Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |            z wódką - nie chciała.~- Cie... dziedziczka zapowietrzona.~-
  2     1, 1 |             nie daj chłopu gęby,-~- Cie, głupia, wrzeszczy, kiejby
  3     1, 2 |            źli?...~- O Jezu, spierą cię, chudziaku, spierą... tak
  4     1, 3 |           ściółka letka, nie zgonię cię...~- A ty, wałkoniu, batem
  5     1, 3 |             owies żarł, a do roboty cię nie ma, bez bata, jucho,
  6     1, 3 |         krowy na łąki, a pilnuj, bo cię, jucho, spierę, że popamiętasz!~-
  7     1, 3 |          byłeś, Bartku, byłeś, a to cię te ścierwy dworskie o to
  8     1, 3 |           Anielskie. Chrząka znowu! Cie! myślę sobie, nic, jeno
  9     1, 3 |       ryczeć.~- Cygan, jucha, możem cię jeszcze pierzyną przyodział
 10     1, 4 |          znalazł się na drodze...~- Cie, za te parę ptaszków, a
 11     1, 4 |             żeby się kłyźnić! Chleb cię to rozpiera, widzę... mój
 12     1, 4 |        Wykrzykuj sobie, te gapy ano cię usłyszą i pożalą się nad
 13     1, 4 |          śledź... i... Przyniesę... Cie, żebym to miał strzelbę... -
 14     1, 4 |       zapowietrzona! Do dobrodzieja cię zawlekę, niech cię wypomni
 15     1, 4 |      dobrodzieja cię zawlekę, niech cię wypomni przed całym narodem,
 16     1, 5 |            i Janklowi... a nie...~- Cie... Kuternoga jeden, jak
 17     1, 5 |             oczymgnienie przyjde do cie...~- Co? Na dwór skargę
 18     1, 5 |         nieco czapkę...~- Wnetki by cię tu godziły do siebie...~-
 19     1, 5 |           Nie bój się, nie odjedzie cie.~Przysiedli na jakimś dyszlu
 20     1, 5 |                Zaśbym tam ocyganiał cię!~- I uwierzyć trudno. -
 21     1, 6 |               szepnęła cicho.~- Ino cię do młyna odprowadzę, Jaguś,
 22     1, 6 |       Jezusem u Bartka za wodą...~- Cie... na jarmarku widziałam
 23     1, 6 |             drugie chłopy, uszanuje cię... Panią se będziesz u niego,
 24     1, 7 |         przeoblec się.~- Idź se, bo cię matka zeklną jeszcze... -
 25     1, 7 |          ogona, że i ożogiem trudno cię odegnać...~- Żebyście nie
 26     1, 7 |          przezywał...~- Hale... No! Cie... - odzywały się ciekawe
 27     1, 7 |       ojcowe ćwiartki do Jankla, by cię nikt nie widział, a wdowieństwu
 28     1, 7 |      ździebko dygotać.~- Odprowadzę cię, Jaguś! - Obejrzał się -
 29     1, 8 |          Cichoj, Szymek, cichoj, bo cię spierą! - jęczał łzawo Jędrzych,
 30     1, 9 |                Ino cicho być, wezmę cię, wezmę!~- I dacie mi choć
 31     1, 9 |              Dobrze, dobrze, nauczę cię - szepnął i pogładził chłopaka
 32     1, 9 |             duszo krześcijańska, co cię wypominam w wieczornym czasie,
 33     1, 10|            poniesą...~- A idź, któż cię trzyma? - rzucił porywczo
 34     1, 10|             szukał, a prawował - to cię jeszcze z chałupy wygoni...
 35     1, 10|          nie powiadaj, kiej wójt do cię mówi! krzyknął wyniośle.~-
 36     1, 10|           mnie moje zamysły, to już cię, jucho, przyrychtuję, jaż
 37     1, 10|            jucho, przyrychtuję, jaż cię frybra angielska potrzęsie! -
 38     1, 10|            za krzywdę naszą, a żeby cię robaki roztoczyły, ty wywłoko,
 39     1, 11|             się nie zadawać... bych cię znowu na ozory nie wzięli...
 40     1, 11|      wyrobku i biedowania Pan Jezus cię stworzył, nie! A po com
 41     1, 11|        ostrzej przytrzyma i mocniej cię kijem zleje...sama go obetniesz
 42     1, 11|           powtórzyli inni chórem.~- Cie... w Woli szkoła jest, bez
 43     1, 11|    Przyjdzie gorsze, kostucha ułapi cię za grdykę i w ślepie zajrzy -
 44     1, 12|       skamlał z radości.~- Głodziły cię, biedoto, i wygnały we świat! -
 45     1, 12|       rzucił się na wyrko. - Już ja cię teraz bronił będę i starunek
 46     1, 12|         Jezus! - wył prawie.~- A to cię uszlachtowali! Pies ci łydkę
 47     1, 12|             kiej mak... z daleka do cię wygarnął? Ho, ho! Kulas
 48     1, 12|            obu luf strzelił... żeby cię, piekielniku... ino nic
 49     1, 12|            zajączkami się dzieli... Cie!... Ale kulasem za tę spółkę
 50     1, 12|     zamroczyło... - szeptał.~- Boli cię to?~- Nic a nic. Sił się
 51     2, 13|              poprowadzą... we świat cię powiedą, żywicielko nasza...
 52     2, 13|           głucho.~- Jezu!... Na tom cię, krówko, pasła, na tom zabiegała,
 53     2, 13|        starunek o tobie miała... by cię na rzeź powiedli...na zatracenie... -
 54     2, 13|         wszystko powoli. Nie bolała cię bieda, kiejś krowę zmarnował
 55     2, 13|         drogi, psiakrew, Żydzie, bo cię zakatrupię! - wrzasnął z
 56     2, 14|        wynoś mi się sprzed domu, bo cię na drogę wyrzucić każę! -
 57     2, 15|         Mateusza.~- Przyrychtuję ja cię, ścierwo, na taką kapustę,
 58     2, 15|        ścierwo, na taką kapustę, że cię psi nie zjedzą, zmięknie
 59     2, 15|              słyszysz! Nie prosiłem cię o wojnę, to mie i ze zgodą
 60     2, 15|          żeber pomacam, nie obronią cię i strażniki,~choć z nimi
 61     2, 16|            gorączkowo.~- Nie cieszy cię to, widzę?~- Coby zaś miało
 62     2, 16|      utrapienie!~- Nie wyrzekaj, by cię Pan Jezus nie pokarał.~-
 63     2, 16|             kapotę i wykrzykiwał:~- Cie!... - słuchasz to, Szymek! -
 64     2, 16|            zestraszony.~- Do Nastki cię niesie, na gzy, co?~- Zabronicie
 65     2, 17|          paskudny, cygan!~- Ochroni cię to chto od pleciuchów! i
 66     2, 17|             że nie wierzą i na zęby cię biorą.~- Jak im Antek przytnie
 67     2, 18|           pyskuj, ociec przyjdą, to cię wnet rzemieniem przyciszą! -
 68     2, 18|           pokłada się...~- Szukałem cię w oborze, a nie uwidziałem...~-
 69     2, 18|            pytał.~- Hale, kiej taki cię wywiedzie niby na postronku,
 70     2, 18|          taki szkudny...~- Łapa?... cie... no, no... - szeptał urągliwie,
 71     2, 19|             z dala na drodze.~- Ani cię nikaj nie ujrzeć, do karczmy
 72     2, 19|           Bóg na niebie, zakatrupię cię jak psa! Słyszysz? - krzyknął
 73     2, 20|           zaczęła:~- Jaguś, a to mi cię żal okrutnie kieby rodzonej?
 74     2, 20|            rodzonej? Ten stary pies cię ukrzywdza, a ty kiej ten
 75     2, 20|         większą złością! Za dziewkę cię ma, a ty nic; szmaty ci
 76     2, 20|    podmawiasz na dwór, że trzeba by cię oddać strażnikom i jeszcze
 77     2, 20|           Nie bójże się, nie zjedzą cię, czegóż się rozglądasz? -
 78     2, 20|             pójdziemy.~- Chcesz, to cię nie wstrzymuję... ale do
 79     2, 21|      półkoszki, przysiądź, podwiezę cię.~Tak była nawykła do ojcowych
 80     2, 21|              a sam pognał konie, by cię dogonić...~- Tak było? Nic
 81     2, 22|                 Nie drzyj się, kiej cię nikt nie zaczepia - zgromiła
 82     2, 22|             teraz przeklinają, każę cię wpuścić do stajni.~- Bił
 83     2, 22|         swoje, ruszaj precz, wilkom cię każę jeszcze szczuć i poganiać...~
 84     2, 22|             powiedział:~- Nie zjemy cię, boś za chudy, skóra i gnaty,
 85     2, 22|       podpasą, to jesienią powrócim cię wyprząść! - powiedziały.~
 86     2, 23|  kuntentności!...~- Miarkowałem, że cię u Kłębów zastanę i razem
 87     2, 24|            niespodziewanym.~- Tanio cię kupił, glonkiem chleba jak
 88     2, 25|          Antek był.~- Dyć czekam na cię z godzinę - szepnął z wymówką.~-
 89     2, 25|    powiadałam? a bo nie wychodzę do cię, kiej jeno chcesz... - odparła
 90     2, 25|          trudno, juści! Przejrzałem cię na wylot, znam ja cię dobrze
 91     2, 25|   Przejrzałem cię na wylot, znam ja cię dobrze i wiem, bych mnie
 92     2, 25|             bez ciebie, bez to, żem cię miłował, rozumiesz, bez
 93     3, 26|            i łzawo wlokąc oczyma.~- Cie, Płoszkowe żyto... musi
 94     3, 26|           Markotność ją przejęła. - Cie! a skąd by i taką dziadówkę
 95     3, 27|           wełną.~- Bociek to kujnął cię w czoło? - spytała go po
 96     3, 28|         opatrzenia głowy chorego.~- Cie... komu sygnaturka sprawia,
 97     3, 28|            oblejesz i rodzona matka cię nie pozna!...~Dunderowała,
 98     3, 29|             zdumiała się wielce. ~- Cie! jakbyście w lesie siedzieli...~-
 99     3, 30|              Pietrek ci to? a to by cię rodzona nie poznali!~- Burkową
100     3, 30|            już tam Marysia czeka na cię z pomietłem albo czymś gorszym...~-
101     3, 30|          czymś gorszym...~- A niech cię jeno dojrzy, to zaraz pieski
102     3, 30|         Jezus, Maria, a nie dojrzał cię kto?~- Nie, dobrodziej pojechali,
103     3, 30|          wydaj me ino!~- Hale! kiej cię to z czym wydałam? Dziw
104     3, 30|          wydzierając.~- Przydybałem cię i nie puszczę... napijem
105     3, 31|              że za dwór starczy!"~- Cie, taki szlachcic, dziedziców
106     3, 31|           któraś.~- Prawda, niechby cię ochuchała, a już by ci wąsy
107     3, 31|            buchnęła się na łóżko.~- Cie! Że i na odpuście galanciej
108     3, 32|        Kubie by serce pękło, kiejby cię takim zobaczył - szepnęła
109     3, 32|           twoich sprawkach. Nie raz cię już widzieli z wójtem w
110     3, 32|     panowanie, że ni wójt, ni kowal cię nie obronią, ty... ty!...~
111     3, 32|          kiej ci ciepło, pleć, bych cię jeno matka nie posłyszeli!~
112     3, 33|           ratuj się, póki pora. Jak cię twój bez to kochanie sponiewiera
113     3, 33|           się wyzbędziesz, i rychło cię odjadą! Głupia, każden chłop
114     3, 33|            wójtowo, jazgocz, pieski cię nie przeszczekają! - wołała.~-
115     3, 33|           struła moją krzywdą! żeby cię pokręciło! żebyś stergła
116     3, 33|     zaświarczę. Przyznasz się, kiej cię w dybach do kreminału popędzą.~-
117     3, 33|             Bij me, bij, a kryminał cię nie minie, pani wójtowo!...~-
118     3, 33|                   Zawrzyj pysk, bym cię pierwej do kozy nie zapakował! -
119     3, 33|            wytrzymać.~- Urzędnik do cię mówi, pomiarkuj się, kobieto! -
120     3, 33|             chudziaku! sponiewierał cię kiej psa, ale jest jeszcze
121     3, 33|      wysmukła.~- Żeś to me dojrzał? Cie, jaki prędki, już tydzień
122     3, 33|             podszedł.~- Od tygodnia cię szukam i wypatruję po próżnicy.~-
123     3, 33|          Jakże to mam inaczej? Może cię za kolana podjąć i dziękować,
124     3, 33|           tamten nie wróci. Odpasła cię w kreminale, naszkodowała
125     3, 33|          wprowadzało.~- Na złość na cię nie spojrzę, ślepiaj se
126     3, 33|     ździebko jeno przypalona i kiej cie w zęby kłuje...~- Nie przeciwiaj
127     3, 33|     powiedzą, co do Jagny ciągnę:~- Cie! uważny kiej dziewka po
128     3, 33|        cichuśko.~- Bóg zapłać wama. Cie, jakaście to poczciwa!~-
129     3, 34|              Bóg ci zapłać... zaraz cię Mateusz do ostrego kantu
130     3, 34|         odpoczniesz... juści, nikto cię już nie ruszy!.. - gadał
131     3, 34|           dali ci radę! co? Żydy by cię do miasta wywiezły, a tak
132     3, 34|           na tobie powieszą, ksiądz cie wodą święconą skropi, juści...
133     3, 34|        powiada:~- Swoje trzymam, że cię na wójta nie wybierzem!~
134     3, 34|           przykrótkie obleczenie.~- Cie!... a kolana ci się czerwienią
135     3, 34|          się, co na sąd trafiłem... cie! jak to wszystko wiedzą.~-
136     3, 34|         kiepełe: mądrą radę daje.~- Cie! Jankiel też na Miemców,
137     3, 34|            molestować:~- Ochrzciłem cię, Wojtek, i twojej kobiecie
138     3, 35|        niewolił do nowego buntu, to cię strażnikom wydam! Nygusy,
139     3, 35|           abo żebych twoja była, to cię wtedy może posłucha - żalił
140     3, 35|        cierzpieć... musi... - ażeby cię robaki roztoczyły!~Wybuchnęła
141     3, 35|             z Płoszką.~- I przyjęła cię, co? - aż się jej broda
142     3, 35|            mi się waż przeciwić, bo cię wygonię na cztery wiatry!... -
143     3, 35|            się wydzierała.~- Żebych cię moje oczy więcej nie widziały...
144     3, 35|       więcej nie widziały... żebych cię...~Szymek zaś, ledwie już
145     3, 35|               Głupie oślisko! nikto cię za ogon nie ciąga... a siedź
146     3, 35|         Nastkę, zaś druga chciałaby cię odciągnąć do swojej Marysi.~-
147     3, 35|    Zastrzelisz, pludro, jednego, to cię drudzy kijami zatłuką jak
148     3, 35|            się darł o te od Woli.~- Cie, żeby tak dostać na ogrodach
149     3, 36|        przynajęci.~- Mateusz Gołąb, cie?...~- Juści, mnie też było
150     4, 37|         kiej się jej spodoba, ułapi cię za grdykę, praśnie w pysk,
151     4, 38|            się ku nim przepychać.~- Cie, widzi mi się, że to Jasio
152     4, 38|             jucho, stąd! A to kijem cię złoję, że popamiętasz. ~
153     4, 38|          siebie.~- Hale, odpędzałam cię to kiedy?~- Abo raz! Nie
154     4, 38|       natknął się na Tereskę.~- Kaj cię to niesie? - zagadnęła lękliwie.~-
155     4, 38|    Poszłabym z tobą.~- Nie odganiam cię, miejsca nie zbraknie, zważ
156     4, 38|             zbraknie, zważ jeno, by cię nie wzieni na ozory, że
157     4, 38| przyczajonym dziobem w jego nogi.~- Cie... Żebyś skisł, zbóju jeden!
158     4, 38|      wyciągniętym dziobem.~- Słyszę cię dobrze! Już ci się nie dam.
159     4, 38|           jaże się dziad zdumiał.~- Cie, na organistę byłbyś zdatny!~-
160     4, 39|        pókim żywa!~- A pyskuj! Pies cie ta przeszczeka! - mruknęła
161     4, 39|         rzep psiego ogona.~- W czym cię to ukrzywdziłam, w czym?~-
162     4, 39|       ostawiaj pod swoim dachem, bo cię stąd wygryzie ta zaraza
163     4, 39|           póki się nie doczekam, że cię ze wsi kijami wyświecą!
164     4, 39|      wytrzymała tak długo, przeciek cię nie przywiązywali za kulasy.
165     4, 39|           iść! Nie bój się, za nogi cię nie ułapię i prosiła nie
166     4, 39|             wyprawiała, co? Jeszcze cię Pan Bóg za mnie pokarze,
167     4, 39|        sobie zrobić co złego, abych cie jeno nie widzieć więcej
168     4, 39|            mu całowała nogi, kopnie cię, a za mną poleci w cały
169     4, 39|            się w ten mig, a nie, to cię każę parobkowi wyrzucić...
170     4, 39|            pogrozą:~- A prędzej, bo cię psami wyszczuję! - dławiło
171     4, 39|     wyrzekła grożąc pięścią:~- Bych cię nie minęło co najgorsze!~
172     4, 40|            o węgły i drapiąc.~- Jak cię czym twardym zleję, to przeckniesz!
173     4, 40|            popatrz jeno, podobny do cię jak dwie krople.~- Sielny
174     4, 40|         tabaki, no!~- Juści, kto by cię ta przemógł, mocarzu, kto? -
175     4, 40|            rolę kiej świnia! A żeby cię, jucho; pokręciło za taką
176     4, 40|          ani się zatroszczy! A żeby cię! - zaklął ruszając pod borem
177     4, 40|              A to się drzesz, jakby cię kto ze skóry obłupiał! -
178     4, 40|             jakby lękliwiej:~Kazała cię matka prosić,~Żebyś mleka
179     4, 40|         Adam i drugie.~- Wyglądalim cię jak kania deszczu! - rzekł
180     4, 40|          pierwszyś teraz we wsi, to cię wszystkie posłuchają.~-
181     4, 40|          rzeknę na ostatku: puścili cię jeno do sprawy, prawda?
182     4, 40|          jenteresa, a wiesz to, jak cię zasądzą?...~Antek przysiadł
183     4, 41|       pomacał żebra i poniechały!~- Cie, takiś to mocarz!~- Mocarz,
184     4, 41|          pod nosem.~- Dyć gospodyni cię woła - upominał nasłuchujący
185     4, 41|           ryj, a spyszcz, to już ja cię przyrychtuję.~A ledwie wzięła
186     4, 41|        przynieś ze sobą chorobę, to cię dam do śpitala.~- Juści,
187     4, 41|           Barany juchy, nie chciały cię słuchać, żeby gromadą się
188     4, 41|               Jakże, nie poznałabym cię to? - oglądała się lękliwie
189     4, 41|             kryjesz, że ani sposobu cię uwidzieć?~- Kaj? Wygnała
190     4, 41|         Ratuje się, któren musi. Ja cię ta do niczegój nie namawiam,
191     4, 41|      rozpowiada o tym kreminale, to cię jeszczek barzej zafrasuje!
192     4, 41|      miłosierny pozwoli. Przyjdę do cię wieczorem.~Ale Antek nie
193     4, 41|         głowie, nie ceckania!~- Dyć cię całkiem nie poznaję! - Czuł
194     4, 41|             mogłem to przylecieć do cię, co? ~- A ja ostałam jeno
195     4, 41|     wypatrywałem za tobą, i co dnia cię czekałem! - Nagły żal nim
196     4, 41|             przódzi był zły! A kiej cię brali, to aniś spojrzał
197     4, 41|                Nie miałem złości do cię, Jaguś, nie. Ale jak się
198     4, 41|            kiej dzieciątko.~- Jakże cię to mam witać, jak? Małoś
199     4, 41|            kiej na tego psa...~- Ja cię sponiewierałem? To przeze
200     4, 41|      kazałem ostać moją macochą? Ja cię też pewnie niewoliłem, byś
201     4, 41|           rzeknij, bo więcej już do cię nie wyjdę...~- Nie bój się,
202     4, 42|         swoje, na gospodarkę.~- Mam cię i nie popuszczę - myślał
203     4, 42|            się oprze! Hale! ostawie cię to, byś portki ozdzierało,
204     4, 42|            Mojaś ty! Moja! Nikto mi cię nie wydrze!~I współczując
205     4, 42|          ździebko, sieroto, uprawię cię, napasę, wyceckam, że rodzić
206     4, 42|            się to ważył, no, spierą cię, chudziaku, obaczysz.~-
207     4, 42|          jakoś markotnie.~- A Jagna cię nie wydała?~- Jagusia przeciek
208     4, 42|              pomiarkuj jeno, kto do cię mówi.~- Dyć wiem, juści...
209     4, 42|            samaś mi się dała... już cię nie popuszczę - bełkotał
210     4, 42|             przypołudnie zbierał la cię, Nastuś, jagódki, ale matka
211     4, 43|         kazała pedzieć, co jutro do cię przyleci.~Zaczęła się nagle
212     4, 43|           nie puszczaj w szkodę, bo cię ociec spierą!~Któregoś razu
213     4, 43|             narwij mi jabłek, niech cię ino Hanka nie przychwyci!
214     4, 43|      kochana, trusiuchna, od matuli cię wzieni, sieroto, od matuli.~
215     4, 43|     malowanie!~- A pilnuj się, bych cię w nos nie dziobnęła, zła
216     4, 43|         dziobnęła, zła kiej pies.~- Cie, nawet się nie rwie uciekać,
217     4, 43|             i przeszła bez słowa.~- Cie, jaka harna! - mruknął rozgniewany
218     4, 43|        Poczciwaś i potrzebnicka, to cię Pan Jezus krową pobłogosławił.~-
219     4, 43|             chciał, zaś teraz jawił cię całkiem drugim, poczynał
220     4, 43|            Spytaj się jej! Każda za cie pójdzie, a niejedna już
221     4, 43|          czekają jeno pory, żeby do cię słać z wódką.~- Niech se
222     4, 44|          spodziejesz się, jak udrze cię kłami gorzej wilka i weźmie
223     4, 45|   gospodarzu, i pogadamy.~- A niech cie ta przódzi zaraza spotka! -
224     4, 45|       pogadam i ja z tobą, niech no cię jeno kaj zdybię na osobności -
225     4, 45|         rozkochanymi oczyma.~- A to cię wychudzili, kruszyno! Takiś
226     4, 45|      radości.~- Nie bój się, już ja cię odpasę - szeptała gładząc
227     4, 45|              A widzisz! Wypędziliby cię i nie zostałbyś księdzem!
228     4, 45|           Leż se, Jagato, Pan Jezus cię wynagrodzi!..." Sama Częstochowska,
229     4, 45|             skąd to na to bierze!~- Cie, a za cóż to wójt ma u niej
230     4, 45|     historie, ułożone do wiersza.~- Cie... a ja miarkowałam całkiem
231     4, 45|             się naprzód.~- I będzie cie miał kto rozgrzeszyć! -
232     4, 46|          przeprowadzając idących.~- Cie, to i Grzelę wołają.~Ale
233     4, 47|         będą stawiać kole figury.~- Cie... Michał stawia wiatrak,
234     4, 47|      Mateusz! Jezu, tak czekałam na cię, tak wyglądałam.~Usadził
235     4, 47|           jak na śmierć... nie było cię doma... poszłam cię szukać...
236     4, 47|            było cię doma... poszłam cię szukać... nie było cię we
237     4, 47|      poszłam cię szukać... nie było cię we wsi... kołowałam z godzinę,
238     4, 47|            daj zatracenia! Jedynego cię mam na wszyćkim świecie,
239     4, 47|          Nie bój się, nie ukrzywdzę cię, masz ty już dosyć za swoje,
240     4, 47|       postała więcej twoja noga, bo cię wyszczuję!~- Cóżem to winowata,
241     4, 47|          jak Hanka albo wójtowa! Ja cię nauczę jamorów, małpo jedna,
242     4, 48|        takiego wstydu i hańby, żeby cię ludzie wytykali palcami!
243     4, 48|          ale Bóg mi świadkiem, jako cię nie podejrzewałam o nic
244     4, 48|           nigdy nie poważy! Ady bym cię przeklęła na wieki i wydarła
245     4, 48|        zobaczyłam, do czego chciała cię przywieść ta suka...~Rozpłakał
246     4, 48|         prawisz to samo... czekałam cię do północka... u drugiej
247     4, 48|           razik, najmilejsza... dyć cię nie ukrzywdzę... obaczysz...~- ...
248     4, 49|             wyciągaj szyją, kiej do cię nie piją! - warknęła i srodze
249     4, 49|        przewiązujących oczy. - Żeby cię mieli za najgorszą, żeby
250     4, 49|            mieli za najgorszą, żeby cię już wytykali palcami! Taki
251     4, 49|         Zaraz by i ludzie przestali cię napastować! Choćby i Mateusz,
252     4, 49|            pokwapi...~- Cicho, żeby cię Pan Jezus nie skarał za
253     4, 49|             za moją krzywdę, a żeby cię robaki roztoczyły za mój
254     4, 49|           nas poucza: jeśli zgorszy cię ręka twoja, odetnij ją,
255     4, 49|                A wrócisz do wsi, to cię zaszczujemy psami! - podniesła
256     4, 49|          Byś sczezła na wieki!~- By cię święta ziemia wyrzuciła!~-