem...~Tylko owsa stanowczo Kuba przynosić
 31     1, 4 |         jesiennej przejmowała świat, tylko gdzieniegdzie wyrywały się
 32     1, 5 |            koniczyny. W domu ostawał tylko Kuba z Witkiem i Jagustynka,
 33     1, 5 |           powożącego.~- Przyjechałem tylko na jarmark! - zawołał wesoło
 34     1, 5 |          włóce... warta tego...~- To tylko wam posłać swatów, Macieju,
 35     1, 5 |            ni słowem jednym.~I skoro tylko wjechali na wyboisty bruk
 36     1, 5 |      przewalała z końca w koniec, że tylko niekiedy słychać było ryki
 37     1, 5 |              jakby go coś tknęło, bo tylko machnął ręką i rzekł odchodząc:~-
 38     1, 5 |              w zębach, w koszuli był tylko, nie umyty i rozczochrany;
 39     1, 5 |          kieby przez szyby.~Jambroży tylko ostał, poczekiwał na kumów
 40     1, 5 |      południe zaświeciło słońce, ale tylko tyla, coby kto lustrem mignął
 41     1, 5 |      Miasteczko pustoszało i milkło.~Tylko dziady jeszcze gdzieniegdzie
 42     1, 6 |       mętnych szkliwach deszczów, że tylko obrysy borów i wsi majaczyły
 43     1, 6 |        tumanach szarugi, spod której tylko gdzieniegdzie czerniały
 44     1, 6 |           sadach.~Cicho było we wsi, tylko gdzieniegdzie młócono po
 45     1, 6 |              i przed domami, czasami tylko ktoś zamajaczył we mgle
 46     1, 6 |              mgle i ginął wnetki, że tylko człapanie trepów po błocie
 47     1, 6 |            mgły leżały na łąkach, że tylko gdzieniegdzie błyskały szerokie
 48     1, 6 |             a deszcz się wzmagał, że tylko pluskało po rozmiękłej ziemi
 49     1, 6 |               deszcz jakby przestał, tylko mokra, ciężka mgła wisiała,
 50     1, 6 |              ale już zniknął w mgle, tylko odgłos jego kroków słychać
 51     1, 6 |             żeby dokładać i dolewać, tylko Jambroży raz po raz powiadał
 52     1, 6 |            zarówno - wstrząsnęła się tylko nieco na przypomnienie Antka.~-
 53     1, 6 |             latało za nią? - niechby tylko chciała, to choćby wszystkie
 54     1, 6 |                a i inne może... żeby tylko miały Borynowe pieniądze...
 55     1, 7 |              i potrącała, co się jej tylko pod ręce nawinęło, a do
 56     1, 7 |             wzrokiem na dobro swoje, tylko wyciągnęła spod spodu chustkę
 57     1, 7 |             izba parsknęła śmiechem, tylko Misia Grzegorzowa nachyliła
 58     1, 7 |         poglądała, a i nie ona jedna tylko... a on przystawał, żeby
 59     1, 7 |          oddawały kieliszek Borynie.~Tylko Jagna uparła się i nie piła,
 60     1, 7 |      wszystkich jak chmurą, z której tylko skrzybot łyżek, mlaskanie
 61     1, 7 |       śmiechy podniosły się na nowo.~Tylko Jagna milczała, poglądała
 62     1, 7 |         Cichość się uczyniła, deszcz tylko zacinał w szyby i psy jazgotały
 63     1, 7 |             jął gryźć, i bronić, jak tylko umiała biedota kochana.~
 64     1, 7 |          wszystko głośno wypowie, co tylko wie, a mogła wiedzieć sporo.
 65     1, 7 |              odpowiedź. podrapał się tylko po głowie i uśmiechał, a
 66     1, 8 |           którym wieś cała zapadała, tylko gdzieniegdzie poczęły z
 67     1, 8 |             będzie...~- Pan Jezus to tylko wie przódzi, nie my, grzeszni!
 68     1, 8 |           zmówiny były dzisiaj. Jeno tylko jedno pomyślała, czy stary
 69     1, 8 |          porwał i wyszedł z karczmy, tylko z drogi dolatywał jego głos
 70     1, 9 |             Twarz mu poczerniała, że tylko oczy uczyniły się jeszcze
 71     1, 9 |              jeden sierota, on jeden tylko, on jeden...~- Jezu mój,
 72     1, 9 |           zamknięta, a gdzieniegdzie tylko przez małe zapocone szybki
 73     1, 9 |           Józia z Nastusią; nie było tylko starego Boryny, któren do
 74     1, 10|             mówię, ale wy jak te psy tylko nastajecie jeden na drugiego,
 75     1, 10|        nastajecie jeden na drugiego, tylko... - wiatr resztę słów wepchnął
 76     1, 10|             wody do beczki, wykręcił tylko, a ona już sama trafiła
 77     1, 10|             se...~Nie słyszał nawet, tylko wszedł do mieszkania, co
 78     1, 10|             drogach pusto było, gęsi tylko całymi stadami babrały w
 79     1, 10|        pacześny wątek przez płochy i tylko niekiedy, choć i z nieśmiałością,
 80     1, 11|           dzisiaj o nic... Leciałaby tylko gdzieś przed się, choćby
 81     1, 11|       huczało jakby na jarmarku.~Jak tylko przedzwonili na nieszpory,
 82     1, 11|            nogi drygały, a niektóren tylko co nie huknął piosenką,
 83     1, 11|             zaczęła dopiero, mocniej tylko poczerwieniała i wywijała
 84     1, 11|        ustawili wzdłuż trzech ścian.~Tylko drużbowie nie siedli, by
 85     1, 11|                A ty, człowieku, masz tylko jedno wiedzieć - byś swoje
 86     1, 11|              drudzy zasie, co to nie tylko krowi ogon widzieli abo
 87     1, 11|             ogarniała taneczników, a tylko oknami lała się miesięczna
 88     1, 11|             się, i stoczyć w noc, że tylko ciężkie dychanie, tupoty,
 89     1, 12|              po opatrunku zdrętwiała tylko aż po pachwiny, a po całym
 90     1, 12|          pomogło widać... że niechby tylko miał więcej mocy, to nie
 91     1, 12|        poczciwe było dziewczątko, co tylko mogła, nazbierała na miseczkę,
 92     1, 12|             rozchodzić się do domów.~Tylko drużbowie z druhnami i muzyką
 93     2, 13|         ziemię, a śnieg wciąż padał, tylko że już coraz suchszy i rzedszy,
 94     2, 13|          pieniędzy?~- Na co? z kijem tylko nie pójdę.~- Gdzie się to
 95     2, 14|       Organista rozdziany, w koszuli tylko i z podwiniętymi rękami,
 96     2, 14|           miałam dać, ale weźcie wy; tylko na kółku oprzędźcie, bo
 97     2, 14|             głos wszelaki zamarł, że tylko coś, jakby szelest drgających
 98     2, 14|            temu zaradzi jak nie ona? Tylko pomodliła się gorąco przed
 99     2, 14|           zabrała się do przędzenia, tylko dzień, chociaż był słoneczny
100     2, 14|       wypowiedzieć trudno.~Nie mówił tylko, gdzie był i co robił, juścić
101     2, 14|              ciemność ogarnęła izbę, tylko księżycowe światło lało
102     2, 15|      pomyślenie też miał niezgorsze, tylko że robota była ciężka dla
103     2, 15|              jak mógł, przyciszał, a tylko te przygryzki w pamięć zgarniał,
104     2, 15|              go przegonią, niech się tylko lepszy trafi... zawżdy tak
105     2, 16|          okiem równiach śnieżnych, a tylko gdzieś, w dalekościach modrawych,
106     2, 16|             stanął na święta całe, a tylko zimne szkliwo wody przejrzystej,
107     2, 16|              ale to już niedługo, bo tylko do wiosny!~- A mówiła pani
108     2, 16|          taki mróz.~- Nie dlatego, a tylko że krowa się dzisiaj ocieliła,
109     2, 16|             ni inni?... Nikto drugi, tylko on jeden! Zadać jej cosik
110     2, 16|            nie zajdzie. Nie powiadaj tylko na sprzeciw Maciejowi, bo
111     2, 16|         domów, płotów i sadów, jedne tylko światełka migotały ostro
112     2, 16|              siadł Witek kole Józki, tylko Jagusia przysiadała na krótko,
113     2, 16|           się rozlegał i mlaskanie - tylko Boryna raz po raz rwał się
114     2, 16|             znowu ławy przed ogniem, tylko Pietrek ostał na podwórzu
115     2, 17|           chrapał, aż się rozlegało, tylko jedna Jagusia, choć była
116     2, 17|           spod tego nie mogła - nic, tylko zmora musiała ją dusić albo
117     2, 18|           mam ze sobą, zagotujcie mi tylko wody...~- Wrzątku niby!~
118     2, 19|          rzadka przepijali do się, a tylko poredzali, świadczyli sobie
119     2, 19|             nie bacząc na sąsiadów - tylko jedna Jagustynka chodziła
120     2, 19|            Jagną nie latał! Ale jest tylko jedna rada na kochanie:
121     2, 19|           zepsują.~- Cóż, na to jest tylko jedna rada, zaczną las ciąć,
122     2, 19|             mu gorąco wszyscy, jeden tylko Grzela się sprzeciwiał,
123     2, 19|             i przyśpiewki, pozostali tylko Rzepeczaki, którzy mieli
124     2, 20|         rozbierała.~- Nic to innego, tylko wątroba się wama zapiekła
125     2, 20|        przecież! ~- Hale, w karczmie tylko! Hale!... - bowiem, że kiedy
126     2, 20|             Grozicie, widzę!~- Swoje tylko powiadam, a wy zbytnio w
127     2, 20|     zagniewane, mało siedział.~Jeden tylko kowal przychodził co wieczór
128     2, 20|            długo przesiadywał, a jak tylko mógł, podjudzał jeszcze
129     2, 20|             a w końcu rzekł:~- Zgodą tylko, moi drodzy, zgodą - zażył
130     2, 20|              da się on tknąć nikomu, tylko jednego Witka słucha.~Zawołali
131     2, 20|            rachowała, że Szymek miał tylko pięć morgów i to nie wiadomo;
132     2, 21|             niósł wysoko, daleko, że tylko jękliwym świegotem drgał
133     2, 21|            bardziej przerażająca, że tylko ptak jaki niekiedy załopotał
134     2, 21|          prawie nie było na ziemi, a tylko opadły z dawna, zwietrzały
135     2, 21|               Chodźcie prędzej, nocy tylko co patrzeć.~- Jeno tego
136     2, 21|         wiater oderwał go, bo wisiał tylko na jednej ręce, trzaskał
137     2, 21|             ptaszek marznący, któren tylko kiejś niekiej zatrzepie
138     2, 21|       wreszcie rzekł z cicha do niej tylko:~- A zajrzyj do mnie którego
139     2, 21|       rachubę w tej chwili, widziała tylko siebie i dzieci; sama się
140     2, 22|       jeszcze pogadywały między sobą tylko, wrzeciona jeno furkotały
141     2, 22|     opowiadając różności o nim, jako tylko nieśmiały jest, ale zgoła
142     2, 22|         miejsca, do których człowiek tylko w godzinie cudu albo i we
143     2, 22|             przepadła tak prędko, że tylko jedna z dziewczyn krzyknęła
144     2, 22|          zmiłowanie Pańskie mogło go tylko wybawić!~Jakoś późną jesienią
145     2, 23|                 Nie mogli już mówić, tylko nieprzytomne krzyki rwały
146     2, 23|       gdziesik aż z samych trzewiów, tylko szepty zduszone, porwane
147     2, 24|         Kozłowa tak mocno, że sołtys tylko popatrzył na nią, splunął
148     2, 24|              w pierzyny i śpi, jedna tylko Józka, z zapuchłymi od płaczów
149     2, 24|           przed karczmą wyśpiewywać.~Tylko w chałupie Dominikowej błyszczało
150     2, 24|           tając niczego, wystraszona tylko zmianą, jaka w nim zaszła,
151     2, 25|              pusto i cicho od ludzi, tylko wiater z szumem przemiatał
152     2, 25|             kalkulować, ale czuła ją tylko mocno, że bezwolnie traciła
153     2, 25|          ostatniej chwili, pchnął ją tylko na ścianę i spiesznie poszedł.~-
154     2, 25|             chyłkiem uciekały w las, tylko rębacze bronili się ostatkami
155     2, 25|            już przymilkły wrzaski, a tylko ciężkie charczenia, klątwy
156     3, 26|           gdzie dojrzał robotę, tyle tylko, co zaraz pod wsią gmerało
157     3, 26|           oglądem i strapiła, że nie tylko wyręki mieć z niej nie będzie,
158     3, 26|             się rozpytywać o więcej, tylko podniesła roztrzęsioną rękę
159     3, 27|               co ino upatrzył, co mu tylko w pazury wpadło, to porywał,
160     3, 28|              dobrać najsprawniej, że tylko niekiedy spoglądała przez
161     3, 28|        zajadle krzykając nad nią, co tylko ślina i złość na język stoczyła.~
162     3, 29|         coraz rzęsiściej wysypywały, tylko wiater nie ścichał, a naprzeciw,
163     3, 29|            chałupy Stachowej zostały tylko ściany, ino barzej jeszcze
164     3, 29|         wygniecione szyby widać było tylko kupy połamanego drzewa i
165     3, 29|     najlepszy ociec popieszczał...~- Tylko dufności nie traćcie, a
166     3, 29|              bo te oszukańce dają mi tylko piętnaście złotych, a wełniak
167     3, 29|           wybiera!~- To dobrze, byle tylko zgodnie i cicho, a na rezurekcję
168     3, 30|          wozy z wyłożonymi końmi, że tylko tupoty a parskania roznosiły
169     3, 30|           śpieszno na świat wywalać. Tylko Hanka ostała jeszcze, bo
170     3, 30|              domywali się do czysta; tylko stary Bylica zabawiał się
171     3, 30|     rozstajach pod figurami grywał i tylko z chłopami przestawał. Szedł
172     3, 30|       rzeczki, rozlewało się dokoła. Tylko jeszcze u młynarzów gorzały
173     3, 30|        drzewami nad stawem, lały nie tylko przechodzących, ale każdego,
174     3, 30|       obrządzeń gospodarskich, Witek tylko ostał i upatrzywszy sposobną
175     3, 30|             mu się wypsnęło, do waju tylko mówię...~- Juści, za rękę
176     3, 30|        gospodarstwie!~- Żeby go wama tylko nie odmówiła która - rzekła
177     3, 30|       pieśnie pobożne przyśpiewując.~Tylko u Płoszkowej rojno było
178     3, 30|          Kobusowa pięścią grożąc.~Że tylko wójt wraz ze sołtysem i
179     3, 31|           stojały pustką, pod strażą tylko staruch, psów i tych sadów
180     3, 31|             robocie ledwie poradził.~Tylko u Borynów szło wszystko
181     3, 31|          kiejby przykazał la śmiechu tylko powiesić się któremu, a
182     3, 31|         kościom dać folgę, ale skoro tylko konie przejadły, za pługi
183     3, 31|             aż w nozdrzach wierciło.~Tylko jeden Rocho nikaj nie przysiadł
184     3, 32|          boso i prawie w koszuli, bo tylko w jakiejś podartej chuścinie
185     3, 32|      przyczajone dokąśliwego chwytu.~Tylko niekiedy prostowała się
186     3, 32|            wisiało wysokie i czyste, tylko niegdzie leżała jakaś biała
187     3, 32|             Już zwartą kupą ruszyli, tylko Agata ostała przy kopcu,
188     3, 32|         dworską modę w polu robią.~- Tylko na naszych polach ani znaku
189     3, 32|         pierun ze siebie wypuści, że tylko i ze samego przodka jeszcze
190     3, 32|              i w krwawych dymach, że tylko miejscami, kaj wyniosłe
191     3, 32|             tych zagonów i zapłakać.~Tylko Hanka poczuła się jakby
192     3, 32|            weselem rozgorzały Lipce.~Tylko u jednych Borynów było zgoła
193     3, 33|       powywierane do pustych izb, że tylko w jednej, kaj okno było
194     3, 33|         rozglądając się po podwórzu, tylko dziewka siedziała przed
195     3, 33|          naszego lasu... juści, żeby tylko chyla tyla... a resztę dokupię...
196     3, 33|            końcu zaprzestali.~- Jemu tylko pacierze o prędkie skonanie
197     3, 33|              było, w chałupie spali, tylko Witek siedział pod ścianą,
198     3, 34|         trzęsła od gadań i lamentów.~Tylko jedne chłopaki, co się były
199     3, 34|          wiater pohukiwał wysoko, że tylko co najwyższe drzewa szarpały
200     3, 34|              ma za co kupić; chociaż tylko po sześćdziesiąt rubli morgę
201     3, 34|           zaczął znowu swoje:~- Jest tylko jeden sposób, żeby Podlesie
202     3, 34|              choćby jutro, niech się tylko zgodzi... A nim się nasi
203     3, 34|    przychodzą Niemcy, to już tam nie tylko biedny Żydek się nie pożywi,
204     3, 34|       rozeznał, kto mówił i do kogo; tylko jeden grubachny głos z Jambroża
205     3, 35|       zaległa niedzielna cichość, że tylko niekiedy słychać było głosy,
206     3, 35|             w papierze, nie chciałem tylko powiedzieć przy kowalu!
207     3, 35|          cicho. Obiecała uroczyście, tylko jednej Józce zawierzając
208     3, 35|              do obrony, próbowała go tylko zrazu odciągnąć, ale że
209     3, 35|             niekiej przed opłotkami, tylko przed chałupą Dominikowej
210     3, 35|      roznosiły się w skwarnej ciszy.~Tylko u Dominikowej było głucho
211     3, 36|             w łąkę piędź za piędzią, tylko niekiedy przystawał któryś
212     3, 36|            jęczał, leżał spokojnie i tylko cięgiem włóczył oczyma;
213     3, 36|            śladu Antka, natknęła się tylko raz na Tereskę przywartą
214     3, 36|        Wkrótce rozeszli się wszyscy, tylko jeden Mateusz coś długo
215     4, 37|              i szczekał w opłotkach, tylko jeden Pietrek, co się był
216     4, 37|         lamentliwych szlochań, a ona tylko jedna, chocia się w niej
217     4, 37|          Pewnie, że drogi, ale biorę tylko po rublu i dwadzieścia groszy
218     4, 37|           jeszcze barzej ścichło, że tylko niekiedy zatrzęsło się jakieś
219     4, 37|              na samym dnie ciemnicy, tylko jedna Borynowa izba świeciła
220     4, 37|            kto dał się pociągnąć, że tylko kajś niekaj co tam pod lasem
221     4, 37|       chyłkiem i wiedli ku karczmie. Tylko jeden Jambroż był dzisia
222     4, 37|            całą gromadą ku karczmie, tylko jeden Sikora, co ostawał
223     4, 37|           szmeru.~Wieczór był cichy, tylko niekiedy wiater przegarnął
224     4, 37|               nikt się nie poruszył, tylko rozpalone oczy latały, Łapa
225     4, 38|              Jezus pamięta, boć jemu tylko kwitną i tak pachną, że
226     4, 38|     wszystkiej cichości świata...~Że tylko niekiedy co tam ktoś grzbiet
227     4, 38|        wodząc za nim oczami, kaj się tylko poruszył.~Właśnie i suma
228     4, 38|            jeszcze od nieszporów, że tylko Józka zwijała się kole wieczornych
229     4, 38|             potem rznął insze, jakie tylko słyszał w kościele, i tak
230     4, 38| niecierpliwie kopytami, świeciło się tylko w jednym pokoju, grali w
231     4, 39|      siedzieli w bocznych ławkach, a tylko Jagusia z matką klęczały
232     4, 39|          cosik poszeptywała do niej, tylko jedna Józka, co ta po swojemu
233     4, 39|              co?~- Cichota, kobiety! Tylko przez kłótni, poniechaj,
234     4, 39|              nie czuła nawet złości, tylko brał ją strach przed nią
235     4, 39|          pominęła Jagusiną sprawę, a tylko rzekła o Grzeli:~- Kiej
236     4, 40|               rozpalone i czyste, że tylko gdzieniegdzie warowała na
237     4, 40|         omroczonych, cichych głębin, tylko kajś niekaj podartych słonecznymi
238     4, 40|             się w człowiekowym sercu tylko kłębi, wzbiera i ponosi
239     4, 40|       biegnącej za stodołami.~Słońce tylko co zaszło i całe niebo stanęło
240     4, 40|       bacznie, a tak surowo, że choć tylko niekiedy rzucił jakie słowo,
241     4, 40|          smutny, mało się odzywał, a tylko bacznie chodził oczami za
242     4, 40|          gorąco przedstawiając, jako tylko chodzi mu o dobro wsi, jako
243     4, 41|             wymroziło, że został się tylko rumianek i osty!- westchnął
244     4, 41|            zapamiętania, na tę jedną tylko minutę ostatniej radości.~
245     4, 41|     przepadła pod sadami; przecierał tylko oczy kieby ze śpiku a wzdychał
246     4, 42|           wszystko szło jak co dnia, tylko Szymek, nie bacząc na nic,
247     4, 42|              czego się jeno da, bele tylko w niej przetrzymać z jakiś
248     4, 42|              pracował niestrudzenie, tylko kiedy mu Nastuś przyniesła
249     4, 42|            się już zbierać do domów. Tylko jeden Mateusz srodze się
250     4, 43|             już ciemno, świeciło się tylko u Borynów, kaj się zebrało
251     4, 43|              dość wcześnie wyruszać.~Tylko Jagusia została jeszcze
252     4, 44|        Gromada czekała cierpliwie, a tylko jeden wójt latał kiej oparzony,
253     4, 44|       stowarzyszać wedle upodoby, że tylko jedna rzepecka szlachta
254     4, 44|        słuchali w wielkiej cichości, tylko niekiedy co tam ktoś westchnął,
255     4, 44|              a jakoś nie przysyłają! Tylko prędzej! - grzmiał rozkazująco.~-
256     4, 44|              przeciwić się, a juści, tylko parobkowi łacno krzyknąć
257     4, 44|              myślą dzień i noc, bych tylko narodowi przyjść z pomocą,
258     4, 45|     zabielały dziecińskie głowiny, a tylko jedne pieski przeprowadzały
259     4, 45|            cieniach przed pożogą, że tylko jedne jaskółki śmigały nieustannie.~
260     4, 45|       piersią i gadał zachętliwie:~- Tylko do lasu, tam dobra droga,
261     4, 45|        znajomości. Na moje sumienie, tylko po znajomości!~Zakasłał
262     4, 45|             Wyszłam naprzeciw Jasia, tylko go patrzeć, jak nadjedzie.~-
263     4, 45|           trwożnie:~- Moja kruszyno, tylko ty nie mieszaj się do niczego.~-
264     4, 45|           Przecież nie dla siebie, a tylko dla was, dla ciebie, na
265     4, 45|              mu cięgiem na łysinę.~- Tylko tyle, że siedzi w cytadeli.~-
266     4, 45|              się spać. Ale rano, jak tylko słońce zaświeciło, już był
267     4, 45|          jednak nie zastał nikogo, a tylko w sieniach, wywartych na
268     4, 45|              nieco ino rozdziana, bo tylko we wełniaku i w koszuli,
269     4, 45|              o jej pobożności:~Matka tylko wzruszyła ramionami.~- Ma
270     4, 45|              posądzenie; zdziwił się tylko teraz, że od jego przyjazdu
271     4, 45|           nie mogła wyrozumieć, więc tylko się radowała jej niespodzianej
272     4, 46|            ale żadna nie zawtórzyła, tylko Dominikowa rzekła z przekąsem:~-
273     4, 46|            jeśli mają kogo wziąć, to tylko Rocha!~- Jakże, możemy go
274     4, 46|             i spokojnie jak przódzi, tylko że co trochę podnosił ostrze
275     4, 46|         ziemie leżały w cichościach, tylko kajś na wsi ujadał pies...~
276     4, 46|              nie trwóżcie, kruszynam tylko, jedno źdźbło z bujnego
277     4, 46|              rozeszli.~Do wsi wracał tylko Antek z Jagusią, tamci zaś
278     4, 47|             mało było wody, że robił tylko jeden ganek, a i to zaledwie
279     4, 47|            grzeszyli. Czemuż to jemu tylko uciecha, a la niej samo
280     4, 47|      Jaśkowego sadu, że to siedzieli tylko przez miedzę. Przejmował
281     4, 47|         śmierci i lekkiemu skonaniu.~Tylko Jasia, skoro zajrzał w jej
282     4, 47|              czuła opiekunka, szkoda tylko, że Jasio już niańki nie
283     4, 48|             na gorąc w izbie i skoro tylko sprzątnęli miski, poniósł
284     4, 48|             im sprzedam, niech sobie tylko dokupią blichowanego. Jutro
285     4, 48|              było już prawie nikogo, tylko jeden Jambroż cosik tam
286     4, 48|      straszne przewiny, nie poredził tylko w sobie zbudzić do niej
287     4, 48|        wymiarkować, wiedziała bowiem tylko jedno, że oto siedzi przed
288     4, 48|              serca o łasce Pańskiej, tylko im jednym objawionej w tej
289     4, 48|            siebie, ni jednego słowa, tylko niekiedy krzyżowały się
290     4, 48|         juści, co się jej dziwowali, tylko Jagustynka pokręciła głową
291     4, 48|          matka, to drugie, cóż, kiej tylko jedno wiedziała, że Jasio
292     4, 48|           zginęła całkiem z oczów, a tylko kajś w rozsłonecznionych
293     4, 48|             niezgłębionej boleści.~A tylko niekiej, przy pacierzu,
294     4, 49|           dworze pocichły już głosy, tylko drzewiny szarpały się z
295     4, 49|               ale święcie uwierzyły, tylko jedna Jagustynka ozwała
296     4, 49|             już ku zachodowi. Ostała tylko organiścina i zamknąwszy
297     4, 49|             wrzało kiej na jarmarku.~Tylko Antek się nie odzywał, stojał
298     4, 49|              bo każdego zakrzyczeli, tylko jeden Mateusz nie uląkłszy
299     4, 49|             był tam, przy Jagusi, że tylko twarde przyuczone ręce same
300     4, 49|        środkiem był srogi piasek, że tylko niekiedy co tam któraś zawziętsza
301     4, 49|        czując, co się dzieje dokoła, tylko żywe łzy nieustanną strugą
302     4, 49|             w pocie czoła pracował. ~Tylko jedne pola Dominikowej stojały