Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |             Trza było... roboty już la mnie nie miały... na zimę
  2     1, 1 |          grosza uścibi - to rychtyk la nich na przednowek... krewniaki
  3     1, 1 |       wyciągną... A jesienią to już la niej miejsca nie ma w sieni
  4     1, 1 |           to Hanka nie gospodyni?~- La siebie... jakby na komornym
  5     1, 2 |            to się tam jaka sztuczka la was znajść znajdzie.~- Bóg
  6     1, 2 |        dziad.~- Ni, Grzegorzowa nie la nich - podjął wójt - za
  7     1, 2 |      kościołem siedzi?...~- I... to la kawalera... z przychowkiem,
  8     1, 2 |      wybieram takie, co by pasowały la Macieja.~- A zabaczyłaś
  9     1, 2 |     zabaczyłaś o jednej, co by była la nich w sam raz.~- Którna?....~-
 10     1, 3 |       borguj nikomu. Pośladek ostaw la nas; zawoła się Jambroża
 11     1, 3 |          ona nawet nie obaczy.~- To la Magdy wytnij jaką sztuczkę
 12     1, 3 |          Wychodźta, kobieto, bo nie la was tu miejsce...-~Chwycił
 13     1, 3 |          rzeknę, z czego się pokaże la prześwietnego sądu i la
 14     1, 3 |             la prześwietnego sądu i la zgromadzonego narodu, co
 15     1, 3 |      wzdychała do obrazu, a pogląda ła na Kozła, który skakał oczami,
 16     1, 3 |            jest taki, że z jenszego la samej uciechy pasy by darł.~-
 17     1, 3 |      próżnicy ino grosz tracą...nie la takich Jaguś moja, nie.~
 18     1, 3 |            wama nie sprzeciwią...~- La zapisu! Kiej te świnie!
 19     1, 4 |            jak zawdy, jak przystało la niego, jeno się mocno jął
 20     1, 4 |           szepnął mu ktoś z boku.~- La Pana Jezusa i tej Panienki... -
 21     1, 4 |           się zadajesz z kowalem.~- La ojca to ino ten mądry, co
 22     1, 4 |            a kumy - to i cały świat la niej. Każda kobieta taka,
 23     1, 4 |     pośpiewuje, a Pan Jezus obsiewa la niego pola, że ino mu zbierać
 24     1, 4 |             Tańcowali ot tak sobie, la uciechy jednej abo dla wyprostowania
 25     1, 4 |          turkocze...~- Że to i ospa la karmika potrzebna... -.
 26     1, 4 |                A nie pójdę! Karczma la wszystkich, a ja taka dobra
 27     1, 5 |           Kużden ma swoje miejsce i la każdego co innego Pan Jezus
 28     1, 5 |              na piechty, Macieju?~- La zdrowia... Niech będzie
 29     1, 5 |           kurom pod ogon uważa, czy la niej jajków nie niesą, abo
 30     1, 5 |        rzeczy, w które juchy żółtki la zachęty grali, że taki jazgot
 31     1, 5 |      pewnikiem cygani...~- Galanta, la Jędrzycha? - Juści, Szymkowi
 32     1, 5 |      buchnęła do głowy.~- Kupili ją la księdza do Jerzowa. Matka
 33     1, 5 |         ulicy. Weź sobie, Jaguś, to la ciebie - dodał widząc, że
 34     1, 5 |                Dajecie?... Naprawdę la mnie? Jezus, jakie śliczności! -
 35     1, 5 |     jedwabna....~- Weź, Jaguś, weź, la ciebie kupiłem, a jak ta
 36     1, 6 |             łoni krowy pasała!...~- La chłopa to już lata ma, ale
 37     1, 6 |          Ale ino głupie uwierzą, że la dzieci się pożenił... la
 38     1, 6 |            la dzieci się pożenił... la siebie, bo mu markotno było
 39     1, 6 |           oczy.~- Laboga, a dyć ino la ciebie zgodziłem skrzypka
 40     1, 6 |         zgodziłem skrzypka z Woli i la ciebie namówiłem Kłęba,
 41     1, 6 |            Kłęba, żeby dał chałupy, la ciebie, Jaguś szeptał i
 42     1, 6 |             cicho:~- Najlepiej chcę la ciebie, najlepiej... Juści,
 43     1, 7 |              to z panienką, co była la zdrowia w ciepłych krajach,
 44     1, 7 |             baczycie, to i ostawcie la siebie! - zakrzyknęła ostro
 45     1, 7 |          pobożne pieśnie grał jakby la tego wędrownika; któren
 46     1, 7 |       przeklętniki są, a katy jedne la drugich, złodzieje, bezbożniki
 47     1, 8 |              u Boryny starczyłoby i la pięciu - o działy pójdzie.~-
 48     1, 8 |          bez przychowku, płone...~- La drugiej to i przy matce
 49     1, 8 |              że ojce dzieci chowają la świata, nie la siebie.~-
 50     1, 8 |       dzieci chowają la świata, nie la siebie.~- Oj, prawda, prawda,
 51     1, 8 |            Siostrzyne zmówiny, to i la nich uciecha - zauważył
 52     1, 8 |            sama... naści...a już by la ciebie i ptasiego mleka
 53     1, 8 |         zapis to ino przespieczność la dziewczyny. Przeciech tego
 54     1, 8 |         morgów zapiszecie.~- Juści, la Jagusi zapiszę...~- Kiedy?~-
 55     1, 9 |                po co... sierota, to la siebie...a znajda , to znajda...
 56     1, 10|        wojska latoś wzieni, piją se la uciechy... W niedzielę ich
 57     1, 10|             zrobić? Mądre rady masz la ludzi, to poradź...~- Złością
 58     1, 10|           odebrać - bacz to sobie i la tego nie potrza mu się przeciwić.
 59     1, 10|            a zawsze się cosik udrze la siebie... - zaśmiał się
 60     1, 10|     odpowiadał, bych ino dziwowiska la sąsiadów i wsi całej nie
 61     1, 10|        paciorki... to wszystko... i la kogo to? La kogo?... La
 62     1, 10|           wszystko... i la kogo to? La kogo?... La takiej świni!
 63     1, 10|             la kogo to? La kogo?... La takiej świni! A żebyś pode
 64     1, 11|             całe życie zabiegała? - La ciebie ino, Jaguś! A teraz
 65     1, 11|             się o to dobrodziej, że la wesela zapominają o służbie
 66     1, 11|        stworzył ludzi, a wilkami są la siebie !~- Nie wilkami,
 67     1, 11|             wity. czepiec szyty,~To la ciebie przyzwoity,~To na
 68     1, 11|         karwas grosza, ale mucha to la Dominikowej, nie stojała
 69     1, 11|        swojego miała dosyć, jeno że la Jagusi tak się ochotnie
 70     1, 12|       Cichoj, głupi, znajdzie się i la ciebie miska do wylizania !~-
 71     2, 13|           ojcowa sposobniejszą była la ludzi. Chlew to przegniły,
 72     2, 13|          grosza potrzeba, paszy też la dwóch nie starczy... musimy,
 73     2, 13|    przewiane.~- Siedźcie, za ciężka la was robota, ja odkopię.~
 74     2, 13|         dwóch złotych postronkowego la Bylicy.~Wypłacili zaraz
 75     2, 14|         kogo przepytać się o robotę la Antka?~Jak gospodynią była,
 76     2, 14|        choćbym i żyłę każdą wypruła la niego, nic to, kiej serca
 77     2, 14|           niego, nic to, kiej serca la mnie nie ma. Cóż ja! Cóż?...~
 78     2, 14|            powiedział, że ma robotę la ciebie przy tartaku choćby
 79     2, 15|             pofrunie, a narywać się la młynarza czy tam innego,
 80     2, 16|           kwardy był i nieustępliwy la wszystkich po dawnemu, ale
 81     2, 16|            głowie: grunt i grunt, a la mnie tyla stoi, co nic...~-
 82     2, 16|            światem i wybierał dusze la siebie.~- Rządzi on tu i
 83     2, 16|             jednych ono przychodzi, la drugich jeszcze nie kolej,
 84     2, 17|     Zakwitła rózga, prawda, ale nie la ciebie, Józia, tobie jeszcze
 85     2, 17|        rzekła zaraz na wstępie.~- A la mnie zakwitła, samam w noc
 86     2, 17|           jeszcze jesteś, to pewnie la Nastki ślub wróży! - tłumaczyła
 87     2, 17|        razem, ale sama ucinałam, to la mnie zakwitła!... - wrzeszczała
 88     2, 17|           nie ma serca miłosiernego la ludzkiego skrzybotu, temu
 89     2, 17|           się wieść głupiej rozmowy la drugich, każdy pogadywał
 90     2, 18|           Przyletę, przyletę, nawet la Pietrusia zrobiłem wózik
 91     2, 18|      Wilczych Dołach, to się robota la wszystkich otworzy! A tu
 92     2, 19|             jeszcze z pięć familii, la których zimową porą całkiem
 93     2, 19|           ino przytupywał a krzykał la zachęty!~Antek zaś hulał
 94     2, 20|        Byłem dzisiaj w kancelarii i la wszystkich przywiozłem powiestki,
 95     2, 21|              a o wszystkim zapomina la tamtej. To ją kieby rozpalonymi
 96     2, 21|         terlicy, powiedziała, że ma la siebie.~- Prawda, że ona
 97     2, 21|             że ona ta otwartej ręki la ludzi nie miała, wynosiła
 98     2, 21|             i otwarta na przestrzał la wiatrów, że topole z obu
 99     2, 21|          Kwardy on jeno z wierzchu, la niepoznaki.~Po kolacji,
100     2, 22|              co umiecie, a może się la was znajdzie co w komorze -
101     2, 22|            o królu, którego panowie la prześmiewiska chłopskim
102     2, 22|      sąsiedzku szły wpodle, zmiękła la konia i powiedziała:~- Ukrzywdziłeś
103     2, 22|           cierpliwości i pobłażania la zatwardziałego grzesznika...~
104     2, 24|   miarkowali z tego, co jakąś warzę la strażników narządzają.~A
105     2, 24|         grzeszna! A to nieużyczliwa la drugich, a to wynosząca
106     2, 25|         gniewem buchał i ciężki był la wszystkich, prosto nie do
107     2, 25|           bych dobra nie marnowali, la wszystkich w domu był twardy,
108     2, 25|           że nic nie uradzą dobrego la narodu, bo im jeno o samych
109     2, 25|       pokrzepienia, drugie zaś piwo la ochłody pili, a trzecim
110     3, 26|   prawdziwie misiarskie nalazły się la chłopaków, i cała paczka
111     3, 26|            dla Tomasza, w ostatku i la Kłębowej wyjęła fryzkę szeroką,
112     3, 27|            staremu zrobił, a może i la tego, by się w ten czas
113     3, 27|         tego w opłotkach wystawania la obmowy.~Mało to swoich miała
114     3, 27|           za lelita i jaką sztuczkę la siebie wyszarpie; tymczasowie
115     3, 27|         przez złość to jeszcze robi la całej wsi i la tamtego.~
116     3, 27|         jeszcze robi la całej wsi i la tamtego.~Sposponował ci
117     3, 27|          będzie i stroić? dla kogo?~La tych babskich ślepiów, zazdrośnie
118     3, 28|            się, narządzę więcej, by la obu starczyło, i razem powieziemy.~-
119     3, 28|   podsuwając pod oczy coraz to nowe la zachęty.~- Niech Jankiel
120     3, 28|           do rozcierania ziemniaków la świń i ruszył żwawo na dwór.~
121     3, 28|           jeszcze judaszem stał się la narodu! - mówiła groźnie,
122     3, 28|            komorze będzie chłodniej la mięsa, mniej się w izbie
123     3, 28|             kiełbasa i kawał boczku la Magdy, la kowali, niech
124     3, 28|            i kawał boczku la Magdy, la kowali, niech nie szczekają,
125     3, 28|    przyjdzie, to dam niecoś. Ociec, la Weronki zabierzecie, miała
126     3, 28|       Będzie czym podpaść maciorę i la krów też starczy na picie...~
127     3, 29|            broniąc narodu - jeno że la wszystkiej wsi było to jedną
128     3, 29|          nas przeciech znajdzie się la was kąt jakiś.~- Nie pójde,
129     3, 29|   rozcierająca w cebratce ziemniaki la maciory zaczęła się śmiać
130     3, 29|     pośpiechu! Pieniędzy jej potrza la Mateusza, nie la chłopa.~-
131     3, 29|             potrza la Mateusza, nie la chłopa.~- To one się tak
132     3, 30|        kratą, tam, kaj było miejsce la najpierwszych gospodarzy
133     3, 30|             się pasą, i tęsknicą...~La wszystkiego stworzenia dzień
134     3, 30|            Hanka i przyrychtowawszy la męża toboł święconego, co
135     3, 30|                Znajdzie się jeszcze la was, siadajcie, przegryźcie
136     3, 30|            ale nie chce przez złość la Lipiec, mój powiada... -
137     3, 30|        młodu, niemało... Kat ci był la dzieuch... we Woli ni jednej
138     3, 30|      jeszcze niecoś lat, a zbraknie la wszystkich... - Kichał rzęsiście.~-
139     3, 30|            chłopaki pożenią, to już la ich dzieci nie ostanie i
140     3, 30|          ogona wyrwał, bo mi potrza la mojego ptaka. Ale nie nasz
141     3, 30|             co się to człowiek waży la grosza!...~- Nawet przed
142     3, 30|             On zaś, prawie niewidny la oczu, uroczystym, cichym
143     3, 31|             prosilim ich? czas mamy la strażników, co? Nie psy
144     3, 31|           tym przed strażnikami, co la siebie taił?~Czas jeno stracili
145     3, 31|            temu.~- Może to i lepiej la chudziaków, nie będą się
146     3, 31|         naje się do syta, to skąd i la dzieci weźmie...~- Płacą
147     3, 31|        posłuch, że kiejby przykazał la śmiechu tylko powiesić się
148     3, 31|           się wedle jadła i napitku la tych gości niespodzianych,
149     3, 31|          wama dobrodziej pomogli... La gospodarzy jest wszystko,
150     3, 32|           po ludzkim uważaniu, kiej la siebie nie miała ani jednej
151     3, 32|          komory rznąć kawał świniny la niego, że już po gorzałkę
152     3, 32|            gorzałkę chciała posyłać la niego, nawet już ku skrzyni
153     3, 32|          się przyodziać świątecznie la niego - ale nim to uczyniła,
154     3, 32|           ją strzępkami po miedzach la jakiegoś zabobonu.~Organista
155     3, 32|       nikogo. A kiej niekiej, snadź la ulżenia sobie w kuntentnościach,
156     3, 33|        wyprowadzał, zaś drugie szły la zgwarzenia się ze somsiady,
157     3, 33|         zgwarzenia się ze somsiady, la obaczenia świata i wypicia
158     3, 33|             nam ci przeciek i dobra la ciebie pragnę.~Ale Tereska
159     3, 33|             sameś może płótno wzion la jakiej kochanicy na koszulę.
160     3, 33|          Ale tego już było za wiele la obojga, że kiej wilki skoczyli
161     3, 33|           utrzymał, iż szczodry był la drugich, a niejedna matka
162     3, 33|        zapamiętaliby! A już kobiety la drugich najgorsze: niechby
163     3, 33|             zaś jeszcze drugie mają la mnie za krótkie pierzyny.~
164     3, 33|             gada przy dzieuchach.~- La śmiechu jeno mówię. Przeciek
165     3, 33|      jeszcze cichuśko, ale jeno tak la zwyczaju, bo kiej się nie
166     3, 33|             naród się prześmiewał i la uciechy radził biedocie,
167     3, 33|         Boży, ale tak, powiedzą, co la tych paru złotych dobrość
168     3, 33|            Przeciek już pyskują, co la nas poszła na żebry... Nie
169     3, 33|         swoje w tym mieli zamysły i la siebie jakieś wygody rychtowali.~
170     3, 33|            zaś młynarz, wiadomo, co la grosza dałby się powiesić,
171     3, 33|      somsiedztwa mogło wypaść złego la Lipiec?~A tu co dnia pastuchy
172     3, 33|           wybranej ziemi, w sam raz la synów i zięciów. Nową wieś
173     3, 33|              Nie żałowała pieniędzy la adwokata, a jeszcze nie
174     3, 33|          nawet pieniądze przysyłają la swoich. Jak tam dobrze,
175     3, 33|          Hanka mogłaby jechać potem la niepoznaki. Grzela wróci
176     3, 33|       szczerego serca namawiam, nie la swojej wygody. Jeno przed
177     3, 34|           tych, co to je zimą cięli la Żydów. No i zwożą, bo dobrze
178     3, 34|         parł na nie i miotał kiejby la zabawy, że wzburzone znowu
179     3, 34|          wymyśliły sobie co niebądź la zabawy. Żadnych zabitych
180     3, 34|             do swojej.~- Psiachmać, la Jagny każden by się ważył
181     3, 34|       prawiąc, jaki to zły przykład la ludzi daje, jaki wstyd przez
182     3, 34|            co dzisiaj zrobił, wstyd la całej wsi, aleć gorsze robił,
183     3, 34|             się jeno zmieściło. Zaś la większej przyozdoby nad
184     3, 34|            dołu po ziemniakach, zaś la obrony przed dziećmi Łapie
185     3, 34|            co starczyło za dziadków la trojga, musi się teraz rozdzielać
186     3, 34|           musi się teraz rozdzielać la dziesięciorga.~- Święta
187     3, 34|          ale kiej nas wypuszczą, to la Miemców będzie jeszcze gorzej...
188     3, 34|        wynikną procesy, nowe straty la wszystkich, nowe marnacyje,
189     3, 35|       myślałem, co jeno cyganią tak la śmiechu.~- I nie jedną wypominał...
190     3, 35|           hardo, nieustępliwie.~Zaś la ochoty bili niekiedy o ziem
191     3, 35|    najlepsze by chciał!~- Wystarczy la wszystkich po kawale - uspakajał
192     3, 36|            coraz cięższy, zwłaszcza la komorników i drugiej biedoty.~
193     3, 36|            tym jakąś dobrą sztuczkę la siebie - syknęła stara.~-
194     4, 37|           wyniesła w opłotki żarcie la prosiąt i wyglądała na drogę.~-
195     4, 37|            naradzim.~- A ja stawiam la całej kompanii - dodał ochotnie
196     4, 38|             o tych jego dobrościach la chłopskiego narodu.~- Dobrodzieje,
197     4, 38|        złotówkę, kup jakiego cudaka la Pietrusia... kup...~Chyciła
198     4, 38|           proboszcz wyprawiał obiad la księży i dziedziców, przez
199     4, 38|           miseczkę kwaszonego mleka la ochłody! - westchnął dziad.~-
200     4, 38|            głodu przyjdzie zdychać.~La wszystkich latoś ciężki
201     4, 38|            nie pogubią. Głupie, nie la psa kiełbasa.~Obejrzała
202     4, 38|         prosił Mateusz.~- I karczma la mnie już nie zabawa - odparła
203     4, 38|            do głowy! Tylachna ziemi la narodu. A toć każdemu w
204     4, 38|             nie widzi w tym dobrego la Lipiec. Jeno głupi nie bierze,
205     4, 38|   poczciwości, a raz po raz stawiał la całej kompanii to gorzałę,
206     4, 38|             Po równo musi być ziemi la wszystkich! Dziedzice ścierwy!
207     4, 38|           gwiazdami, to cosik rzekł la uciechy, że śmiali się,
208     4, 39|        Magda.~- Przednowek to żniwa la młynarza!~- Cięższy on latoś
209     4, 39|     podnosiła głos coraz silniej.~- La śmiechu rzekłem, a wy zaraz
210     4, 39|           Hankę w podwórze, niby to la obejrzenia prosiąt.~Poszła
211     4, 39|         jakiś urzędowy papier.~- To la was, Hanka, stójka przyniósł
212     4, 39|           Hanka! Przez litości bądź la niej i przez miłosierdzia!
213     4, 39|        nieszczęście i tyla! Ale mam la was i dobrą nowinę: oto
214     4, 40|            jej spokojnością.~- Jeno la oczów ludzkich taka spokojna.
215     4, 40|            ojca. Nie bój się, srogi la ciebie nie będę i krzywdy
216     4, 40|     podzielim, nawet już o kobiecie la niego myślałem - wyrzekał
217     4, 40|            śmiał się wesoło. - Jeno la Rocha zgotuj co inszego.~-
218     4, 40|             kiełbasę do barszczu.~- La ciebiem ostawiła, Jantoś.
219     4, 40|          osobna.~- Naści, Hanuś, to la ciebie, jak ci kaj droga
220     4, 40|         czerwone i zielone kraty.~- La mnie. Żeś to pamiętał, Jantoś -
221     4, 40|         wstęgą do zawiązywania, zaś la dzieci przywiózł pierników
222     4, 40|     pierników i organki, nawet miał la kowalowej, bo cosik odłożył
223     4, 40|   gospodarce. Dajcie no spokój, nie la dziękowań przywiezłem -
224     4, 40|        wszystkiemu sama uredziła!~- La ciebie to bym i więcej zmogła -
225     4, 40|         rejenta, to by co znaczyło. La śmiechu go rzuciła!~Cisnął
226     4, 40|           co, a byłbym którą chycił la Pietrusia!~Wrony wylazły
227     4, 40|            ją Hanka dźwigając picie la ostatniej krowy - zaraz
228     4, 40|            to było z uchwałą na dom la sądu, co? Dobrze się podpaśli
229     4, 41|       drzewo i ledwie zipiąc.~- Nie la was taka robota - szepnął
230     4, 41|       Ciężki latoś przednówek nawet la gospodarzy.~- Kto ma jeno
231     4, 41|           pod chałupą zsiadłe mleko la ochłody.~Skądciś, jakby
232     4, 41|        baczę, miałeś to dobre słowo la wszystkich, nawet la psa,
233     4, 41|          słowo la wszystkich, nawet la psa, jeno nie la mnie! To
234     4, 41|              nawet la psa, jeno nie la mnie! To już myślałam, że
235     4, 41|        twarz, lecz taki dziwnie był la niej dobry, że skoro mu
236     4, 42|      chłopak się uparł:~- W sam raz la mnie! Uredzę i takiej!~I
237     4, 42|              Przecież to miał robić la siebie, la Nastusi, la przvszłego
238     4, 42|            to miał robić la siebie, la Nastusi, la przvszłego rodu
239     4, 42|        robić la siebie, la Nastusi, la przvszłego rodu Paczesiów,
240     4, 42|          ludno i muzyka przygrywała la większej ochoty, ale nikto
241     4, 42|     Nastusię, pociągnęła go do niej la prześmiechów.~- Potańcuj
242     4, 42|              W przypołudnie zbierał la cię, Nastuś, jagódki, ale
243     4, 43|             niesąc czerwonych jagód la Józki, a że właśnie Hanka
244     4, 43|       powynoszono na przyźby obrazy la obrony przed nieszczęściem,
245     4, 43|             kto drugi taki poczciwy la biednego narodu!~- Prawda,
246     4, 43|           dygocie, że posiedziawszy la nieznaki jakąś chwilę, uciekła
247     4, 43|            szeroko, co by to wyszło la wsi, jeżeli się zgodzą na
248     4, 43|             jakby chcąc dojrzeć, co la niej niesie ten świt szarzejący
249     4, 44|           potrza było młodych gąsek la naczelnika, to przymawiał
250     4, 44|         juchy, nową biedę wypyskują la wszystkich.~Pokrzykiwali
251     4, 44|             dawał wątrobie, kto zaś la samego sprzeciwu się kłyźnił,
252     4, 44|         zmarszczył i przykazał, aby la sprawiedliwości głosowali
253     4, 44|        Juści, przeciek prawo pisali la nas, a nie la siebie.~Jakiś
254     4, 44|          prawo pisali la nas, a nie la siebie.~Jakiś chłop z Przyłęka
255     4, 45|             żałował, to pewnikiem i la pana starszego ostawił jakie
256     4, 45|           cóż, kluski a kapusta nie la takich panów - przekpiwał
257     4, 45|           to ja dam śliczne kuraski la dzieci, nie? to może nici,
258     4, 45|             całą złotówkę cukierków la dzieci, a kiej mu Żyd jął
259     4, 45|          nie ma już kresu ni zapory la jej mocy i kochania.~Tak
260     4, 45|              Ale już najmilsze były la niej te krótkie, nagrzane,
261     4, 45|    cygaństwa!~- Jakże, to by se ino la cygaństwa umyślali takie
262     4, 46|            na zrębie zacinając łuzy la osadzenia krokwi.~- Nie
263     4, 46|             zaś Grzela z Mateuszem, la zamydlenia oczów, poszli
264     4, 46|            prawdy i sprawiedliwości la narodu! - ozwał się uroczyście~-
265     4, 46|            prawdy i sprawiedliwości la całego narodu...~Mówił gorąco,
266     4, 47|          jęły przewidywać najgorsze la niej rzeczy, aż im przerwała
267     4, 47|            to jemu tylko uciecha, a la niej samo płakanie, co?~-
268     4, 47|             ku niemu z wrzaskiem.~- La was to ino warte śmiechu,
269     4, 47|            wyrzekań, to starczyłoby la dziesięciu. Uciekałem, to
270     4, 48|           niego.~Nie było, nie było la niej nic i nikaj, nie było
271     4, 49|            niebądź i roztrząsają se la zabawy! - mówili poważniejsi.~
272     4, 49|          diabelski, a hańba i wstyd la poczciwych! Że omijać ją
273     4, 49|           chciał.~- Z dobrego serca la niej przyniosłem i jeszcze
274     4, 49| Przemienienia Pańskiego! Dobra była la biednych jak mało kto drugi