Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |         wlókł się wolno; bolały go wszystkie kości i żale za krową raz
  2     1, 2 |           ino strata i upadek... a wszystkie to kiej te wilki za owcą...
  3     1, 2 |         zdrowaśki za nieboszczkę i wszystkie dusze w czyśćcu ostające.~
  4     1, 3 |       zgrozą.~- Ja cyganię?! A dyć wszystkie, a dyć całe Lipce wiedzą,
  5     1, 3 |     przytrząść i w proso wsadzić - wszystkie gapy uciekną...~- Już i
  6     1, 3 |       posłuchu nie ma nijakiego, a wszystkie się żrą ze sobą kiej psy.~-
  7     1, 4 |           piętach, wykręcał się na wszystkie strony, a zoczywszy bandę
  8     1, 4 |        przygrzewało niezgorzej, że wszystkie okna i drzwi chałup powywierano
  9     1, 4 |           parobki, i gospodarze, i wszystkie, to ino go kulasem przezywali,
 10     1, 4 |       słowem niektórym, bo chociaż wszystkie były sobie znajome a pokumane
 11     1, 4 |        tyla księgów.~- Kiedy tu un wszystkie przeczyta? - ozwała się
 12     1, 4 |           nie wie, a we wsi wiedzą wszystkie, że chodziłem z dziedzicami
 13     1, 4 |  wytrzeszczał oczy i kalkulował.~- Wszystkie tak robią! A Kuba myślał,
 14     1, 5 |              rzucił chłopak.~- Jak wszystkie dziewki - powiedziała organiścina
 15     1, 5 |           się gęstwiło niezgorzej; wszystkie ulice, place, zaułki i podwórza
 16     1, 5 |      kostki i tryskało spod-kół na wszystkie strony.~Gwar już był znaczny,
 17     1, 5 |         buraczkowe... i kto je tam wszystkie spamięta! A dzieuch i kobiet
 18     1, 5 |           przeliczy, i spamięta te wszystkie kramy i to, co w nich sprzedawali?...~
 19     1, 5 |          pobrzękując w miseczki, a wszystkie spod wozów, spod ścian i
 20     1, 6 |           tylko chciała, to choćby wszystkie na jedną noc się zlecą...
 21     1, 6 |     pieniądze... każden dobry... i wszystkie razem... a bo ona ma głowę,
 22     1, 6 |      drżącym głosem zaśpiewała: ~ ~Wszystkie nasze dzienne dzienne sprawy...~ ~
 23     1, 7 |          zwiózł, a insze, bez mała wszystkie prawie, nie docięli w polu
 24     1, 7 |   chłopskiego stanu, choć mówi jak wszystkie i nauczny jest; jakże, z
 25     1, 7 |     rozmowa przeszła na co innego.~Wszystkie mówiły z cicha, a gwar się
 26     1, 7 |    zapytania ze wszystkich stron i wszystkie oczy spoczęły na niej. ,~-
 27     1, 7 |            że to taki człowiek jak wszystkie, a u grobu Jezusowego był,
 28     1, 7 |          to przeżegnał bór i zaraz wszystkie Złe i ze swoimi kumami przepadli
 29     1, 7 |                drugiego dnia, kiej wszystkie ludzie poodchodzili, że
 30     1, 8 |         frasunek! Wiecie, pójdziem wszystkie do karczmy, bo mi już ano
 31     1, 9 |         Smutek przejmujący padł na wszystkie dusze; jakaś dziwnie bolesna
 32     1, 9 |          koni...a w mieście to już wszystkie chodzą w butach, prawda,
 33     1, 9 |    zanadrza koronkę i jął odmawiać wszystkie Zdrowaś i Wierzę, jakie
 34     1, 9 |           czyścowe męki cierpią... wszystkie. Pan Jezus odpuszcza je
 35     1, 9 |        dusz ostało, aż se wybierze wszystkie, wybierze... Dobrze baczę,
 36     1, 9 |             Dobrze baczę... i kiej wszystkie szły... wzieni i mnie...
 37     1, 10|          jął cicho mówić:~- Na psa wszystkie kłótnie i o co jeszcze?
 38     1, 10|          ze dwadzieścioro dzieci i wszystkie razem a w głos sylabizowały...
 39     1, 10|           wszyscy... Milczeli, ino wszystkie oczy podniosły się na niego
 40     1, 10|          nich i zapytał drwiąco:~- Wszystkie! Jak na sąd jaki!~- Nie
 41     1, 10|        wzbronisz, ty!~- A ja, a my wszystkie, a nie, to sądy wam wzbronią! -
 42     1, 10|            wykrzykiwać a wypominać wszystkie swoje żale i krzywdy. Antek
 43     1, 11|           zapytała groźnie.~- A bo wszystkie na niego! Ja nie jestem
 44     1, 11|            osiem sznurków korali , wszystkie jakie mu zostały po nieboszczkach...
 45     1, 11|             a tak strojne i urodne wszystkie, że kwiaty to były, nie
 46     1, 11|       gęstwą pod ścianami i zaległ wszystkie kąty, a parobcy uczynili
 47     1, 11|            i wstyd, chłopy tyle, a wszystkie kobiece roboty robią. . .~-
 48     1, 11|             aż chciwość i złość, i wszystkie grzechy rozdmucha !~- Juści,
 49     1, 12|        szli, że wnet zawalili ławy wszystkie i kąty.~Grajkowie, narządzając
 50     1, 12|            samych ze dwadzieścia i wszystkie ze szkłami! A tu jeszcze
 51     2, 13|         jako te żużle stygnące - a wszystkie szły na siebie, stożyły
 52     2, 13|            gęsty, bo wnet opierzył wszystkie drzewa i wyniosłości.~Noc
 53     2, 13|          zamarzła poświata, jakoby wszystkie gwiezdne światłości, zakrzepły
 54     2, 13|    zgarniał w siebie wszystko zło, wszystkie krzywdy, jakich doznał,
 55     2, 13|       dojrzał gdzie chałupy całej, wszystkie zniknęły pod śniegiem, kajś
 56     2, 14|              brak jej to czego!... Wszystkie korale dostała po nieboszczce,
 57     2, 14|            świń; w plebani gorzały wszystkie okna i jakieś konie biły
 58     2, 15|       wyzbyty z sił, tak go bolały wszystkie kości, że zaraz po kolacji
 59     2, 16|            twoje rozdzielić między wszystkie. Darzyć ci się będą lepiej
 60     2, 16|        milej będzie w kupie, a toć wszystkie będziemy razem, Grzeli ino
 61     2, 16|           przewiny swoje a grzechy wszystkie...~Ale w izbie nikt nie
 62     2, 17|           się jak z krzyża zdjęta, wszystkie kości ją bolały, blada była,
 63     2, 17|       Odmieniło się w niej, opadły wszystkie zgryzoty, skoro jeno poczuła
 64     2, 17|         kiwaniem przytwierdzał - a wszystkie razem mądre dyskursa wiedli
 65     2, 17|         waju zaprosić na naradę.~- Wszystkie przyjdą?...~- Wszystkie,
 66     2, 17|            Wszystkie przyjdą?...~- Wszystkie, a zaraz po kościele...~-
 67     2, 18|          Witek upewniał, że zagnał wszystkie i przymknął drzwi, Józka
 68     2, 18|    brzuchem spać chodzi! Rachowali wszystkie, że skoro dziedzic zacznie
 69     2, 19|           wójtów brat i drugie; te wszystkie najpierwsze we wsi kawalery,
 70     2, 19|            Gospodarze pójdą.~- Nie wszystkie.~- Jak Boryna poprowadzi,
 71     2, 19|           na nią z podziwem. Ponad wszystkie piękniejsza. A przecież
 72     2, 19|           Jagną, żadna. Przenosiła wszystkie urodą, strojem, postawą
 73     2, 19|       widzą, tak ci ona przenosiła wszystkie i nad wszystkie panowała.
 74     2, 19|         przenosiła wszystkie i nad wszystkie panowała. Przystroiła się
 75     2, 20|            muzyka grała, tańcowały wszystkie, bawiły się, to cóż, jak
 76     2, 20|       sromasz? Złego w tym nie ma! wszystkie tak robią i robić będą,
 77     2, 20|            owca do stada wśliźnie, wszystkie zarazi! A z tych zmawiań
 78     2, 20|           z łóżka i z psem obiegał wszystkie kąty. Dopatrzył raz pod
 79     2, 21|         ten pijanica taczał się na wszystkie strony, skowyczał, przegwizdywał
 80     2, 21|       wstyd, zazdrość, pomsta i te wszystkie jędze nieszczęścia wsadzały
 81     2, 21|       wynosiła się nad drugie, jak wszystkie Boryny, ale szkoda kobiety,
 82     2, 22|            w siebie, dworująca nad wszystkie i wyszczekana, jak mało
 83     2, 22|        przez nieba i piekła, przez wszystkie straszności, przez ciemnice
 84     2, 22| dziękczynienia. Cichością śpiewały wszystkie serca, przepełnione czarem,
 85     2, 22|          do chałupy mór i pobił mu wszystkie dzieci... pierun spalił...
 86     2, 22|    Michałek jawić przed oczy, jako wszystkie bogacze, panowie, kupy diabłom
 87     2, 22|         dach z chałupy i powyrywał wszystkie drzwi i okna, wraz zaś zleciała
 88     2, 24|         skrzynkę za nią wyrzucił i wszystkie szmaty - dorzuciła milcząca
 89     2, 24|           widziałam, ale skoro tak wszystkie powiedają...~- Jeszcze w
 90     2, 24|           i sama stworzyła na nią: wszystkie dawne urazy i zawiści zasyczały
 91     2, 24|             gniew z wolna ogarniał wszystkie serca, wzburzenie głębokie,
 92     2, 24|      gniewu powszechnego, co objął wszystkie serca płomieniem - tłoczyli
 93     2, 24|        smagać a wypominać przewiny wszystkie i zdrożności, jakich się
 94     2, 24|      swojej, rozpłakały się żalami wszystkie serca i kieby deszcz rosisty
 95     2, 24|            tając dech w piersiach, wszystkie oczy kiej ten grad piorunowy
 96     2, 24|        gniewu i nienawiści, wstały wszystkie żale dawne i wszystkie dzikie
 97     2, 24|      wstały wszystkie żale dawne i wszystkie dzikie zamysły pomsty skłębiły
 98     2, 25|           kości, a co było dzieci, wszystkie biegały z wrzaskiem po drogach,
 99     2, 25|   przytwierdzała zaklinając się na wszystkie świętości, jako na własne
100     2, 25|        mnie i patrzysz na mnie jak wszystkie, kiej na tego mordownika
101     2, 25|          krzyczał zapamiętale i te wszystkie krzywdy, złoście, jakimi
102     2, 25|     buchnęła kiej pożar ogarniając wszystkie serca strapieniem a gniewem
103     2, 25|     pojechał do kancelarii, to już wszystkie razem, całą kupą poszli
104     2, 25|     milczeniu, spokojnie, zajmując wszystkie ławy, stoły i kąty, nikto
105     2, 25|           obejścia, zawrzały naraz wszystkie chałupy, dzieci podniesły
106     2, 25|       rozpłakał, nie przestając na wszystkie świętości zaklinać, by się
107     2, 25|           wiecie o nas nie stoi, a wszystkie ukrzywdzają, cóż?... Narodzie
108     2, 25|           boru rąbać nie pozwolić! Wszystkie chodźmy, kto jeno żyw, kto
109     2, 25|         kulasami rucha, całą wsią, wszystkie jak jeden! Nie bójta się
110     2, 25|           Balcerki i kto by je tam wszystkie spamiętał!...~Szli mocno,
111     2, 25|            pazurami i wrzaskiem, a wszystkie runęli na przerażonych rębaczów.~-
112     2, 25|          nikto na nich nie baczył, wszystkie ano były w takiej bitce,
113     2, 25|            pobicie i zmęczenie, bo wszystkie serca rozpierała nieopowiedziana
114     3, 26|        ciepłym powiewem zgarniając wszystkie te głosy, że ziemia stawała
115     3, 26|           jako umierały gospodynie wszystkie. Całe życie zbierała na
116     3, 26|         Gołębiów.~I inszych, które wszystkie jako ten pacierz na pamięć
117     3, 26|      czyniąc krzykliwy.~- Siodłate wszystkie będą - zauważyła siadając
118     3, 26|           To nic nie wiecie? A dyć wszystkie w kreminale!~Agata jeno
119     3, 26|        każden pewny był swojego, a wszystkie kiej na spowiedzi przyświarczały
120     3, 26|         nadgniłe, aż się przelękły wszystkie, bo wydał się, jakby mu
121     3, 26|             czas na siewy, czas na wszystkie roboty, a robić nie ma kto!~
122     3, 27|             grubachne chojary; zaś wszystkie ziemie jakoby drgały w złotych,
123     3, 27|          spuścić na ten pacierz, a wszystkie po kątach śpią !~Mamrotała
124     3, 27|        wolna, kryjomo przepatrywać wszystkie kąty, jeno by nikto się
125     3, 27|          nienawidziła całą mocą za wszystkie krzywdy doznane, a ile razy
126     3, 29|         któż miał iść w pole, kiej wszystkie robotne ręce były w kreminale!...
127     3, 29|    Lipczaki wynosiły się hardo nad wszystkie, a wieś swoją uważały za
128     3, 29|         wójta i przedstawcie, albo wszystkie tam pociągniem z mietłami!... -
129     3, 29|          Płoszków zwaliło chlewy i wszystkie gęsi przygnietło. I tak
130     3, 29|      pokazała się jakaś szkoda, że wszystkie opłotki zaroiły się kobietami,
131     3, 29|            nimi tak gorąco, aż się wszystkie popłakały. ~- Są jeszcze
132     3, 29|         było komu przeszkodzić, bo wszystkie kobiety tak się zajęły rozczynianiem
133     3, 29|           jeno stara, przejrzawszy wszystkie, szepnęła w zdumieniu:~-
134     3, 29|            nad chałupami zagorzały wszystkie okna i z otwartych wielkich
135     3, 30|            umaili ołtarze i ściany wszystkie.~Ledwie co się przepchała
136     3, 30|       chudziaków pokrzywdzonych... Wszystkie społem do chałup powrócą
137     3, 30|      Pańskie, a lada dzień powrócą wszystkie chłopy...~Uspokoili się
138     3, 30|  wszystkiego narodu, i przez serca wszystkie z miłością niesione...~Obchodzili
139     3, 30|            trzęsły, śpiewały serca wszystkie i gardziele, a te głosy
140     3, 30|   poznajecie go to, co? A i korale wszystkie zawiesiła, i bursztyny te
141     3, 30|      miasta, zaklekotały od trepów wszystkie mostki, tak biegli nowin
142     3, 30|         Częstochowy ochfiarowała i wszystkie piątki suszyła z radości! -
143     3, 30|      wieczorny zaciągał z pól.~Już wszystkie kobiety powróciły z miasta,
144     3, 30|           się pod domami.~Zawrzały wszystkie drogi i obejścia, wrzaski,
145     3, 30|       chłopakom rozganiając ich na wszystkie strony, a tak się rozswawolili,
146     3, 30|       miała miejsca w kościele, że wszystkie dwory zjechały, a po sumie
147     3, 30|   opamiętaniu rodzonych.~Dusze się wszystkie ważyły na tych słowach,
148     3, 31|   dzieciska z głodu mrą.~- Dyć nie wszystkie: a nie wychował się to wasz
149     3, 31|           twarde jarzma i do ziemi wszystkie łby przygięła.~Że już co
150     3, 31|            ciszej oglądając się na wszystkie strony.~- Kubowa dusza! -
151     3, 31|          raz po raz.~Zatrzęsły się wszystkie, mróz przeszedł kości, a
152     3, 31|            jak kamienie przywaliło wszystkie dusze; słuchali wciąż opowiadań
153     3, 31|         chałupie z osobna czuwali, wszystkie zaś dziewki poszły spać
154     3, 31|          rozrośnie się wtenczas po wszystkie ziemie kiej ten bór niezmożony
155     3, 31|      wyrojem. Do późna jarzyły się wszystkie okna, do późna też w opłotkach
156     3, 31|          zaczęli się rozjeżdżać na wszystkie strony, drogi zaczerniały
157     3, 32|       przysłaniającej dalekości.~- Wszystkie wracają! Gospodarze, parobcy,
158     3, 32|     Gospodarze, parobcy, chłopaki, wszystkie! Już idą! Już wyszli z lasa,
159     3, 32|         drugą.~- Sroki me opadły i wszystkie naraz skrzeczą! - mruknął
160     3, 32|       Sikorzanka Hanusia! - wołały wszystkie.~- Ho! ho! sam ci to kwiat
161     3, 32|     jeszcze nie myte ni czesane, a wszystkie ledwie zipiące z niecierpliwości.~
162     3, 32|          powrotem.~- Kumie, czy to wszystkie wracają? - spytała lękliwie~-
163     3, 32|           wracają pono niektóre:~- Wszystkie wracają, wójt o tym czytał! -
164     3, 32|         poprawiła go Jagustynka.~- Wszystkie, zbójów przecież tak zaraz
165     3, 32|           byłam u nich z wieczora, wszystkie się obiecały na odrobek.~
166     3, 32|         dachów przepatrywał pilnie wszystkie drogi biegnące od miasta...~
167     3, 32|        kobiety, to dzieci nawet, a wszystkie zadyszane i ledwie zipiące
168     3, 32|           do każdej.~- Prawda, dyć wszystkie powrócą... - Porwała ją
169     3, 32|            patrzeć na drogi, kaj i wszystkie wisiały oczyma.~- Kogo to
170     3, 32|    przedrzeźniała Jagustynka, jaże wszystkie śmiechem gruchnęły.~Odcięła
171     3, 32|           się wyniośle.~Struchlały wszystkie czekając, że skoczą sobie
172     3, 32|        cały świat się rozjaśnił, a wszystkie dachy i drzewa kwitnące,
173     3, 32|       gradu i kropił wodą święconą wszystkie cztery strony świata; i
174     3, 32|    zaśpiewał: "Serdeczna Matko", a wszystkie jak jeden człowiek zawtórowali
175     3, 32|           i drugie; przeciek, kiej wszystkie, miała serce pełne żarów
176     3, 32|        rozwłócząc kieby przędzę na wszystkie niziny. W cichości, jaką
177     3, 32|         kwiat czuć było z osobna i wszystkie razem wionęły upajającym,
178     3, 32|         dyrdy, jakby goniona przez wszystkie psy, uciekała do chałupy.~
179     3, 33|           Weź parę jajków.~- Matka wszystkie ponieśli do miasta; kacze
180     3, 33|         poczciwy, ale zawzięty jak wszystkie Płoszki: krzywdy nie przepuści,
181     3, 33|       wyrywał się z kupy, czasem i wszystkie naraz podnosiły się na nogi,
182     3, 33|              Laboga, nie zdzierżę! Wszystkie ziobra mi przetrącił! Ratujta,
183     3, 33|       zapowiedzie.~Ale na nic szły wszystkie zabiegi, z matkami pił,
184     3, 33|       pierzyną cięgiem wyleguje. A wszystkie by tłusto jadły, słodko
185     3, 33|        Poniewiera i wynosi się nad wszystkie, a oni go dziw po nogach
186     3, 33|      przeszedł i tydzień, dość już wszystkie miały tej sprawy i tych
187     3, 33|           stojało na podjeździe, a wszystkie na żelaznych osiach, na
188     3, 33|        majową.~I już wraz śpiewali wszystkie, i naród, i ptaszkowie i
189     3, 34|         zawdy w ciepły wieczór, bo wszystkie szeptem raili strzegąc się
190     3, 34|          Lipcach się staje.~- I na wszystkie lipeckie kobiety wstyd padnie.~-
191     3, 34|           wsi już całkiem ścichło, wszystkie wozy przejechały i ludzie
192     3, 34|           wnet po kazaniu uderzyły wszystkie dzwony, i huknęli takim
193     3, 34|       parafia się stawiła, a nawet wszystkie dwory, że dziedzice prowadziły
194     3, 34|       obchodzili z wolna, posobnie wszystkie ołtarze, przed każdym wysłuchując
195     3, 34|            darły się na płotach, a wszystkie opłotki, drogi, chałupy
196     3, 34|        Sześciu ich było zebranych, wszystkie najprzedniejsze we wsi parobki,
197     3, 34|             biedy się użyje, jak i wszystkie, ale jakoś z pomocą boską
198     3, 35|    próżniaki! Wrzątku naszykuję!~I wszystkie progiem zaległy przeciwko
199     3, 35|        zabiegów na darmo byłyby te wszystkie zachody, gdyby nie pomoc
200     3, 35|       juści! gronta porozmierzali, wszystkie famielie już się sprowadziły,
201     3, 35|          Niech no który strzeli, a wszystkie wsie tu zlecą. ~- Zastrzelisz,
202     3, 36|      wstawiał we dworze za wsią.~- Wszystkie za nami, dobrodzieje juchy -
203     3, 36|    zawrzało krzykiem ptactwa, kiej wszystkie zboża i trawy jaże się trzęsły
204     3, 36|            chałupy wciskały się te wszystkie głosy ludzi i pól, weselne
205     3, 36|         śpieszno w podwórze, drzwi wszystkie stały otwarte, chłopaki
206     3, 36|         podwórza, obracając się na wszystkie strony, bo mu się wydało,
207     3, 36|      ostatka na te praojcowe role, wszystkie dni przeżyte, wszystek żywot
208     4, 37|          przypiekać galancie; jaże wszystkie sady i pola jakby się z
209     4, 37|         się tam, kaj od wiek wieka wszystkie odlatują.~Gotowy ci już
210     4, 37|           i dziwna cichość zaległa wszystkie drogi. Ludzie chodzili osowiali,
211     4, 37|         nie było na pokojach, choć wszystkie drzwi i okna stały powywierane;
212     4, 37|       książki, a za nim powtarzali wszystkie, popłakując niekiej na przemian
213     4, 37|       rzęsistymi kroplami, że wnet wszystkie pola i sady rozdzwoniły
214     4, 37|            wysoko, że ją cięgiem i wszystkie mieli na oczach, a tuż za
215     4, 37|         nieustępliwa!~A cóże są te wszystkie znojne trudy? Cóże ten żywot
216     4, 37|     opuścić je musisz.~Bych ci kto wszystkie moce dawał - śmierć ci je
217     4, 37|       zawodzi, a tak szlocha, jaże wszystkie niebo i ziemia wzbiera żałosnym
218     4, 37|         zaś znad świeżej mogiły te wszystkie płacze, te szlochy i biadania
219     4, 37|    rozdygotanym, zduszonym głosem:~Wszystkie nasze dzienne sprawy! ~Przywtarzali
220     4, 38|        jeno było sięgnąć okiem, na wszystkie strony, po drogach, ścieżkami,
221     4, 38|          strony na stronę, bijąc o wszystkie drogi, miedze i rowy, co
222     4, 38|          bierze, jak dają.~- Wyśta wszystkie głupie, bo pilno wama sprzedać
223     4, 38|     organistów zastąpił jej drogę.~Wszystkie cztery okna świeciły i stały
224     4, 39|      szczerej przyjaźni wam radzę! Wszystkie tak robią, które jeno rozum
225     4, 39|         naraz sto nożów przebiło i wszystkie rany spłynęły krwią serdeczną
226     4, 39|       ciepnęła we ślepie!~- Bo już wszystkie przeciwko mnie, cała wieś,
227     4, 39|         przeciwko mnie, cała wieś, wszystkie!..~- Żyj poczciwie, a nikto
228     4, 39|        dobra, to łacno przepuściła wszystkie swoje obrazy i krzywdy,
229     4, 39|      Jagusi, wieś się rozpołowiła, wszystkie bowiem kobiety, zwłaszcza
230     4, 39|            kij między osy, tak się wszystkie rzuciły na niego.~- A czegoż
231     4, 39|             ale że urodniejsza nad wszystkie, to każda by ją z osobna
232     4, 40|      mądrze powiedzieli ociec: jak wszystkie jadą w jedną stronę, źle
233     4, 40|          Medytował cosik obchodząc wszystkie kąty.~- Byłeś w polu? -
234     4, 40|     pierwszyś teraz we wsi, to cię wszystkie posłuchają.~- Prawda! Juści!
235     4, 41|            jeno u Płoszkowej Kasi. Wszystkie w polu, a chudzinie nawet
236     4, 41|         śmiałości rozpowiedział mu wszystkie swoje frasunki.~Ksiądz długo
237     4, 41|    poredził się bronić. Odpadły go wszystkie złoście, a serce się rozdygotało
238     4, 41|          ty powstajesz na mnie jak wszystkie, i ty, i ty! - szlochała
239     4, 41|           tak lubo jest wypłakiwać wszystkie boleście a smutki...~Ale
240     4, 42|            na jutro.~Juści, co już wszystkie wiedziały o ślubie, więc
241     4, 42|           śmiechu, aże się trzęsły wszystkie kałduny ani się spostrzegając
242     4, 43|       leżeć po ciemku, bo w słońcu wszystkie krosty padną na wątpia.~
243     4, 43|            Kole północka być musi, wszystkie śpią. ~- Prawda, ciemno!
244     4, 44|        nadstawioną garść wtykał, a wszystkie jednako skamlały o poczekanie
245     4, 44|           się głowił z osobna, zaś wszystkie obzierali się na bogatszych,
246     4, 44|  strażników prężących się u proga.~Wszystkie oczy zwróciły się na drzwi,
247     4, 44|            ta nowa szkoła?~- Jak i wszystkie! - wyrzekł otwierając oczy.~-
248     4, 44|      makiem posiał, strach padł na wszystkie, mróz przeszedł kości, że
249     4, 45|          po wsi wędrowała. A pójdą wszystkie do roboty, to kokoszki pogrzebią
250     4, 45|          jak żadna i że była ponad wszystkie urodniejsza, żeby już nie
251     4, 45|           że jęły ją molestować na wszystkie świętości, ale się nie wygadała,
252     4, 46|           widniał srogi niepokój i wszystkie oczy pełne były lęku i oczekiwań.~-
253     4, 46|            bo z igły robita widły! Wszystkie dziw zębów nie pogubią ze
254     4, 46|     światło, a strzygł ślepiami na wszystkie strony, gdyż naszczekiwania
255     4, 46|   zwyczajnie jak dziad.~Przejrzeli wszystkie kąty, szukając nawet za
256     4, 46|        Jasia! Prosił i zaklinał na wszystkie świętości, by się opamiętała
257     4, 46|          bo ciężko by pomyśleć, że wszystkie zabiegi na darmo.~- Czekaj
258     4, 46|          na śmierć pódę, pódę...~- Wszystkie pójdziemy, a co stanie na
259     4, 47|            ją choć i zakatrupić! A wszystkie też bij zabij na nią! Kajże
260     4, 47|             na darmo klął siebie i wszystkie kobiety i na darmo chciał
261     4, 48|            szczerością opowiedział wszystkie spotykania, że całkiem zawierzyła
262     4, 48|        przędła śpiewając z cicha: "Wszystkie nasze dzienne sprawy", siostry
263     4, 48|      czarami zaczął ostro wymawiać wszystkie jej grzechy, wszystkie,
264     4, 48|    wymawiać wszystkie jej grzechy, wszystkie, jakie mu była powiedziała
265     4, 49|         się strugi gorzkich łez, a wszystkie rany duszy spłynęły jakby
266     4, 49|         prochy, tak buchnęły naraz wszystkie dawne urazy do Jagusi, wszystkie
267     4, 49|   wszystkie dawne urazy do Jagusi, wszystkie zazdroście i gniewy, i nienawiście;
268     4, 49|     najpierwsi gospodarze i prawie wszystkie żeniate kobiety i uradzali
269     4, 49|            wsi się przeciwić! Kiej wszystkie, to wszystkie!~Kopnął się
270     4, 49|      przeciwić! Kiej wszystkie, to wszystkie!~Kopnął się po niego sołtys
271     4, 49|          chycić ławę i prać nią te wszystkie rozwrzeszczone pyski, a
272     4, 49|        całą karczmę zapytał:~- Już wszystkie zgodziły się na jedno, że
273     4, 49|       Przycichło nagle w karczmie, wszystkie oczy wlepiły się w niego,
274     4, 49|           na zboża pierzchające we wszystkie strony i rycząc kiej byki
275     4, 49|            wieś?~- Nic nie wskóra! Wszystkie postanowiły, całą gromadą,
276     4, 49|  przysłaniać jęła całą wieś i pola wszystkie, i lasy.~Dziad podniósł