Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |       dorzucił jeden z komorników, stary, wynędzniały chłop z krzywą
  2     1, 2 |       przed oborą na kupie nawozu.~Stary pies, kulawy nieco i z oblazłą
  3     1, 2 |                wykrzyknął wreszcie stary, obejrzawszy krowę. - Trzysta
  4     1, 2 |           był skory zazwyczaj, ale stary klął tylko dzisiaj i poszedł
  5     1, 2 |           przy kominie; był to ten stary ślepiec, wodzony przez psa;
  6     1, 2 |        ostawicie przy ogniu, że to stary jestem, ostanę, a dacie
  7     1, 2 |     Wściekła się czy co?~- Ho, ho, stary z was, a jeszcze majster! -
  8     1, 2 |          morgi, dwa krowie ogony i stary kożuch po nieboszczyku~-
  9     1, 2 |            oczami i wyszedł.~- Jak stary młódkę bierze, diabeł się
 10     1, 3 |      dechem lasu.~Bór był ogromny, stary - stał zbitą gęstwą w majestacie
 11     1, 3 |            z półbochenkiem chleba, stary kupił rządek bułek dla Józi
 12     1, 3 |   powiadajcie po próżnicy! Ino ten stary, co się ruchać nie może,
 13     1, 4 |          bo Hanka ujęła go wpół, a stary popatrzył groźnie, przeżegnał
 14     1, 5 |     Borynów sposobiono się raźnie; stary z Kubą domłócał pszenicy,
 15     1, 5 |        kiej Żydy jakie - zarządził stary i przysunął przed komin
 16     1, 5 |             Kuba! - krzyknął ostro stary.~Kuba zamilkł, wytrzeźwiał
 17     1, 5 |           ptaszek z ciebie - wołał stary przepijając do niego na
 18     1, 5 |           pogwizdywać ze złości, a stary, chociaż z żalem i markotnością,
 19     1, 5 |        wiedziała, co rzec na to, a stary, nie patrząc na nią, zagadnął
 20     1, 5 |          sobie wszyscy niezgorzej, stary, choć skąpy był i aż piszczał
 21     1, 6 |          nastawiała kolację.~Jakiś stary, siwy człowiek grzał się
 22     1, 6 |    skiełczał.~Zamilkli na długo.~- Stary uszanuje i na cudzy grosz
 23     1, 6 |             najlepiej... Juści, że stary on jest, ale krzepki jeszcze,
 24     1, 7 |         rzec...~- Wiecie, pono ten stary wędrownik już przyszedł .~-
 25     1, 7 |        jest, to zjemy! - zapraszał stary.~Obsiedli po ceregielach
 26     1, 7 |           i wlazł w bór.~A bór był stary i gęsty, a błota nieprzebyte,
 27     1, 7 |       najpierwsze dziewczyny jucha stary se zwołał!.~Jakoż prawdę
 28     1, 8 |      przerzekł i drugi, aż w końcu stary Kłąb, że to mądry chłop
 29     1, 8 |            nie dało kolek ugrabić.~Stary pozostał w domu.~A już od
 30     1, 8 |        myślała odchodząc. - Dobrze stary robi, że się żeni, dobrze!
 31     1, 8 |            komornicę zeszłam!...~A stary, że to już wydzierżeć nie
 32     1, 8 |         ironicznie, ale widząc, że stary się schmurzył, dorzuciła
 33     1, 8 |          przechylając kieliszek.~- Stary! Wdowiec! - wykrzyknęła
 34     1, 8 |      wykrzyknęła niby z zawodem.~- Stary! Nie obrażajcie Pana Boga!
 35     1, 8 |          Nie obrażajcie Pana Boga! Stary, a sąd miał jeszcze niedawno
 36     1, 8 |         tylko jedno pomyślała, czy stary te korale, o których na
 37     1, 9 |         nagnać z powrotem, tyle co stary Łapa naszczekiwał i zaganiał,
 38     1, 9 |        Kuba powlókł się w głąb, na stary cmentarz.~A tam na zapadniętych
 39     1, 9 |       Jambroży z Jagustynką i Kłąb stary klęczeli przy tych grobach
 40     1, 9 |          cna wszystko spalone... a stary pan i pani starsza, i matula
 41     1, 10|         idzie na wyrobek, niech go stary wygoni, pomogę jeszcze do
 42     1, 10|          nie zrobi, pokłócą się... stary go wypędzi... Tak abo i
 43     1, 10|          włosy na głowie, co powie stary, co ludzie , co wieś?... '~
 44     1, 10|               zawołał mocno Antek.~Stary uderzył go oczami i nic
 45     1, 10|     orzydle i gotów był bić... ale stary jeszcze się hamował, nie
 46     1, 10|         powiedziała?... - zaryczał stary przyskakując do niej...~-
 47     1, 10|       przyniesła, nie skończył, bo stary, rozwścieklony już teraz
 48     1, 10|     rozpiera, to się biją mruczał.~Stary też poszedł na wieś, nie
 49     1, 10|        jakieś szmaty skrwawione...~Stary nie spostrzegł tego, bo
 50     1, 10|            swój chleb odpowiedział stary.~Antek nic nie odrzekł na
 51     1, 10|         jedli w ponurym milczeniu.~Stary Łapa szczekał na ganku,
 52     1, 10|          się, Józia - mówił miękko stary. - Nie bucz, głupia! Wyporządź
 53     1, 11|           go, gdzie ino zechce, bo stary świata Bożego poza nią nie
 54     1, 11|           trochę zaglądała do dom, stary dzisiaj do niczego głowy
 55     1, 11|          też spaśna, kiej ta lepa!~Stary kręci się i nogami przebiera,
 56     1, 11|           kogut !~- Użyje se jucha stary, użyje! - wołał wójt.~-
 57     1, 11|        mrozie - mruknął zgryźliwie stary Szymon.~Gruchnęli śmiechem,
 58     1, 11|           nie prosili do muzyki?~- Stary chciał, ino Dominikowa się
 59     1, 11|     gwiazdy, i te płoty, i ten dom stary, i wszystko ujęło się w
 60     1, 12|          Witek zajrzał przez okno; stary Roch siedział przy stole
 61     1, 12|     chwytał w lot i rozpoznawał.~- Stary Pietras. do karczmy idzie -
 62     1, 12|       kościół gdzie... abo jak ten stary trep na śmiecie... zdychać
 63     1, 12|    gospodarzyła.~- Jaka jest, wnet stary rozpozna i jego to rzecz,
 64     1, 12|               Będzie tak, póki jej stary nie obmierznie, od kiela
 65     2, 13|           rankiem, na drugi dzień, stary Bylica wyzierając przez
 66     2, 13|        zimę starczy - zagadał znów stary wychuchując szybkę, obrośniętą
 67     2, 13|        złość, nie... - jąkał cicho stary.~- A juści - dzieciska też
 68     2, 13|           wół, a gorzej ma od psa.~Stary spojrzał lękliwie, chciał
 69     2, 13|         ponuro w ogień i wzdychał; stary pod oknem obierał ziemniaki.~
 70     2, 13|            bolesnych uraz do ojca. Stary był winowaty, ociec to był
 71     2, 13|    poskręcane. Sprzed okien to tam stary jeszcze do dnia śnieg przekopał,
 72     2, 13|            postronka, że ledwie ją stary udzierżał.~Hanka już nie
 73     2, 13|             Chrystobije... - jąkał stary oklepując krowę, jeno że
 74     2, 13|           Wypłacili zaraz na rękę; stary powiódł za nimi krowę do
 75     2, 13|           pudełko kiej piórkiem, a stary jeszcze podcinał batem,
 76     2, 14|       ziemniaki jej nie służą... a stary się ino przymila i kiej
 77     2, 14|             wykrzyknęła w głos, aż stary, co był na przypiecku drzemał,
 78     2, 14|           na dziadkowym kożuchu, a stary strugał im wiatrak i zabawiał.~-
 79     2, 14|            u Weroniki już spali, a stary też wkrótce przyległ na
 80     2, 14|     najniespodziewaniej zjawił się stary Kłąb.~Niemało się zdziwili,
 81     2, 14|      pogadywali wolno, poważnie, a stary dorzucał gałązek na ogień.~-
 82     2, 15|             niewłożeni...tłumaczył stary.~- Przejść przejdzie, wiem.
 83     2, 15|           poganiał! - Nie rozumiał stary.~- Nawet pies mnie mierzi,
 84     2, 15|    zapatrzył siwymi oczami w dale, stary już był, zeschły na wiór,
 85     2, 15|          prawienie Mateusza.~-...a stary sam warzy mleko, to herbatę
 86     2, 15|      zganiać na przełaz ostry... a stary baran uwierzył. Taki mądrala,
 87     2, 16|         krętanina i przygotowania.~Stary jeszcze był do dnia pojechał
 88     2, 16|             Nic nie rozumiała.~Ale stary nie pozwolił, sam wyniósł,
 89     2, 16|    postroneczki... a i ten rzemień stary... a i te... - nie mógł
 90     2, 17|     obrządziła wszystko, a do tego stary chodził za nią cięgiem i
 91     2, 17|   ukrzywdzą się zanadto! - mruknął stary, ale zły być musiał, bo
 92     2, 17|           na Józkę i Witka, aż się stary zaniepokoił, przysiadł do
 93     2, 17|         dogotowywała, gdy powrócił stary.~- A to wójtowa zległa,
 94     2, 17|          też dziwnie spoglądała... stary również... Wiedzą co?...
 95     2, 17|            drzemała pod kominem, a stary patrzał w okno, bo pies
 96     2, 17|            się zestraszona.~Ale to stary Kłąb stanął we drzwiach,
 97     2, 18|           z wrzecion na motowidło, stary zaś powrócił do roboty,
 98     2, 18|          gdzieś moje przykazy.~Ale stary puścił mimo uszów te skargi,
 99     2, 18|         przewiązując je w pasma, a stary, że mu robota leciała z
100     2, 18|       gdzieś przed się zapatrzony. Stary już był, przygarbiony nieco,
101     2, 18|          dziurę w prawym policzku, stary ślad od kuli, a czerwoną,
102     2, 18|         spokojnie wróciła do izby.~Stary patrzał na nią spode łba,
103     2, 18|            biedę ludzką w Borynie, stary go wyprowadził w opłotki
104     2, 19|           se Jambroża wybierę !...~Stary głową kręcił, deliberował
105     2, 19|         kumy z Balcerkową, bo pono stary Boryna się pogniewał i nie
106     2, 19|       przyszli, już po kolacji, bo stary długo się opierał skamleniom
107     2, 19|     przystrajać się.~To i cóż miał stary począć, klął, przygadywał,
108     2, 19|          nie zaczepiaj! - krzyknął stary odwracając się do niego.
109     2, 19|          Słyszysz? - krzyknął znów stary, gotowy na wszystko, Antek
110     2, 19|          mocny, że drżeć zaczął, a stary poszedł wolno ku domowi.~
111     2, 20|           chwila ma paść na głowy.~Stary, powróciwszy do domu ni
112     2, 20|          chodził, bo i jakże, kiej stary wciąż leżał, postękiwał,
113     2, 20|           we stajni; bo w chałupie stary nie pozwalał.~A zima wciąż
114     2, 20|             Dopiero jakoś w sobotę stary, choć zdrowy nie był jeszcze,
115     2, 20|       jakie były powstały.~A nawet stary Szymon, sołtys, powiedział
116     2, 20|            rzekł przed ślubem: jak stary bierze młodą, złego nie
117     2, 20|       okrutnie kieby rodzonej? Ten stary pies cię ukrzywdza, a ty
118     2, 20|     zaczęło się piekło w chałupie. Stary się nie przemienił, ale
119     2, 20|            po drogach z parobkami.~Stary się zdumiewał tą przemianą,
120     2, 20|           koło porządków, że nawet stary unikając piekła, bo Jagna
121     2, 20|       wszystkich było! - powtórzył stary smutnie.~- Nie chodźcie
122     2, 20|      ryczał prawie do wieczora, że stary musiał go przyciszać rzemieniem
123     2, 20|         też coś markotno szczekał.~Stary, im dłużej rozważał słowa
124     2, 20|        zabite jeszcze podejrzenia.~Stary bowiem mimo najszczerszych
125     2, 20|            go koło stawu.~- Wiesz, stary sielnie powstawał na ciebie
126     2, 20|        podobne przypadki. Przecież stary Pryczek spalił swojego szwagra,
127     2, 20|      ostrożnościach i pilnowaniach stary mizerniał i tak chudł, że
128     2, 20|     Borynów, jeno z tą odmianą, że stary kamieniem siedział w domu
129     2, 20|            kręciła się po izbie, a stary pykał z fajki w komin i
130     2, 20|         nie szedł, i tym podobnie. Stary dotychczas się wahał, kalkulował,
131     2, 20|        słuchajcie jeno; co powiem.~Stary ino łysnął ślepiami i rozważał,
132     2, 20|           ja wójt to wama mówię...~Stary długo deliberował spozierając
133     2, 20|            przejściu od przełazu - stary się szybko wysunął, przyskoczył
134     2, 21|           ślad jaki ostał.~Bór był stary, ogromny, wyniosły; sosna
135     2, 21|           gęsto się wali - szepnął stary nasłuchując nad ziemią głuchych
136     2, 21|       ledwie mogła je sobie zadać, stary też narządził pęk niezgorszy,
137     2, 21|            że iść było niepodobna, stary się wnet zmęczył i ustał,
138     2, 21|          się luto robiło na sercu.~Stary spoglądał nań z przerażeniem,
139     2, 21|        barzej na oczy, ale mimo to stary przy wymijaniu poznał ją
140     2, 21|         jeszcze myśli pozbierać, a stary przyglądał się jej długo
141     2, 21|           zestrachanej pokorności, stary zaś wciąż zagadywał i pytał,
142     2, 21|           wprost dróżki do chałupy stary wstrzymał konie i gdy wysiadła,
143     2, 21|             jeśli nie przez niego! Stary zapisał grunt tej świni
144     2, 21|            sprzągł z tą suką, temu stary nie winowaty, nie!~Rozmyślała
145     2, 21|      resztek wełny organiścinej, a stary wygrzewał się wciąż, spoglądał
146     2, 21|     poredzi w tylem gospodarstwie, stary jeszcze nie jest, ale też
147     2, 21|   rozważając powoli rady ojcowe.~A stary przyszykował sobie spanie
148     2, 22|        usiadł w pośrodku, kiej ten stary, siwy dąb na polanie, otoczony
149     2, 22|       pługa i począł umyślnie orać stary ugor, by go przemęczyć i
150     2, 23|        ziemię, ale nim się porwał, stary runął na niego i przebódł
151     2, 23|          bo Antek się zerwał i nim stary ponowił, trzasnął go pięściami
152     2, 23|            świat.~Rzucił się wtedy stary do brogu, ale już i Jagny
153     2, 24|        tyle że ciszej i ważniej.~- Stary pono tak zbił Jagnę, że
154     2, 24|        znała.~- A nie złapał go to stary?...~- Złapał, ale na czym
155     2, 24|           odgrażał podpaleniem, że stary już z dawna wiedział o tym
156     2, 24|         głowili a deliberowali, co stary zeznał do protokółu, wiedział
157     2, 24|            temu wiary nie dał, nie stary; taka myśl ani postała komu
158     2, 24|      rękach kiej tę matkę rodzoną.~Stary zaś posłyszawszy głos sam
159     2, 24|             Rychło się utuliła, bo stary jął się wypytywać o dzieci
160     2, 24|          zabierała się do wyjścia, stary przykazał Józce naszykować
161     2, 25|    opanowywała naród cały.~Dopiero stary Kłąb zarządził, bych sprawdzić
162     2, 25|            wieczorowych obrządków, stary zaś przyszedł nieco później,
163     2, 25|     słychać było, że robi, a skoro stary poszedł do domu, naciągnęła
164     2, 25|          to nie pomstowałem, że ci stary mojego rodzonego grontu
165     2, 25|          Sikora Kazimierz, a nawet stary Płoszka - jeno Boryny nikto
166     2, 25|       konie! - krzyczał rozsrożony stary i porwawszy jakiś kół pierwszy
167     2, 25|         był srodze zmordowany, a i stary trzymał się krzepko, padli
168     2, 25|         ziemię, ale coraz częściej stary był na spodzie, czapa mu
169     2, 25|            łeb, aż krew chlusnęła, stary jeno zakrzyczał, podniósł
170     2, 25|           fuzję i skoczył do ojca; stary jeno charczał, krew zalewała
171     3, 26|            śmierć?!~- Na śmierć, a stary do dzisiaj ano choruje i
172     3, 27|        przemogła, ile że ją ociec, stary Bylica, odciągnął na bok
173     3, 27|          bok i cicho powiedział:~- Stary wnet zamrze, Antek o Bożym
174     3, 27|           Antkowy też był gront, a stary ledwie zipał i mógł leda
175     3, 27|          nie przebudziło to Jagny, stary zaś tak samo leżał, jak
176     3, 27|           się wreszcie Jagna. Jeno stary leżał wciąż bez ruchu, wpatrzony
177     3, 27|     godziny w chałupie wysiedzieć? Stary obmierzł jej do cna i ciążyła
178     3, 27|           głównie czekali; iż może stary przemówi jeszcze i majątkiem
179     3, 27|       wpadło, to porywał, choćby i stary postronek albo kawał deski
180     3, 27|         wygadał się przede mną, że stary musi mieć sporo gotowego
181     3, 27|         kogo...~A w domu pojękiwał stary, była Hanka zawżdy gotowa
182     3, 27|           przywlókł się jej ociec, stary Bylica, więc dała mu podjeść
183     3, 27|        nachylając się nad nim, ale stary odepchnął go dość silnie
184     3, 27|  nieustępliwie kowal miarkując, że stary chce coś tajnego Hance powiedzieć. ~
185     3, 27|          powiedzieć. ~Dosłyszał to stary i uniósłszy się, tak groźnie
186     3, 27|        Siądź przy mnie...~Rozkazał stary po jego wyjściu.~Juści,
187     3, 28|             do dawnej swojej izby, stary ledwie był widny w barłogu,
188     3, 28|          ręce.~- Jeszczech byś me, stary zbuku, nie przepił. ~- Ludzi
189     3, 28| spodziewając, co ma nastąpić; jeno stary jak zwykle na łóżku leżał,
190     3, 28|         nie powróciła; właśnie był stary powiadał, iż księdza wzywali
191     3, 29|     dojrzał Rochowej pomocy, a gdy stary poszedł, przysiadł wnet
192     3, 29|            drogę odłamane gałęzie.~Stary też, zgarbiony, przemykał
193     3, 29|      pamięci przytulając dzieci.~A stary Bylica, skurczony i siny
194     3, 29|      będzie niezgorzej! juści... - stary powiedział.~I zaraz zaczęły
195     3, 29|       Chciała go zabrać do siebie.~Stary ostał przy rumowiskach,
196     3, 29|            Kruczek! - napominał go stary pomagając brać na sznurek.~
197     3, 29|          nadjechał długim wasągiem stary handlarz Judka ze swoją
198     3, 29|           ale Jagny nie było, jeno stary leżał jak zawżdy z wytrzeszczonymi
199     3, 29|       pilnowania ostawały ino psy, stary Bylica i Witek, któren pilnie
200     3, 30|      domywali się do czysta; tylko stary Bylica zabawiał się z pieskiem
201     3, 30|               baczę... - pojękiwał stary.~- Wziął za to ciężką pokutę,
202     3, 30|            ino baczę, on zawdy był stary.~- Sam rozpowiada, co śmierć
203     3, 30|        juści... - rozmyślał głośno stary, wpatrzony w podleskie pola,
204     3, 30|       stronę, Jagusi już nie było, stary ino leżał twarzą do izby,
205     3, 30|          zaś cicho się zrobiło, bo stary dzieci powiódł na drogę,
206     3, 31|             posypując ją piaskiem.~Stary kichał zawzięcie raz po
207     3, 31|       słyszysz! - odciął z miejsca stary, do żywego dotknięty.~Aż
208     3, 31|            pójdzie za hardość, ale stary się rozwścieklił na dobre.
209     3, 31|    rozpytując domowych o podkop, a stary mruczał cosik do siebie,
210     3, 32|            drugą stronę pobiegła. ~Stary leżał na bok, twarzą do
211     3, 32|        ciepnęła się niecierpliwie. Stary jął cosik bełkotać...~Zadem
212     3, 32|         Mateusz! Kłąb! i Gulbas! i stary Grzela! i Filip! Mizeraki
213     3, 33|          godzinę ruszyli Kozłowie.~Stary Płoszka, nawet wielce chętliwie,
214     3, 33|         ściągnąć... dyć... - jąkał stary Bylica.~- Kiejście taki
215     3, 33|      podniesły wrzask na niego, że stary krzyknął:~- Cichojta! skrzeczą
216     3, 33|            biedom wydoli - szepnął stary podnosząc się z ławy.~Podnieśli
217     3, 33|         słońce zaczęło przypiekać, stary zdał robotę na synów i wywoławszy
218     3, 33|    Balcerek spojrzał na niego, ale stary dodał gorąco:~- Już wstyd
219     3, 33|            siało się przez zieleń.~Stary siedział na łóżku. Wychudły
220     3, 34|           kieby na straży.~Sad był stary i mroczny; rozrosłe drzewiny
221     3, 34|       wstyd rozpowiadać podrobnie. Stary jeszcze rzęzi, a ta jak
222     3, 34|         kupy wierzchołów i gałęzi, stary Bylica kole nich łaził,
223     3, 34|           już nie ruszy!.. - gadał stary gładząc miłosnymi rękoma
224     3, 34|        utrafiły, bo do późna w noc stary Płoszka i Kozły latały po
225     3, 35| najbardziej winien wszystkiemu ten stary zbuk! Pomyślała naraz o
226     3, 35|          zdechł jak najprędzej, ty stary psie!...~Chory wytrzeszczył
227     3, 35|    zaradzić... a prędko - wykładał stary Płoszka.~- Ze strachu to
228     3, 35|        cosik wrzeszczeć, ale jakiś stary Szwab zaszwargotał ostro,
229     3, 35|    ruszając się z miejsc. Jeno ten stary, ze siwą brodą, podniósł
230     3, 35|           ich przyciszył oczyma, a stary Niemiec rzekł kwardo:~-
231     3, 35|       wszyscy powariowali? - wołał stary podnosząc ręce. - Wzbraniacie
232     3, 35|           razem odrobicie! - drwił stary, ale już się trząsł ze złości,
233     3, 35|           łacno podzielne! - rzekł stary Kłąb.~- Juści, gospodarki
234     3, 36|          okup i razem już powrócą!~Stary siadł raptem, przecierał
235     4, 37|       Witek potem powiedział, jako stary siedział za chałupą do późna
236     4, 38|    powiedział z cicha:~- Tak mi to stary dziedzic kazali wypisać
237     4, 38|  sprowadził na odpust do pomocy.~- Stary sknerzy i z ludzi zdziera,
238     4, 38|               Cichota no - zawołał stary Płoszka bijąc pięścią w
239     4, 38|            z osobna rychtował, ale stary Płoszka nie dał się przekabacić,
240     4, 39|          tyś mu obmierzła kiej ten stary, utytłany łach, że miał
241     4, 40|           kajże to nasze gościńce?~Stary podsunął spory tobół, z
242     4, 41|          co mogło być prawdą, gdyż stary przychodził teraz jeno na
243     4, 42|            już we dwóch, wprawdzie stary wielkiej mocy nie miał i
244     4, 43|           żeby komu krowa zginęła. Stary Kłąb powiedział, że to może
245     4, 44|           mu tak samo myślące, zaś stary Płoszka po długim rozważaniu
246     4, 44|         czego gorszego doszło, ale stary Pryczek zakrzyczał:~- Strażniki
247     4, 44|      słuchają!~Przycichło nagle, a stary wystąpił i jął prawie gniewnie:~-
248     4, 44|   występował! Gnojek jucha! Baran!~Stary zeźlił się srodze, ale jeno
249     4, 44|           jeszcze cosik dodać, gdy stary Płoszka wystąpił i skłoniwszy
250     4, 45|      powstawszy, założył szleje na stary, przygarbiony kark, przypiął
251     4, 45|  rozmigotana rzeka słońca. Bór był stary i wyniosły, dęby, sosny
252     4, 45|        osieł jeden i ma teraz bal! Stary ryfa i bufon, ale Felka
253     4, 45|          Jasio skoczył na jednego, stary zakrzyczał:~- Zleź mi zaraz!
254     4, 46|          tai niedobrego! - zająkał stary Bylica.~- A może o zebranie!
255     4, 46|              Co się stało? - pytał stary wyściubiając głowę przez
256     4, 46|             nic ta po nim! - rzekł stary Płoszka.~- Przeszkadza wama?
257     4, 46|       pozwalając rozniecać ognia. ~Stary przegryzł naprędce coś niecoś,
258     4, 47| organiścina, wzięły żąć i córki, a stary miał nad wszystkim czuwające
259     4, 49|              dogadywał z rozmysłem stary Płoszka, pomagała mu Płoszkowa
260     4, 49|            wójtów brat, przemawiał stary Płoszka, pyskował Gulbas,