Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |                     Rozdział 1~ ~- Niech będzie pochwalony Jezus
  2     1, 1 |          Już dwie żony pochował.~- Niech se pochowa i trzecią, Panie
  3     1, 1 |             Panie Boże mu pomóż, a niech dzieciom, póki żyw, nie
  4     1, 2 |         zwołaj no Kubę od kopania, niech źróbkę założy za licowego
  5     1, 2 |         skoro ziemniaki zwiezą, to niech się wezmą do krowy, trza
  6     1, 2 |   gospodarkę wróci... nie dam...~- Niech będzie pochwalony! - zabrzmiał
  7     1, 2 |            tarł załzawione oczy.~- Niech wam będzie na zdrowie. Peterburka,
  8     1, 3 |            łaski wielmożnego sądu, niech słyszą, com ano rzekł, i
  9     1, 3 |  prześwietnego sądu kary na niego, niech mu już tam Jezusiczek czyśćca
 10     1, 4 |         człowieka, ino on jeden'...Niech ci Bóg da zdrowie i ta Panienka
 11     1, 4 |            to był na całą wieś, że niech Bóg broni dostać mu się
 12     1, 4 |        koszerne?... - zdumiał się.~Niech Kubę głowa o to nie boli...
 13     1, 4 |        Kubę głowa o to nie boli... niech tylko przyniesie dużo, a
 14     1, 4 |  podskoczyły.~- Co się Kuba rzuci! Niech Kuba płaci i idzie sobie
 15     1, 4 |           dobrodzieja cię zawlekę, niech cię wypomni przed całym
 16     1, 5 |           Macieju?~- La zdrowia... Niech będzie pochwalony.~- Na
 17     1, 5 |           nim więcej niźli ziarna. Niech żona powie, jakie mi to
 18     1, 5 |        zasłonić. Rozpustnik to, że niech ręka boska broni, prawie
 19     1, 5 |          pobicia, i zdechła krowa. Niech dwór płaci.~- Juści, o nic
 20     1, 6 |            powiedzcie, że czekamy, niech się pośpieszy - prosiła
 21     1, 6 |     Pomóżcie nam...~- Poczekajcie, niech ino zejdę, to pomogę. Pomroka
 22     1, 6 |     ucieszności.~- Tak powiedział! Niech mu Bóg da zdrowie! Dawno
 23     1, 6 |      Jambroży powstając z ławki.~- Niech przysyłają... zrękowiny
 24     1, 7 |            onej zapalczywości...~- Niech będzie pochwalony!~- Na
 25     1, 7 |            wieś cała usłyszy!...~- Niech usłyszą, niech się zlecą,
 26     1, 7 |       usłyszy!...~- Niech usłyszą, niech się zlecą, niech wiedzą,
 27     1, 7 |          usłyszą, niech się zlecą, niech wiedzą, żeś się Jagny przyczepił
 28     1, 7 |           się z nią tak dzieje, że niech kto a ostro spojrzy na nią
 29     1, 7 |            zapłać" gospodarstwu.~- Niech wam pójdzie na zdrowie.~
 30     1, 7 |         każden do Pana Boga trafi, niech jeno będzie poczciwy; gospodyni
 31     1, 8 |          dziadaki iść chceta?... A niech się ino któren spije...
 32     1, 8 |           psiachmać!... Komu wola, niech idzie... Chcę pić, to pił
 33     1, 9 |              A kupię, Kuba, kupię. Niech ino podrosnę na parobka,
 34     1, 10|           lękliwie.~- Nie ustąpię, niech mę przez moc wyciepnie,
 35     1, 10|           potrza mu się przeciwić. Niech się żeni, niech ma swoją
 36     1, 10|         przeciwić. Niech się żeni, niech ma swoją uciechę.~Antek
 37     1, 10|            miał wolę, to zrobił... niech ino resztę nam przyobieca -
 38     1, 10|         szyje...~- Mnie słuchaj... Niech ino przyobieca przy świadkach,
 39     1, 10|                Kiej taki głupi, to niech idzie na wyrobek, niech
 40     1, 10|            niech idzie na wyrobek, niech go stary wygoni, pomogę
 41     1, 10|      zbierzesz, a teraz wynoś się! Niech moje oczy was nie widzą!
 42     1, 10|               Józka, zawołaj Kubę, niech założy kobyłę do wozu i
 43     1, 11|            złym psem... A może?... Niech szczeka, kiej taki, niech
 44     1, 11|          Niech szczeka, kiej taki, niech szczeka!...~Zaczęła się
 45     1, 11|     czekają jeno mrozów i sanny.~- Niech cechują, na wycięcie poczekają... -
 46     1, 11|           dała uciąć, że niedługo, niech ino muzyki zaczną w karczmie,
 47     1, 12|    piersiach i boleśnie piukały.~- Niech im ta pójdzie na zdrowie,
 48     1, 12|          im ta pójdzie na zdrowie, niech choć oni żyją... - myślał
 49     1, 12|   pożywienie znaleźć. Cicho, Łapa, niech się pożywią i wspomogą biedoty,
 50     1, 12|            to naród nie przepuści, niech choć ten razik spotkają
 51     1, 12|           zagrajcie "żydowskiego"! Niech Jankiel potańcuje!- wołali
 52     1, 12|        mocniejszy od obu... jest...niech no ten czas nadejdzie, a
 53     1, 12|         zdaje mi się, że umiera.~- Niech zdycha, a nie przeszkadza
 54     2, 13|        wyzierając przez okienko.~- Niech ta będą, zarówno mi jedno! -
 55     2, 13|          nie potrza, o dzieciskach niech kobieta zabiega, ale sama
 56     2, 13|            i śmieci wdeptanych, że niech ino odgrzało od komina,
 57     2, 14|           będzie! - wykrzyknęła.~- Niech sobie śpi, niech wypoczywa,
 58     2, 14|    wykrzyknęła.~- Niech sobie śpi, niech wypoczywa, kiedy taki pan!
 59     2, 14|        rękach, a prosiła gorąco.~- Niech przyjdzie, prosił go nie
 60     2, 14|       przyjść? - zapytała cicho.~- Niech przyjdzie, choćby jutro.
 61     2, 14|          dobre pół garnca kaszy.~- Niech ci Pan Jezus odpłaci za
 62     2, 14|        tamtych smoluchów w Dębicy! Niech ino dziedzic krzyknie, to
 63     2, 14|          Póki na przykupnym rąbią, niech sobie rąbią, niech się wspomogą,
 64     2, 14|          rąbią, niech sobie rąbią, niech się wspomogą, niewiele tam
 65     2, 14|            Kłąb. - Pobarujemy się! niech dziedzic zobaczy, kto mocniejszy,
 66     2, 14|     mocniejszy, on czy cały naród? niech zobaczy!~Nie mówili już
 67     2, 14|             a jak im czego potrza, niech ino rzekną - to czy z leguminy,
 68     2, 15|               Ale sękate juchy, że niech Bóg broni, jakby krzemieniem
 69     2, 15|      Sprawiedliwy człowiek jestem, niech każdy o tym wie.~- A bo
 70     2, 15|          wszystko do stu diabłów i niech se pan sam staje do roboty -
 71     2, 15|           a tak samo go przegonią, niech się tylko lepszy trafi...
 72     2, 15|            tobie nie nastaję, nie, niech cała wieś powie, spytaj
 73     2, 16|          tak się z nim pokumał, że niech ino zagwizdał nań po swojemu,
 74     2, 16|    niewiele!... - wzbraniał się.~- Niech pan Jasio choć się ogrzeje,
 75     2, 16|          więcej soli stracą, Józka niech maku utrze, jeszcze tyla
 76     2, 16|      blasku Pan nasz się narodził, niech będzie święte imię Jego
 77     2, 16|         onej godzinie narodził, to niech każde stworzenie krzepi
 78     2, 17|           dworem to jak z wilkiem, niech ino jedną owcę spróbuje,
 79     2, 17|          pierwsi nie pójdą z wami! Niech się dwór dowie, że nie nastaje
 80     2, 17|          dałby więcej niźli zgodą. Niech se radzą, poczekam na boku,
 81     2, 18|     wygrzejesz, powiedz Pietrkowi, niech się do młocki weźmie, pomóż
 82     2, 18|          zięciaszek zapowietrzony! Niech się jeno pojawi w chałupie!
 83     2, 19|       przywarty do rodnej ziemi, a niech jeno śnieg spadnie, ziemia
 84     2, 19|          wydziwiają! - szepnęła.~- Niech tańcują, od tego karczma! -
 85     2, 20|        jako ten kwiat niektóry, co niech jeno ziąb nań chuchnie,
 86     2, 20|         umiała tego poszanować, to niech popróbuje czego innego!
 87     2, 20|           zrobić! Józkę sprałabym, niech się nie rządzi w chałupie,
 88     2, 20|        niczym! Kiej chce wojny, to niech ma taką, aże mu grdyką wylezie!
 89     2, 20|              Nie tykajcie matki!~- Niech ci ta świętą ostanie! Prawda
 90     2, 20|   strażnikom i jeszcze drugie...~- Niech popróbuje! Nimby mnie wzięli,
 91     2, 20|            ten będzie jeszcze mój, niech się jeno ciepło zrobi, to
 92     2, 20| pojedziecie, ale dwór winowaty, to niech płaci.~- A bogać tam niewinien,
 93     2, 21|        przewiercał! Antek chce, to niech przepada, niech w karczmie
 94     2, 21|           chce, to niech przepada, niech w karczmie przesiaduje,
 95     2, 21|           Wstąpimy, ma być kwaśno, niech będzie kiej ocet. Ale powiadam
 96     2, 22|            A wiało też dzisiaj, że niech ręka boska broni! Kobiety
 97     2, 22|            prosto do oczów powiem, niech jeno twój z wojska powróci!~-
 98     2, 22|         idą, ludzie się schodzą, a niech kur zapieje, wszystko zapada
 99     2, 24|        odniesę i w gardziel wrażę, niech się udusi swoją dobrością,
100     2, 24|    posądzenia o podpalenie ojca.~- Niech mi to do oczów któren powie,
101     2, 24|          to do oczów któren powie, niech się waży!- powiedział Mateuszowi
102     2, 25|         wszystkim się widziało, że niech jeno śniegi spłyną, ziemia
103     2, 25|         zima potrzyma dłużej.~Więc niech jeno nastała jaka godzina
104     2, 25|         głupie barany jezdeśta, to niech waju zapędzają, kaj chcą...~-
105     2, 25|           rozpędzał i tak prał, że niech Bóg broni!~Poszedł nań Stacho
106     3, 26|         tam ich pola wypadają... A niech wama darzy i plonuje Bóg
107     3, 26|          wielkiej mrocznej izby.~- Niech będzie pochwalony! - ledwie
108     3, 26|        czele, ruszyły w opłotki.~- Niech się zabawią, gap nikaj nie
109     3, 27|     ziemniaki. A łysuli nie dawaj, niech ją sama pasie - dodała twardo,
110     3, 27|            spod siebie wyjada.~- A niech zdycha, nie moja strata! -
111     3, 27|     kowalowie, zawzięci na nią, że niech Bóg broni; był wójt, któren
112     3, 27|         Witkiem, Pietrek też może, niech jeno konie obrządzi; ja
113     3, 27|         dawaj mu już dzisiaj jeść, niech się oczyści.~- Akuratnie
114     3, 27|          się i bieżyj do Jambroża, niech jutro, choćby i po mszy,
115     3, 28|        komory i zatoczyć do stawu, niech odmiękną; jeno nie zabacz
116     3, 28|           wzięła. Dzieci nie budź, niech se śpią robaki, przestroniej
117     3, 28|        coraz to nowe la zachęty.~- Niech Jankiel daje, co mówię!...
118     3, 28|             Pomagaj gnój nakładać, niech prędko wywożą, bo widzi
119     3, 28|            kowala się poniesła.~-A niech se idzie, poskarży się ździebko,
120     3, 28|          Jezus da...~- W kreminale niech se rządzi, jak mu pozwolą...
121     3, 28|      mądrze za język pociągnęli.~- Niech ino mu rozum przyjdzie,
122     3, 28|              wykrzyknął Jambroż.~- Niech ino szkło brzęknie, to was
123     3, 28|         pośmieję.~- Kto sieje zło, niech se smutki zbiera i pokutę
124     3, 28|           na żerdce nad kominem.~- Niech spróbuje! Zmówiły się i
125     3, 28|        boczku la Magdy, la kowali, niech nie szczekają, że sami zjadamy
126     3, 28|         mają... - prosiła cicho.~- Niech przyjdzie, to dam niecoś.
127     3, 28|          nim, dobrze, ale bacz, że niech jeno co z chałupy zginie,
128     3, 29|        damy.~- Któż to pojedzie?~- Niech pierwej puszczą naszych
129     3, 29|           za ubliżenie urzędowi!~- Niech karzą, niech wezmą do kozy,
130     3, 29|           urzędowi!~- Niech karzą, niech wezmą do kozy, do oczu stanę
131     3, 29|            chłopów pobrali!...~- A niech się zjawią, wnet jakaś bieda
132     3, 29|           jeździć. Pójdę do niego, niech załagodzi sprawę, by sztrafów
133     3, 29|        kiej sroki, a pyskowały, że niech Bóg broni!...~- Jakże, ten
134     3, 29|         wama za komorne zapłacę!~- Niech was o to głowa nie boli.
135     3, 29|         przed oczyma trzy ruble.~- Niech mu Bóg da zdrowie! - wykrzyknęła
136     3, 30|         Już się tam kładli spać.~- Niech jeno wróci a gospodarzy,
137     3, 30|  zapachnęło to łajno diabelskie!~- Niech jeno ociec ozdrowieją, zarno
138     3, 30|          albo czymś gorszym...~- A niech cię jeno dojrzy, to zaraz
139     3, 30|       chłopów ma iść z torbami, to niech całą wieś zaraza wytraci!...
140     3, 31|          odrobi, co pies napłacze. Niech se kaj indziej szuka, dosyć
141     3, 31|         korczyka do jedzenia zaraz niech weźmie, a potrza jej więcej,
142     3, 31|        dano, przynosim wam, matko. Niech się zdrowo chowa na pociechę!~-
143     3, 31|         Józka, urznij im kiełbasy, niech se chrzciny w domu przydłużą.~-
144     3, 31|          zlatują! Potrza im czego, niech przyjdą i pytają! Jedna
145     3, 31|       plecach, a uprzykrzonych, że niech Bóg broni; łaziły żebrząc,
146     3, 31|         Skocz no, Józka, po Jagnę, niech przychodzi do chałupy, nie
147     3, 31|               Nie puszczę latawca, niech se do rana posiedzi na dworze -
148     3, 31|     korzysta!~- Prawda, Rochu, ale niech no dwóch się zgodnie zmówi
149     3, 31|       gorące słowa dziękczynień:~- Niech wama Bóg zapłaci!~- Bywajcie
150     3, 31|      pomożem!~- Ostajta z Bogiem i niech wama plonuje, ludzie kochane! -
151     3, 32|     przekomarzał się śmiejący.~- A niech się zabawią! nikto za nimi
152     3, 32|           jęła go karmić.~- Józia, niech Pietrek narządzi deski,
153     3, 32|           świędlerze i zabijaki, a niech się jawi choćby i ta najgorsza
154     3, 32|          ona i przeszła krzyże, że niech Bóg broni...~- Czeka ją
155     3, 32|       byście sobie to baczyli...~- Niech ociec zamrą, to się pokaże,
156     3, 32|        drogach takie breweryje, że niech Bóg broni! Starsze, z długachnymi
157     3, 32|         Ojciec, krzyknij na Walka, niech go odbierze! Te, ryfo jedna,
158     3, 32|       mleczak, dzieciuch prawie, a niech spojrzy, to jakby kto drugi
159     3, 32|       sercu trwożną niechęcią.~- A niech se wróci! co mi tam z niego! -
160     3, 32|            ruszą.~- I spaprane, że niech Bóg broni! - westchnął ksiądz
161     3, 32|            a w cały głos huknął:~- Niech będzie pochwalony! Jak się
162     3, 32|       ogląda się za kupcami.~- Ale niech ręka boska broni od miemieckich
163     3, 33|             Bo też kłóciły się, że niech Bóg broni! Wójtowa, cicha
164     3, 33|            mu, to będzie wiedział. Niech me ino zaczepi!~- Maciej
165     3, 33|    wójtostwo.~- Pożywił się jeden, niech się ta pożywią i drugie!-
166     3, 33|            rzekł ktoś domyślnie.~- Niech jadą z Bogiem!... co wama
167     3, 33|     dziecim, wiemy, co nama robić. Niech matka pierwsza ustąpi! -
168     3, 33|       rozpowiadała przed ludźmi.~- Niech się zabawia, póki wójtowi
169     3, 33|            we złoto by ją oprawił. Niech se używają i końca patrzą.
170     3, 33|          wsi. Groziła mu potem, że niech jeno Antek powróci, a z
171     3, 33|          mu juści ani słóweczka. - Niech się wygada, może się wyda,
172     3, 33|       mówię, tak dziedzic radził. "Niech ucieka - powiada - najmniej
173     3, 34|            gorzałka! Nie budzilim: niech świadki przyjdą, niech cała
174     3, 34|             niech świadki przyjdą, niech cała wieś obaczy, co się
175     3, 34|        będę... A będę, psiakrew, i niech jeszcze usłyszę złe słowo,
176     3, 34|          rozebrała ją starannie.~- Niech Bóg broni takiej doli! -
177     3, 34|    głodnemu miskę pełną i schowaj, niech się nachla patrzeniem! Dobrze
178     3, 34|      Miemcy je dadzą choćby jutro, niech się tylko zgodzi... A nim
179     3, 34|       słuchamy, a któren się boja, niech pod pierzynę się chowa!~
180     3, 34|         tam pies nie ma co jeść... Niech one zdechną, niech ich ta...
181     3, 34|         jeść... Niech one zdechną, niech ich ta... tfy... choroba
182     3, 35|      szkołę w Lipcach i Modlicy.~- Niech zwołują: przeciek nie uchwalim! -
183     3, 35|            ma nam do rozkazywania? Niech se strażnikom przykazuje,
184     3, 35|   zawziętość i nieustępliwa moc.~- Niech będzie pochwalony! - rzekł
185     3, 35|            komu się to nie podoba, niech idzie z Bogiem i omija nas
186     3, 35|       kobiety podniesły wrzask. ~- Niech no który strzeli, a wszystkie
187     3, 35|         ziemiom byśmy poradzili.~- Niech jeno dadzą, a obaczycie! ~-
188     3, 35|       wparł w ziemię kiej drzewo i niech mu kto poredzi, niech poprobuje
189     3, 35|            i niech mu kto poredzi, niech poprobuje wyrwać!~Rozgwarzali
190     3, 36|            dzień, a wy śpita. Kuba niech brony szykuje, siać pojedziem -
191     4, 37|           chrztów czworo dzieci.~- Niech poczekają, nie ostawię rozbabranego.~-
192     4, 37|             Michał, wyręcz mnie, a niech chrzestni ołtarz obejdą
193     4, 37|               wyrzekła któraś.~- I niech ją tam Pan Jezus sądzi -
194     4, 37|           Walek! Poczekaj jeszcze, niech nabierze większej ochoty! -
195     4, 37|           Walek, a przeprowadź go, niech się przechłodzi, chociaż
196     4, 37|        synów! A to ci jeno rzeknę: Niech mi się te judasze poprawią
197     4, 37|    przeciwił zaś insi mamrotali:~- Niech odda bór i ziemię, to zrobim
198     4, 37|         tak wszystko będzie nasze. Niech psiachmać z torbami pójdzie
199     4, 37|           ziemi. Wywrzyjcie drzwi, niech se ta wędrownica odleci
200     4, 37|         odleci na Jezusowe pola... Niech się poniesie w spokojności.~
201     4, 38|            Dajta spokój, chłopaki, niech odejdzie ta zaraza.~- A
202     4, 38|           chłopskich somsiadów, bo niech jeno któren wzion przez
203     4, 38|          ojca?~- Bylicy! Gorąc, że niech Bóg broni, to pewnikiem
204     4, 38|           ze słoniną, dobra rzecz. Niech wama pójdzie na zdrowie -
205     4, 38|          noc - zapraszała Józka.~- Niech ci Jezus da zdrowie, co
206     4, 38|            kiej chce się żenić, to niech się żeni, jego wola.~Skrzywił
207     4, 38|          wiem! Nie wyznała mi się. Niech się jej spyta.~Przystąpił
208     4, 38|       ludziach komornego nie będę. Niech mi jeno mój gront odpiszą,
209     4, 38|              Sza, sza, gospodarze! Niech będzie zgoda! Żeby Podlesie
210     4, 39|          na mnie.~- Nie ruchajcie, niech się suszy - broniła Hanka.~-
211     4, 39|          pół gospodarki zatraciła. Niech przódzi spis zrobią. Nawet
212     4, 39|     poniechaj, Magduś! Kto ukradł, niech miał będzie na śmiertelną
213     4, 39|      wspominajcie! powiem Antkowi, niech z wami pogada o tej radzie.~
214     4, 39|         byś ostała!...~- A pójdę i niech was ta zaraza wytraci, kiejśta
215     4, 39|            do chałupy, a po resztę niech kto przyleci wieczorem,
216     4, 39|            o wygnanie córki...~- A niech skarży, co mi ta zrobi!~-
217     4, 40|        wieś słyszy! - mruknął.~- A niech słyszy! Niech wiedzą; jakiś
218     4, 40|         mruknął.~- A niech słyszy! Niech wiedzą; jakiś to wałkoń
219     4, 40|            i tyla!~- Pytał o mnie! Niech ci Pan Jezus... Niech ci... -
220     4, 40|        mnie! Niech ci Pan Jezus... Niech ci... - zaniesła się radością.~
221     4, 40|            zadzierać, obaczycie!~- Niech jeno Antek wróci do dawnego,
222     4, 40|         jej pożałował, bo rzekł:~- Niech chłopaki zaniesą, za ciężko,
223     4, 40|          szkołę!~- Co nam do tego, niech se ojcowie radzą? - wyrwał
224     4, 40|          mruknął Mateusz.~- No, to niech kto drugi sprobuje, obaczymy,
225     4, 41|     upominał nasłuchujący dziad.~- Niech woła, a juści, może jeszczek
226     4, 41|            ani już zajrzy do Żyda, niech drugie zaświadczą - broniła
227     4, 41|   niedziele byłbyś już za morzami, niech Jankiel powie...~- Strasznie
228     4, 41|       przynieś im z pola, Pietrek, niech se podjedzą...~Hanka próbowała
229     4, 41|        będzie pokazać starą panią, niech się wścieknie ze złości...~-
230     4, 41|            Poczekaj, Antek, zaraz, niech no se wszyćko w myślach
231     4, 41|          co? Wałkoń to jestem, co? Niech cała wieś powie, niech matka
232     4, 41|             Niech cała wieś powie, niech matka zaświarczy! Dajcie
233     4, 41|           znarowione szkodniki, że niech Bóg broni, rady nie mogę
234     4, 41|            nieopowiedzianie żal.~- Niech se jeno człowiek raz jeden
235     4, 43|            ta maciorka ode mnie! A niech przyleci rychło, bo ja się
236     4, 43|           Witek, narwij mi jabłek, niech cię ino Hanka nie przychwyci!
237     4, 43|           pierzchnęła spłoszona.~- Niech ci j będzie na zdrowie! -
238     4, 43|     Wiedzie się im niezgorzej.~- A niech im Pan Jezus da z dziesięć
239     4, 43|         udzieli.~- Nie potrzebuję, niech se moją krzywdą trumnę wyścieli! -
240     4, 43|        żeby do cię słać z wódką.~- Niech se sami wychlają, nie pódę
241     4, 44|            jakby nie dosłyszeli.~- Niech no który skoczy do dworu
242     4, 44|            się jakiś hardy głos.~- Niech sam leci, żal mu przetrząsnąć
243     4, 44|              a komu to nie w smak, niech stanie, to mu w oczy przywtórzę,
244     4, 44|           powieda - zaczął znowu - niech uczą po naszemu, a nie chcą,
245     4, 44|         panowie, nie nasza sprawa, niech się ta kłyźnią i zagryzają,
246     4, 44|          dajże mu ta który w pysk, niech przestanie - wyrwał się
247     4, 44|            ponosi! Nama nie pilno! Niech poczeka!~Mamrotali gniewnie,
248     4, 44|            któren ma przeciw temu, niech wystąpi, a swoje rzeknie.~
249     4, 44|             a ktosik im szepnął:~- Niech jeno któren tknie kogo...
250     4, 44|           Kiej takie wielmożne, to niech przykażą świniom, bych zaśpiewały
251     4, 44|           wołał rozjuszony:~- Albo niech im gęś zaryczy. Jak to zrobią,
252     4, 44|   zakomenderował:~- Kto za szkołą, niech przejdzie na prawą stronę
253     4, 44|          zapłacita za posłuch, ale niech was łupią ze skóry, kiejśta
254     4, 45|        gospodarzu, i pogadamy.~- A niech cie ta przódzi zaraza spotka! -
255     4, 45|      wykręca, pogadam i ja z tobą, niech no cię jeno kaj zdybię na
256     4, 45|             zmiłuj się nad nami!~- Niech się mama o mnie nie boi.~-
257     4, 45|            znów od jakiegoś czasu, niech się jeno pokazała na wsi,
258     4, 45|        sposobności, a nicowały, że niech Bóg broni, nie mogły jej
259     4, 46|      rośnie! - pogadywali radzi.~- Niech jeno nie powraca więcej,
260     4, 46|       sprzeciwi, kto nas przemoże? Niech jeno sprobuje...~Wybuchnęli
261     4, 46|         warknęła gniewnie.~- A już niech Bóg broni, żeby się wójt
262     4, 47|     Spodobał im się księży byk, to niech go sobie doją! - wykrzykiwał.~
263     4, 47|       dobrze tak temu zdzierusowi, niech mu kałdun spadnie.~Tak jej
264     4, 47|           wścieknie ze złości, ale niech mu rura zmięknie! Tak się
265     4, 47|              Pomstuje na niego, że niech Bóg broni! Jasiek mu tego
266     4, 47|         niego z pięściami - idź, i niech was pożeni hycel, pasujeta
267     4, 48|           całą litanię grzechów... Niech posłyszy, co mówią o niej,
268     4, 48|         się wyprze, jeżeli może... Niech głośno powie: nieprawda!
269     4, 48|           alby zanieś Dominikowej, niech Jagusia upierze. Ale kto
270     4, 48|     brackim, że wosku im sprzedam, niech sobie tylko dokupią blichowanego.
271     4, 49|             A o tobie wygadują, że niech Bóg broni!~Rozpowiedziała
272     4, 49|        Wzburzyło to wszystkich, że niech Bóg broni, jakże, bieda
273     4, 49|           ma! Wieś to jak ten dom, niech jeden złodziej wyjmie spod
274     4, 49|      wyjmie spod niego przyciesię, niech drugi złakomi się na belki,
275     4, 49|     jeszcze w porę.~- Kto zawinił, niech weźmie karę. A niechta,