Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |                Krowa się zlachała, bo taka śpaśna... i zaraz przed
  2     1, 1 |      przyjechali. O Jezus, mój Jezus, taka krowa, co na raz dobrze
  3     1, 1 |              zapaską i poszła żywo, a taka była strwożona wieścią,
  4     1, 2 |              przypilnować nie ma kto. Taka krowa, taka krowa! A to
  5     1, 2 |               nie ma kto. Taka krowa, taka krowa! A to człowiek ruszyć
  6     1, 2 |               bo ty stoisz o moje!... Taka krowa, taki haman, że i
  7     1, 2 |             czego szuka, żarła go ano taka strata.~- Witek! Witek! -
  8     1, 2 |       porozchodzili, bo rozumieli, że taka szkoda i taka markotność
  9     1, 2 |           rozumieli, że taka szkoda i taka markotność musi się skończyć
 10     1, 2 |            takie ciągotki w kościach, taką senność, że jak stał, rzucił
 11     1, 2 |            pasy drzeć, żeby zmarnować taką krowę - mruczał powracając
 12     1, 2 |            Jeszcze by ,taki tłumok....taka pode płotem zdychała a skamlała,
 13     1, 2 |               co tam o niej mówią, to taka prawda. - Splunął. - Sielna
 14     1, 3 |               się zrobiło, bo laboga, taka świnia, co może nie świnia!
 15     1, 3 |               że to pierun nie zabije taką pokrakę? - zakrzyknął zdumiony.~-
 16     1, 4 |               oczów, a w sercu poczuł taką gorącość, jakby mu kto zarzewia
 17     1, 4 |      rozmodlonych - a Kubę napełniały taką rozkoszą, aż wzdychał ino,
 18     1, 4 |          trzymają gazetę.~- I... to i taka kowalowa gazeta! - rzekł
 19     1, 4 |             to i borowemu zmajstrował taką, że jak strzeli w lesie,
 20     1, 4 |             Ale pięć rubli trza mu za taką zapłacić! - rozmyślał. -
 21     1, 4 |          świat la niej. Każda kobieta taka, każda... - rozmyślał gorzko
 22     1, 4 |           Karczma la wszystkich, a ja taka dobra za swoje trzy grosze
 23     1, 4 |            się go rozeznanie i żałość taka, aż przystanął, oglądał
 24     1, 5 |       skurczoną duszę, rósł w ambit i taką pewność siebie, jakoby samym
 25     1, 5 |               wolno, krok za krokiem, taka ciżba była, a bokami, po
 26     1, 5 |              ludzie poglądali na nią, taka była urodna i taka młodość
 27     1, 5 |               nią, taka była urodna i taka młodość i zdrowie biło od
 28     1, 5 |        chustki. wsadzonej za pazuchę. Taka była uradowana, że ino jej
 29     1, 5 |              we zwyczaju.~Plucha szła taka i ciemność, że koniom ogonów
 30     1, 6 |          Skończymy bo i czas do domu, taka plucha, że mnie już do koszuli
 31     1, 6 |                Juści. Noc zaruteńko i taka ćma, że się drogi nie rozezna.
 32     1, 6 |             zejdę, to pomogę. Pomroka taka, że nic nie widać.~Wjechali
 33     1, 6 |             bo jako ta ziemia święta, taką była Jagusina dusza - jako
 34     1, 7 |       pogadywał i rad na nią patrzył, taka piękna dzisiaj była i wystrojona
 35     1, 7 |          tarzał się jako to bydlę, że taka kurzawa, taka ćma się podnosiła,
 36     1, 7 |               bydlę, że taka kurzawa, taka ćma się podnosiła, co i
 37     1, 7 |       stworzył wołu-~...i wół jest!~- Taka dobra moja prawda jako i
 38     1, 7 |         chodzi i znowu gdzie zgubi...~Taka była Jagustynka...~Rozchodzić
 39     1, 7 |                komornice albo biedotę taką, co to w dziesięcioro wisi
 40     1, 8 |           ziemię i krzyknął:~- Na psa taka robota!~- Gryzie was coś
 41     1, 8 |             uciechy zażyć...~I jęła z taką gorącością wygadywać na
 42     1, 8 |               już w tym. Wyrychtujemy taką z nich parę, że jaż ha!~-
 43     1, 8 |              aż się wójt dziwował, że taka mądra kobieta jest.~Synowie
 44     1, 10|           kolczasty tęskność bolesna, taka straszna tęskność, że choćby
 45     1, 10|               jak ta suka! - rzucił z taką mocą pogrzebacz w ogień,
 46     1, 11|                i obwinęły jej duszę z taką mocą, a tak wyraziście w
 47     1, 11|             obetniesz potem... Znałam taką niejedną ... - nie mówiła
 48     1, 11|                Hukali społem i z mocą taką, aż się po wsi rozlegało,
 49     1, 11|       rozebrać nie potrafią... na psa taka nauka!~- Matki niechaj pacierza
 50     1, 11|             Jagusi!...~- Jaki korzeń, taka nać! - taka córka, jaka
 51     1, 11|              Jaki korzeń, taka nać! - taka córka, jaka mać!~Muzyka
 52     1, 11|              się puszył, że to urodna taka, a raz w raz muzykantom
 53     1, 11|               tan z pokrzykami i mocą taką, że choćby w stu na tysiące
 54     1, 12|           świat na ozorach poniesą.~- Taka to ma szczęście...~- Bo
 55     1, 12|            przypochlebne powiadała, i taką urodnością się wszystkim
 56     1, 12|         muzyka gruchnęła w chałupie z taką mocą, aż ściany stajni drygały
 57     2, 13|           wichura hulała po drogach z taką mocą, że kto się ino wychylił
 58     2, 13|         leciał wciąż, bez przestanku.~Taka cichość padła na ziemię,
 59     2, 13|             omroczonymi rozbielona, a taka cicha, zakrzepła i martwa,
 60     2, 13|             tego strapienia!~- Jakże, taka zima, taka skrzytwa, taka
 61     2, 13|       strapienia!~- Jakże, taka zima, taka skrzytwa, taka bieda, że
 62     2, 13|             taka zima, taka skrzytwa, taka bieda, że żyją jeno ziemniakami
 63     2, 13|             pazury się rozczapierzały taką złością, że choćby na całą
 64     2, 13|             nosa... - mówił cicho i z taką dobrocią, że Hance stajała
 65     2, 13|              rozeznał nikogo.~- Gdzie taką hurmą walą? - spytał Jankla
 66     2, 13|              zakatrupię! - wrzasnął z taką mocą, że Żyd zbladł i spiesznie
 67     2, 14|            głowy nie przyszło! Juści, taka urodna, taka spaśna, taka
 68     2, 14|         przyszło! Juści, taka urodna, taka spaśna, taka przypochlebna,
 69     2, 14|             taka urodna, taka spaśna, taka przypochlebna, a ja co?...
 70     2, 15|               nie bójcie się, zrobimy taką parę, co to w zgodzie żyje,
 71     2, 15|      Przyrychtuję ja cię, ścierwo, na taką kapustę, że cię psi nie
 72     2, 16|              się jeszcze i przejmował taką skrzytwą, że dech zapierało
 73     2, 16|             ale mnie nie puścili.~- A taka zabawa była, że bez całe
 74     2, 16|              przed oczami i patrzył z taką żałością, z takim wyrzutem,
 75     2, 16|                i w męce się pławi, bo taka tęskność ją rozpierała,
 76     2, 16|        dzisiejszy, a między drugimi i taką:~- "Dawno już temu będzie,
 77     2, 16|       organista jął wycinać kolędy na taką skoczną nutę, że ustoić
 78     2, 16|         powietrza, przytomniał... ale taka radość rozpierała mu serce,
 79     2, 17|               aż gorąc ją przenikał i taka lubość; że się prężyła cisnąc
 80     2, 17|              w życiu do tego stopnia, taka była zła na Mateusza, że
 81     2, 17|             kobieta, a takie chuchro, taka mizerota, no, no! - snuło
 82     2, 18|              można to przyspieszyć na taką wieję, po omacku szłam całkiem,
 83     2, 18|          wyjrzeć, ale na świecie była taka kurzawa, tak kotłowało,
 84     2, 18|                 Hale, we świecie może taka moda. Żyd to jestem albo
 85     2, 18|            Uspokoiła się wnet, ale ją taka markotność rozebrała, że
 86     2, 18|         pomyśleć! A i teraz już bieda taka, że niejeden raz na dzień
 87     2, 19|            brał srogi i podnosiła się taka skrzytwa, aż w uszach dzwoniło
 88     2, 19|         wrzątkiem w sercu bełkocze, a taką tęsknością duszę przejmuje,
 89     2, 19|        zacząłem mówić; moja rada jest taka, aby tej sprawy samym starym
 90     2, 19|    przebierając oczami wskróś ludzi - taka urodna widziała się dzisiaj,
 91     2, 19|             jarzyły, a w sercach była taka muzyka, że i nie wypowiedzieć.~-
 92     2, 19|             nim zawrzała i moc wstała taka harda, nieustępliwa, aż
 93     2, 19|            kiej ten kos na zwiesnę, a taką lubością przejmował, tak
 94     2, 19|       rozśpiewanym, pijanym uciechą i taką mocą, że flachy się przewracały,
 95     2, 19|            ludzki, wijący się dookoła taką gęstwą, że ani okiem uchwycił
 96     2, 19|               i w piersiach wzbierała taka burza, że gotów się był
 97     2, 20|              ściągał, deliberował - i taka złość go przejmowała, taka
 98     2, 20|            taka złość go przejmowała, taka zazdrość gryzła, że nie
 99     2, 20|               chce wojny, to niech ma taką, aże mu grdyką wylezie!
100     2, 20|         chwili poczuł sam w trzewiach taką samą nienawiść zimną, mściwą
101     2, 20|               parobków, że robiła się taka zabawa, śmiechy, radoście -
102     2, 21|       odpuścić; ot, przyszła na niego taka zła godzina, to aby jeno
103     2, 21|             na świecie nie było, żeby taka spokojnie chodziła po świętej
104     2, 21|        powróci... Pan Jezus podaje ci taką godzinę, by z biedy wyciągnąć...
105     2, 21|            tak stanie, może przyjdzie taka godzina, że ją przyzwie...~
106     2, 22|               się u nas, to za nic ma taką kompanię.~- Pleciuch baba,
107     2, 22|         bieganina, przegony, piski, a taka uciecha zapanowała, aż się
108     2, 22|               tak brała w siebie i za taką prawdę miała, że rosło to
109     2, 22|    dobrotliwości i lęku.~Co tu rzec w taką porę, kiej się dusza człowiekowa
110     2, 22|                że to ser, i sam zadał taką zagadkę:~- "Lipowe drzewo
111     2, 23|              jesteśmy...~- Sami!... i taka ciemnica... i... - szeptała
112     2, 23|             lotem, serca nabrzmiewały taką potęgą wzlotu i zagubienia
113     2, 23|             się?...~Zaśby czego! jeno taka cichość we mnie rośnie,
114     2, 24|                Właśnie byli rozwlekli taką roztlałą kupę, gdy któryś,
115     2, 24|              i ze zgrozą opowiadać.~- Taką trzeba ze wsi wyświecić
116     2, 24|           odjąć musiało, jeśli się na taką rzecz ważył!~Ale na to skoczył
117     2, 24|             wiary nie dał, nie stary; taka myśl ani postała komu w
118     2, 24|          twarzy stanęło mu w oczach z taką mocą, że cofnął się strwożony,
119     2, 24|               się ten krzyk i buchnął taką żałośliwą mocą, takim przepłakanym
120     2, 24|          zbiedzonym i nieszczęśliwym, taką potrzebę czuł wyżalenia
121     2, 25|   biedniejszych gospodarzy robiła się taka, że dobrze stojał niejeden
122     2, 25|                I nawet nie wiada, kto taką nowinę rozgłosił, ale mimo
123     2, 25|           końcu brakło mu już głosu i taka go złość porwała, że rzucił
124     2, 25|            jej krzywda, stała się jej taka straszna niesprawiedliwość;
125     2, 25|               nie przelewki, a sprawa taka, na którą babie piski nie
126     2, 25|     zakamieniła dusze i oblekała je w taką surową powagę, iż milkli
127     3, 26|         jeszczech ździebko szarawo, i taką lubością tchnęło, że już
128     3, 26|          przejęła. - Cie! a skąd by i taką dziadówkę pamiętały! Ale
129     3, 26|              wnet rąbać! Krzywda była taka i sprawiedliwości znikąd,
130     3, 26|             padał mokry i zrobiła się taka plucha od samego rana, iż
131     3, 26|               nią i przejmowały duszę taką zgryzotą i bólem, że chlipać
132     3, 27|            drugie! - szepnęła Hanka z taką nienawiścią, aż ją w sercu
133     3, 27|             być urodna! - pomyślała z taką goryczą, że wychodząc drzwiami
134     3, 27|               go było pilnować i jaką taką dawać opiekę.~Jagny to było
135     3, 27|         koszuli, ździebko rozespana i taka urodna, a jakowymś prażącym
136     3, 27|               wyciągał na skrzypicach taką nutę żałosną, aż się im
137     3, 28|             nic głowa nie zaboli: nie taka głupia, używa se do woli...~-
138     3, 28|            donosić półkwaterki... Nie taka głupia, bych starego żałowała... -
139     3, 28|              trzepać się po odzieniu, taką chęć poczuł za gardziel
140     3, 28|        Krzyknęła naraz Hanka w sień z taką mocą, że Pietrek w ten mig
141     3, 28|                 juści, że trzeba... z taką to jak z tym łajnem, nie
142     3, 28|                Kłębowa! Nie może być, taka poczciwa kobieta, cheba
143     3, 28|              któż by się spodział, że taka litościwa !~- Za pieniądze
144     3, 28|             się nie obroni, przyjdzie taka pora, co już nie zdzierży
145     3, 28|             sobie w oczy z bliska i z taką mocą, że bych mogli, na
146     3, 28|          przemową, Hankę zaś przejęła taka żałość i strach, by w gniewie
147     3, 29|               wiał już teraz górą i z taką mocą, że wszyćko się ruchało:
148     3, 29|                przejeżdżającą właśnie taką mizerną koniną, że ledwie
149     3, 29|           niełacno, a na każdym kroku taka marnacyja, że aż za serce
150     3, 29|        jesteście, jak drugie. ~- To w taką porę waju ciężej niźli inszym.~-
151     3, 30|               ni gwarów zwyczajnych w taką porę, ni śpiewań, ni ludzi,
152     3, 30|         chycili Marysię Balcerkównę i taką jej kąpiel sprawili, aż
153     3, 30|          Znałem go, że krętacz, ale o taką rzecz bym nie posądził.~-
154     3, 30|       ściągają, by ino nie pogrubieć. Taka moda dworska, aby każda
155     3, 30|              lepa, rozrosła wszędzie, taka, co to jak się człek do
156     3, 30|         zgromiła go Jagustynka.~- Jak taka się przy robocie rucha,
157     3, 30|            też oddawali gościńce. A z taką paradą się wodzili i tak
158     3, 30|             tak zakręciły się w niej, taką zawrotną lubością przejęły,
159     3, 31|                         Rozdział 6~Na taką dziwną wieść Hanka aż się
160     3, 31|              nie pali się nikaj!~- Bo taką rzecz powiedzieli, jakby
161     3, 31|           nadzieję.~- Niby nabożna, a taka guślarka z Dominikowej! -
162     3, 31|          ojców, kwarde, ale jaka mać, taka nać, to się zbiera, co się
163     3, 31|        swojego ojca! Juści, jaka mać, taka nać, prawdęście rzekli;
164     3, 31|               wszystek świat wzbierał taką zwiesną, aż ziemia zdawała
165     3, 31|               Na śmierć zakatrupić za taką krzywdę!~Wrzask buchnął
166     3, 31|          śniegi! Obaczycie, przyjdzie taka pora! - wołał promieniejąc,
167     3, 31|            słońca - wszystkim światem taka wiosna waliła i bił taki
168     3, 32|                no, no!...~- Co wy?! w taką porę bych pomstowała! Człowiek
169     3, 32|              mogła, a toć poczuła się taka opuszczona na świecie, jako
170     3, 32|          rozprężyła przygięte plecy i taka radość wstąpiła w serce,
171     3, 32|           nożem, jaże Hankę z miejsca taka złość poniesła, iż jęła
172     3, 32|        Markotność ją przejęła. Jakże! taka Nastka, a i to zabiega o
173     3, 32|         wspominków. Naturę bowiem już taką miała, kieby te wiotkie
174     3, 32|              czasu, nacierzpieli...~- Taka im była krzywda, że się
175     3, 32|           kobieta.~- Dopiero to smaki taka wolność!.. ho, tyla z niej
176     3, 32|            bowiem przepełniało duszę, taką moc dając piersiom, że śpiew
177     3, 33|            niego skrzącymi ślepiami z taką mocą, że dreszcze go przeszły.
178     3, 33|           podziwem. Jakże, zawdy była taka trusia, gęby ozewrzeć nie
179     3, 33|         jeszcze wypomnieć z ambony! Z taką to i człowiek flaczeje.
180     3, 33|             Pies by się nie chycił za taką kaszę: jak uwędzona!...~-
181     3, 33|          stanie na sprzeciw? Drugi za taką sztukę dobrze by zapłacił,
182     3, 33|          Stacho Płoszka.~- Psiakrew z taką sprawą! - zaklął Mateusz
183     3, 33|              co - twierdził Grzela.~- Taka ziemia, po sto rubli za
184     3, 33|           niebo lebo przyschła ziemia taką pieśnią zagrała majową.~
185     3, 33|           prawdę wam rzekłem.~- Zawdy taką mówicie - zaśmiała się wzgardliwie.~
186     3, 34|               Ścierwy te wisusy, żeby taką rzecz wymyślić!~- Gulbasiaka
187     3, 34|              rzęsisty deszcz i poszła taka nawałnica, że w mig położyła
188     3, 34|               Zmilkli naraz, bo juści taką prawdę rzekł, jakby obuchem
189     3, 34|               i strasznie rozradowali taką możliwością, a Grzela jeszcze
190     3, 34|               do Grzeli.~Pili gęsto i taka radość nimi owładnęła, że
191     3, 35|               ziarno: jeszcze by nie, taka wywłoka!~Szymek się zmarszczył,
192     3, 35|            słabiznę, otrząchnął się z taką złością, że padła na izbę
193     3, 35|              po rozognionej twarzy.~- Taką krzywdę mi zrobił... tak
194     3, 35|           Wrzeszczał, że stropili się taką zuchwałością i niejednemu
195     3, 35|           Kłąb podjął:~- Po prawdzie, taka szkoła nam na nic... Mój
196     3, 36|             trawa po pas jak bór, nie taka, jak wczorajsza.~- Taka
197     3, 36|               taka, jak wczorajsza.~- Taka to kiepska, co?~- Juści,
198     3, 36|              rzekła Hance i Magdzie z taką mocą, iż się nie przeciwiły,
199     4, 37|               na ścieżaj wywarte.~Ale taka straszna groza śmierci biła
200     4, 37|               śmierci biła od niego i taka przejmująca lutość, jaże
201     4, 37|              i wszędy, zwiewało z pól taką lubą, żywiącą mocą, jaże
202     4, 37|           piały jakoś niespokojnie, a taka parna i duszna cichość stanęła,
203     4, 37|            pokrzywdzone dzieciątko.~- Taka to już człowiekowa dola -
204     4, 37|              pieśnie, jak przystało w taką porę i za takiego gospodarza...~
205     4, 38|               zbóż i brzęku pszczół a taka cudna, nieobjęta, weselna
206     4, 38|              przed kościołem była już taka gęstwa i tak wóz stajał
207     4, 38|            przygrywała zawzięcie i na taką nutę, jaże niejednemu kulasy
208     4, 38| naszczekiwania i turkoty wozów.~Wtedy taka radość rozparła Lipczaków,
209     4, 38|               do chałupy i żyw, kiejś taka honorna.~- A sprowadzę!
210     4, 38|            liszka swój ogon chwali. A taką nutę wygrasz, co? - i beknął
211     4, 38|              się w płot bezwolnie i z taką mocą, jaże trzasnęła żerdka.
212     4, 39|            siedziała. Antkowa może za taką śtukę dobrze posiedzieć
213     4, 39|              skoro już pomarł, to już taka była wola boska. - I szczerze
214     4, 40|         przepadł nagle i bez śladu. - Taka harna, taka zadufana w swoją
215     4, 40|              bez śladu. - Taka harna, taka zadufana w swoją urodę,
216     4, 40|                Jeno la oczów ludzkich taka spokojna. Żeby się nie prześmiewali,
217     4, 40|           żółte kwiatuszki. Józce dał taką samą, jeno co zieloną, oraz
218     4, 40|        oglądając je i przymierzając z taką radością, że Hance łzy kapały
219     4, 40|                anim się spodział, coś taka.~- Było potrza, to juści,
220     4, 40|              cię, jucho; pokręciło za taką uprawę! A jak to ścierwo
221     4, 40|            Lipcach potrzebna, jeno na taką naczelnikową nie powinno
222     4, 41|             rychło sprzykrzyła mi się taka nauka, że przycapiłem ścierwę
223     4, 41|           ledwie zipiąc.~- Nie la was taka robota - szepnął ze współczuciem. ~-
224     4, 41|              gdyż z nagła rozparła go taka żrąca tęsknica, jaże się
225     4, 41|                 Takaś to ty, jagódko, taka! - myślał ze wzgardą i jakby
226     4, 41|       siarczyście. Nie szła mu w smak taka robota.~- Zawrzyj gębę i
227     4, 41|                zaś nad polami wisiała taka rozpachniona cichość, jaże
228     4, 41|             szeptał z tkliwością.~- I taka krzywda mi się stała, to
229     4, 41|           ciszej przywierając doń i z taką dufnością uwiesiła mu się
230     4, 41|             jarmarku.~Rozradowała się taką łaską i dalejże molestować,
231     4, 41|            przypinając się do pracy z taką zapamiętałością, jakby się
232     4, 42|             bory. Słowem, ziemia była taka, co pies by nad nią zapłakał,
233     4, 42|            się, Nastuś, wyrychtuję ci taką chałupę, że i okno będzie,
234     4, 42|            obtulająca wszystką ziemię taką spieką, że ni wiater się
235     4, 42|                wygonisz, najmilsza, w taką noc?~Matka nalazła se jakąś
236     4, 42|               potrza; to buda stanęła taka galanta, jaże ją było widać
237     4, 43|              Cóż pedziała Nastusia?~- Taka była rada prosiakowi, że
238     4, 43|            dziki mąt i rozszalała się taka zawierucha, że w skołtunionych
239     4, 43|              Pan Jezus nie pozwoli na taką krzywdę! Do izby wprowadzę
240     4, 43|        wybuchnął Szymek tak nagle i z taką zapamiętałością, że już
241     4, 43|              niekiej spadała któraś z taką chyżością i tak gdzieś strasznie
242     4, 44|         chłopów, choć to biedota była taka, że jak się z nich prześmiewali,
243     4, 44|               powiedział śmiało:~- Na taką szkołę nie uchwalimy ani
244     4, 44|            inszą ni szeląga.~- Co nam taka szkoła, moje uczyły się
245     4, 45|               obleczenie i jego twarz taką jakąś świętą, uspokoił się
246     4, 45|        czerwone wargi, a biło od niej taką radością? Obiegał ją wilczymi,
247     4, 45|         głowie, Jasio zadawałby się z taką...~- Taka dobra jak drugie,
248     4, 45|             zadawałby się z taką...~- Taka dobra jak drugie, a może
249     4, 45|            dotknięta - Jasio miałby z taką dziewą... prawie już ksiądz... -
250     4, 45|            patrzała w niego długo i z taką tkliwością, że nie mogła
251     4, 46|              do Hanki:~- Sprawa widzę taka, co już nie sposób trzymać
252     4, 46|            sprężyły się uniesieniem i taką wiarą, mocą i pragnieniem,
253     4, 47|             Jagustynka:~- Psu na budę taka sprawiedliwość! Hale, pójdzie
254     4, 47|            siarczyste pioruny spaliły taką nowinę!~Wracali do wsi,
255     4, 47|              wstyd i zalewał mu serce taką gorzkością i taką dojmującą
256     4, 47|               serce taką gorzkością i taką dojmującą udręką, że poniósł
257     4, 47|               jest, jak być powinno w taką godzinę u gospodarzy, poprosiła
258     4, 48|               za co? Że była dla mnie taka poczciwa! To niesprawiedliwie,
259     4, 48|                    Oczy jej zapłonęły taką świętą zgrozą i nieubłaganiem,
260     4, 48|               te okropne posądzenia z taką szczerością opowiedział
261     4, 48|            uwierzę, żeby Jagusia była taka podła, nigdy...~- Matka
262     4, 48|             uważa. Ale jeżeli Jagusia taka najgorsza, to czemu mama
263     4, 48|              całej wsi, a sprawię jej taką frycówkę, że mnie popamięta
264     4, 48|        piołunową gorzkością.~- Toś ty taka, Jaguś! Toś ty taka! - skarżył
265     4, 48|            Toś ty taka, Jaguś! Toś ty taka! - skarżył się z żałosnym
266     4, 48|               ci zawierzę... bo ja to taka... loboga, dajże odzipnąć...~
267     4, 48|         rozgłośniej.~- Po wczorajszym taka wesoła! - Odwrócił się prędko,
268     4, 48|                  Zaduch był w izbie i taką trwogą przejmowała go ta
269     4, 48|         Nieprawda! - przytwierdziła z taką szczerością, że uwierzył
270     4, 49|         kochanie i za moje cierpienia taka mnie spotyka nadgroda, co?
271     4, 49|           coraz zapamiętalej.~- Ze to taką święta ziemia nosi!~- A
272     4, 49|            wsi przyjdzie pokutować za taką zapowietrzoną!~- I nawet
273     4, 49|            powietrze nie gorsze niźli taka zaraza.~- Póki taka jest
274     4, 49|             niźli taka zaraza.~- Póki taka jest we wsi, potąd ciągle
275     4, 49|             czy później kara boska na taką wieś spaść musi, jak spadła
276     4, 49|              waląc pokos za pokosem z taką zapamiętałością, jaże świstało
277     4, 49|              niedaleczko... pomsty za taką krzywdę... ścierpcie ino...~
278     4, 49|             pora była deliberować nad taką marnacją i upadkiem.~Albowiem