Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |      gront oddać Antkowi, co?~- A sam pójdzie do nich na wycug,
  2     1, 2 |          tam je zostawił Antek, a sam spokojnie przyglądał się
  3     1, 2 |           stodoły, to pod szopę i sam nie wiedział, czego szuka,
  4     1, 2 |       cudło. - Obacz ino, jak się sam rucha.~Postawił go na progu
  5     1, 2 |         ciebie mechanik! I to się sam tak rucha, co?~- A sam,
  6     1, 2 |        się sam tak rucha, co?~- A sam, Józia, ino go kołeczkiem
  7     1, 2 |          kim, ani wyżalić, nic... sam jak ten kołek; sam o wszystkim
  8     1, 2 |         nic... sam jak ten kołek; sam o wszystkim myśl, sam deliberuj
  9     1, 2 |      kołek; sam o wszystkim myśl, sam deliberuj łbem, sam kiele
 10     1, 2 |         myśl, sam deliberuj łbem, sam kiele wszystkiego obiegaj
 11     1, 2 |         pokończone, a tu człowiek sam kiej ten palec.~- U wdowca
 12     1, 2 |      jednej, co by była la nich w sam raz.~- Którna?....~- A Jagna
 13     1, 2 |     wójtowa~- Ja też nie powiedam sam z siebie, ino tak pogadują.
 14     1, 2 |      zwierciadle stalowym.~Maciej sam nie wiedział, dlaczego nie
 15     1, 3 |   wszystkich po cichu burzył, a i sam wciąż nastawał, żeby mu
 16     1, 3 |       Jacek wyniósł samowar przed sam próg i tak go rozdmuchiwał
 17     1, 3 |      wniebogłosy.~- Wielmożny sąd sam obaczy, czyje ono; o, ten
 18     1, 3 |        się ruchać nie może, łyżki sam do gęby nie doniesie i na
 19     1, 3 |          Dzieucha kiej łania... W sam raz - rozmyślał.~
 20     1, 4 |        gdzie stojał Boryna i wójt sam; kaj stawały te, co nosiły
 21     1, 4 |         mu dziwno było, że to ten sam dobry pan, co mówił do niego
 22     1, 4 |           w but!...~Usunął się na sam koniec szynkwasu, wypił
 23     1, 4 |      boskiej się obyć obyło, to i sam dobrodziej nie bronił...
 24     1, 4 |        stryjeczny Antka, któren i sam przyszedł do karczmy o zmroku,
 25     1, 4 |          starczy!~- A dziedzic ma sam więcej niż dwie wsie razem...~-
 26     1, 5 |          i słuchaj, coć rzeknę, a sam się pomiarkujesz, że co
 27     1, 5 |           bo zgrzeszysz ciężko. I sam dobrodziej ci powtórzy to
 28     1, 5 |      powiedziała pięć rubli, że i sam Boryna jął ją zaraz odwodzić.~
 29     1, 5 |         ostał po graniastej, to i sam pomogę. Rozum wy swój macie,
 30     1, 6 |   powiadał jakie słowo ucieszne i sam się śmiał najbardziej, bo
 31     1, 6 |       pobożny, i krzepki jeszcze, sam widziałem, jak se korzec
 32     1, 7 |       posłyszał w sieniach kroki, sam zapalił nad okapem lampkę
 33     1, 7 |        zwoływała go do chałupy... sam przyszedł... a na zwiesnę,
 34     1, 7 |     pięknie, ludzie tam będą, a i sam Boryna uważa...~Podniesła
 35     1, 7 |         Nie gadajcie, Jagustynko, sam dobrodziej przytwierdzał
 36     1, 7 |            ino się prosić dają.~- Sam pijanica zatracony, cięgiem
 37     1, 7 |       chadzał i rządy nad narodem sam sprawował, stało się to,
 38     1, 7 |        oparzeliska takie, że musi sam Zły tam domował, a gąszcze,
 39     1, 7 |          nie... poznał, że to ten sam piesek z boru, to ino rozpostarł
 40     1, 7 |           a pódzi ze mną, cóż to, sam, głupi, ostaniesz?.,~I pies
 41     1, 8 |           by to, dzieci dorosłe i sam już w latach!~- Juści że
 42     1, 8 |           A gdy wreszcie pozostał sam, z Jagustynką ino, która
 43     1, 8 |         od dziewosłębów.~- Kto? A sam ci Boryna! - wykrzyknął
 44     1, 8 |   naczelnik wali... Jezu Chryste! Sam naczelnik!... Chłopaki...
 45     1, 9 |           światła...A i Pan Jezus sam chodzi se dzisiaj po świecie
 46     1, 10|        zaczął znowu ksiądz - żeby sam kobyłę zaprowadził do stawu,
 47     1, 10|         go będzie zaganiał! Hale, sam nic nie robi, frasunku nijakiego
 48     1, 10|           nie ona!... Żeby to byt sam! Jezus mój! - jęknął ciężko
 49     1, 10|         słowem! Takiś to ty! Aha, sam byś chciał wszystko brać!
 50     1, 10|              juści... marzły, żem sam je brał do siebie.:. ale
 51     1, 10|     niepokój w nim rósł i strach, sam nie wiedział czego... czekał
 52     1, 10|       jeden, odpoczywać se chce i sam zajął się rannym obrządkiem
 53     1, 11|  Gołębianką.~- Ociec ich był taki sam, dobrze baczę, a stara za
 54     1, 12|      głupia...~I tak już pozostał sam, bo jakby o nim zapomnieli.~
 55     1, 12|          mroczeć poczęła.~Już pod sam wieczór przyszedł Jambroży
 56     1, 12|            wrzaski bliskie.~W ten sam czas wesele się ano przenosiło
 57     1, 12| zazdrościć to losu takiego?..~Już sam dom najlepszy we wsi, duży,
 58     1, 12|        rozumiem, zdaje mi się, że sam sobie obciął nogę...~- Jezus,
 59     1, 12|             Jezus, Maria! Jak to, sam sobie obciął?~- Chodźcie
 60     1, 12|       teraz pod progiem.~- Juści, sam sobie obciął. Bał się szpitala,
 61     1, 12|        Józi powiedział o jadle, a sam wrócił za stół, do butelki
 62     1, 12|                      A Kuba w ten sam czas składał duszę swoją
 63     2, 13|          Jechał Boryna z Jagusią, sam powoził, konie rwały z kopyta
 64     2, 14|         Czeladnika se przybrał, a sam cięgiem jeździ, pono z Żydami
 65     2, 14| wygrzebały jamę, aż pod przycieś, sam chodziłem w połednie oglądać,
 66     2, 14|           com mu była winna, a on sam powiedział, że miał przysłać
 67     2, 15|      zwalonych na wielkie kupy, a sam poszedł do Mateusza, któren
 68     2, 15|          się do lasu do borowego, sam se wszystko narządza, czy
 69     2, 15|           tak robił rzetelnie, że sam młynarz, któren parę razy
 70     2, 15|        stu diabłów i niech se pan sam staje do roboty - groził.~-
 71     2, 15|        niezgorzej stowarzyszył, i sam czuł, że wieś wciąż się
 72     2, 15|          się, musiałem ano pójść, sam ksiądz namawiał i niewolił,
 73     2, 15|    mogliby to iść zasypywać?...~- Sam pójdę, to pewniej kasza
 74     2, 15|           młyna nie pozwalał, a i sam słuchać nie chciał.~Uwalił
 75     2, 15|   prawienie Mateusza.~-...a stary sam warzy mleko, to herbatę
 76     2, 15|         nosi.. - mówili, że nawet sam koło krów chodzi i z Jagustynką
 77     2, 15|         grad się posypały. Antek, sam nie wiedząc dlaczego, cofnął
 78     2, 15|        nieprawda, wiem najlepiej. Sam słyszałem, jak skamlał u
 79     2, 15|           po śniadaniu przyleciał sam młynarz.~- Chodźcież do
 80     2, 16|    Pańskich!~I u Borynów był taki sam rwetes, krętanina i przygotowania.~
 81     2, 16|          Bóg może!~- Szkoda Kuby, sam ksiądz, jak mi opowiadał
 82     2, 16|           u nich aż skrzypi, a on sam tak się zmienił, tak wychudł,
 83     2, 16|           Ale stary nie pozwolił, sam wyniósł, a potem przy sposobności
 84     2, 16|           bacząc na nikogo, przed sam ołtarz.~Za nimi zaś, prawie
 85     2, 16|   Stachami, puścił ich naprzód, a sam ostał przy ławkach, nie
 86     2, 18|       uśmiechnęła się wątpiąco.~- Sam się obiecał, nikto go nie
 87     2, 18|      jeszcze słychać brzękadła!~- Sam jechał?~- Kiej takie zakurki,
 88     2, 18|          ani chciał słuchać, więc sam poszedł, Boryna zaś, ubrany
 89     2, 18|       łagodnymi słowy, aż w końcu sam się zeźlił, nadział czapę
 90     2, 18|        papierka herbatę, zasypał, sam sobie wziął z półki biały
 91     2, 18|     parobek, że nieraz dobrodziej sam go chwalił...~- Na waszym
 92     2, 18|           powiadali, że u was był sam dziedzic i żeście z nim
 93     2, 19|          była jasna i pewna, bo i sam borowy, któren był na sumie,
 94     2, 19|              Twoja prawda, twoja, sam to przytwierdzam i nie strachu,
 95     2, 19|        wołu wodzić, kiej nie chce sam chodzić; zazdrość mnie kąsała,
 96     2, 19|          wiem! Mój Jezus, abom to sam za Jagną nie latał! Ale
 97     2, 19|            trzymają tam, przecież sam komisarz powiedział, by
 98     2, 19|      rozpaczliwa, żalna niemoc...~Sam nie wiedział, kiedy zaczął
 99     2, 20|        uczcie mnie rozumu, dobrze sam wiem, jak było, nie trzeba
100     2, 20|         nie przygasicie pazurami, sam się musi wypalić! A to wam
101     2, 20|         na innych kładzie znaki - sam taki !~- Dosyć mi waszych
102     2, 20|     sielnie dunderowała na Józkę, sam się zabrał do odwalania
103     2, 20|         sanie przed gankiem, a on sam w komży na futrze, poprzedzany
104     2, 20|         tej właśnie chwili poczuł sam w trzewiach taką samą nienawiść
105     2, 21|          ostawił mnie Bartkowi, a sam pognał konie, by cię dogonić...~-
106     2, 21|      jutro Jagnę wygoni i ostanie sam... Józka nie poredzi w tylem
107     2, 22|            to prawił miłe słowa i sam stołki a ławy podsuwał...~
108     2, 22|         ślicznym widziało!~- I to sam król tak żył z chłopami? -
109     2, 22|       Kłąb po długim milczeniu.~- Sam król!~- Jezus, umarłabym,
110     2, 22|        gadki nieskończone, którym sam Rocho pilnie się przysłuchiwał
111     2, 22|    kopytami i na miejscu zabił, a sam w cały świat pognał na wolność!~
112     2, 22|   wychodzi ktosik ku niemu, jakby sam gospodarz! Jezus ci to był,
113     2, 22|   olśniony, dziwuje się i nie wie sam o sobie, czy jest-li w żywych
114     2, 22|        Rocho dopomagał chętliwie, sam się dziwował, sam wzdychał,
115     2, 22|      chętliwie, sam się dziwował, sam wzdychał, sam płakał, kiej
116     2, 22|           dziwował, sam wzdychał, sam płakał, kiej i drudzy płakali...~
117     2, 22|          nikt nie chciał wyjrzeć, sam poszedł na dwór, by uspokoić
118     2, 22|    pierwszą zwiesnę powrócił, ale sam, bez czeladzi, bez wozów
119     2, 22|    zaczęło mu się wszystko wieść, sam mało co robił, a ino doglądał
120     2, 22|      przeciwko Bogu srożył, że aż sam krzyż pod lasem zrąbał,
121     2, 22|         także znaczenie, iż nawet sam król zajeżdżał do niego,
122     2, 22|          powiedział, że to ser, i sam zadał taką zagadkę:~- "Lipowe
123     2, 24|   zobaczyły.~- Moiściewy! ale ich sam Boryna złapał w brogu i
124     2, 24|  strażników narządzają.~A już pod sam wieczór przejechała wójtowa
125     2, 24|    smugach światła, chciała ostać sam na sam z duszą własną i
126     2, 24|     światła, chciała ostać sam na sam z duszą własną i Bogiem,
127     2, 24|       Stary zaś posłyszawszy głos sam wyszedł naprzeciw i wprowadził
128     2, 24|          do ojca nie chodziła !~- Sam mnie przyzwał, tom poszła,
129     2, 24|        mnie przyzwał, tom poszła, sam mnie opatrzył, tom wzięła,
130     2, 24|              Mówię ci, odnieś abo sam mu odniesę i w gardziel
131     2, 24|         spostrzegł, został prawie sam w karczmie; dziad jakiś
132     2, 25|          w dyrdy pobiegła, on zaś sam również poszedł w podwórze
133     2, 25|          kieszeni jeszcze barzej, sam ano wszystko wydawał i srogo
134     2, 25|          ten zbój z lasów; jakże, sam ksiądz wypomniał go w kościele,
135     2, 25|          ucieczki przyniewolił, a sam ruszył ku Borynie, któren
136     2, 25|        nadludzko mocny, że prawie sam jeden zmordował i pobił
137     3, 26|         Rzekłam, a dołożę, że nie sam siedzi, a z dobrą kompanią,
138     3, 26|    zapamiętał, że mu ojca zabili, sam ano ręce podał w żelaza,
139     3, 26|          ano ręce podał w żelaza, sam nogi nastawił i tak go powieźli...~-
140     3, 27|          Kiej wiadomo, że jak się sam człowiek nie przyłoży, to
141     3, 27|           Antku.~Prawda, jako pod sam koniec, nim go wzięli, wielce
142     3, 27|            wyglądając oknem, bo w sam raz Jagna schodziła z ganku,
143     3, 28|          Pietrek zaraz przyjdzie, sam przeciek nie uredzę...~-
144     3, 28|         naraz Bylica utrafiając w sam raz w żałośliwe strapienia.~
145     3, 28|        Cóż poredzić, kiej trzeba! Sam Maciek stłoczy, ale sam
146     3, 28|           Sam Maciek stłoczy, ale sam nie wyskoczy! Te dłuższe
147     3, 28|          boskie zwala wszystko, a sam rad przy pełnej misce brzuchowi
148     3, 28|          Kto ma czujną duszę, ten sam dosłyszy wołanie cierpiących,
149     3, 29|   pokrzywdzonym narodem, jeśli on sam sobie sprawiedliwości nie
150     3, 29|      trzymać, bych i jemu na taki sam koniec nie przy- szło.~Więc
151     3, 29|       przez płacz.~- Weronka, dyć sam dobrodziej przyszli! - szepnęła
152     3, 29|  powtórzył, ale tak wzruszony, że sam ukradkiem łzy ocierał.~-
153     3, 30|      baczę, on zawdy był stary.~- Sam rozpowiada, co śmierć o
154     3, 30|           przyległe do naszych, w sam raz do wykupna, ze trzydzieści
155     3, 30|          Musita o mnie stoić, bom sam jeden parobek we wsi!~-
156     3, 30|         Gęsi wama paść jeszcze!~- Sam łoni za krowim ogonem tańcował,
157     3, 30|         od Jankla, ta ci pasuje w sam raz.~- Żydowskie bachory
158     3, 30|            Dziw ją rozpierał.~- A sam! Jędrek mi jeno koguta żywego
159     3, 30|      koguta żywego przyniósł... a sam, Józia...~- Moiściewy, a
160     3, 30|        Lipczakiem, boć przez nich sam jest szkodny najbarzej!
161     3, 30|         zajrzy, a powiadają, że i sam młynarz żadnej nie przepuści...
162     3, 31|            Kto się spije, ten się sam najlepiej we świnię przemienia.~-
163     3, 31|      nikto mu nie pomoże, jeno on sam sobie, wspierając jeden
164     3, 31|        krzyżem błogosławił albo i sam rozrzucił, a wszędy do pośpiechu
165     3, 31|     przyjadą pomagać!~Tłumaczył i sam też z pola nie zeszedł aż
166     3, 31|          honor sobie miały, co im sam dobrodziej ekonomuje.~Słońce
167     3, 32|       wołały wszystkie.~- Ho! ho! sam ci to kwiat pannowy wyszedł!
168     3, 32|      topolowej drogi, mierząc pod sam las, jak wiodła wąska i
169     3, 32|            słońce zesunęło się na sam wrąb i nad borami zawisło,.
170     3, 33|  popamiętasz.~- Wygnałem na ugór, sam spętałem i na lince przywiązałem
171     3, 33|          Słyszane to rzeczy, żeby sam ksiądz... Dawno już mówiłam,
172     3, 33|          niego? co?~- Hale, pójdę sam, to powiedzą, co do Jagny
173     3, 33|       jego rządy nie dopłacili.~- Sam się nie rozporządza: dyć
174     3, 33|      Czekali patrząc mu w oczy.~- Sam tu, chłopy! Do mnie! Bij
175     3, 33|           kawał wybranej ziemi, w sam raz la synów i zięciów.
176     3, 34|          czekał w porębie i zaraz sam wybrał co najśmiglejsze
177     3, 34|              A on taki pan, że mu sam dziedzic posłuszny!... Kto
178     3, 34|         warować przed ołtarzem, a sam poleciał do Macieja, leżącego
179     3, 34|      ustawali ze spieki, a choć i sam proboszcz spotniały był
180     3, 34|         Uspokoiło się dopiero pod sam wieczór, deszcz przeszedł
181     3, 35|     odstępując sprawy, bo chociaż sam był jej zrazu przeciwny,
182     3, 35|         się za czym do ręki.~- To sam se je znajdę!~Skoczył do
183     3, 35|           chłopcy...~- Wychlaj se sam! Jaki szczodry! Nie na piwo
184     3, 36|         mnie też było dziwno, ale sam chciał, powieda, jako nie
185     4, 37|   największy dziedzic, coby nawet sam król, a kłopotał, a zabiegał,
186     4, 37|          dałam pić i poszłam.~- I sam wstał! Może by jeszczech
187     4, 37|        Witek rychło powrócił, ale sam.~- Hale, kiej się bojałem
188     4, 37|           zagwarzyły, to było pod sam zachód, i już bydło spędzali
189     4, 37|         czy jarmarku.~A wrychle i sam dzień się podniósł, jeno
190     4, 37|        całym światem; widzisz go, sam gotów do złego, to myśli,
191     4, 37|           niczym...~A cóżeś to ty sam, człowieku, który się puszysz,
192     4, 37|          smutkach, że jakby szedł sam w pustce niezmiernej i opuszczeniu,
193     4, 37|         dźwignęli trumnę, a nawet sam dziedzic jął wspierać w
194     4, 37|  strasznym sądem Pana...~Że nawet sam dziedzic, a obcierał kułakiem
195     4, 37|     drugie, a może i więcej, gdyż sam się przymawiał o gorzałkę,
196     4, 37|     głowić wielce.~- No, no, żeby sam dziedzic przyszedł na chłopski
197     4, 38|           inszych, o których jeno sam Jezus pamięta, boć jemu
198     4, 38|       puścił w Pryczkowy owies, a sam se spał kajś pod gruszą...~
199     4, 38|     Pomagali jej wszyscy, a nawet sam organista przyniósł sporą
200     4, 39|        drążku jął go ściągać.~- W sam raz zdałby się na mnie.~-
201     4, 39|          dołożył do mojej rady... Sam dziedzic a rad me słucha.
202     4, 40|        pono idzie i powiadała, co sam proboszcz oprowadzi kompanię!~-
203     4, 40|        zaśmiała się Jagustynka. - Sam go nie udźwignie bez tylachny
204     4, 40|        bosaka, ale na zimę będą w sam raz.~Rocho jął się rozpytywać
205     4, 40|          A juści, przeciek to ten sam, co go jej dali ociec.~-
206     4, 40|         jak to ścierwo zbronował! sam perz i kotyry!~Splunął rozeźlony
207     4, 40|        prostując się rzucił ostro sam sobie:~- Skończyło się psie
208     4, 40|       wszyćko dobrze, Hanuś, że i sam bym lepiej nie zarządził.~
209     4, 41|      Józkę zawołał radośnie: ~- W sam czas przyszłaś, a to ostatnią
210     4, 41|      trawiastą, podleśną drogę, a sam rzucił się w cień na kraju
211     4, 41|    wpadnie co w pazury, to mu już sam zły nie wyrwie. A może się
212     4, 41|      poszedł do kuźni. Michał był sam i właśnie już się zabierał
213     4, 41|       uciekł do Hameryki?~- A ten sam! Mądrala, jucha, przewąchał
214     4, 41|          Kto zbierał? Dyć jeno ja sam! A źle to w roli robiłem,
215     4, 41|             Wielu jednak powraca, sam znałem niejednego...~- Juści,
216     4, 41|      wyprawił do wożenia gnoju, a sam pojechał w parę koni do
217     4, 41|       Antka, że skoro jeno został sam na sam z żoną, zaczął się
218     4, 41|          skoro jeno został sam na sam z żoną, zaczął się wyznawać
219     4, 42|        nad nią zapłakał, że nawet sam dziedzic odradzał, ale chłopak
220     4, 42|        ale chłopak się uparł:~- W sam raz la mnie! Uredzę i takiej!~
221     4, 42|          se juchy robią !~I ostał sam, bo go już omijali.~Słońce
222     4, 42|         urobić, a stanie.~- Hale, sam to pewnie postawisz!~- Mateusz
223     4, 42|      robiło się żałośnie, co dziw sam nie beknął, to porwał się
224     4, 42|          ździebko ulżyć.~- Juści, sam nie uradzi, trza by, wart
225     4, 42|      pierwszego, wyczekując, jaże sam poprosi.~Ale Szymek nie
226     4, 42|           umyślił mi pomagać?~- A sam! Dawno chciałem, jenom się
227     4, 42|          im niełacno me zmacać, a sam przeciek pod pazury nie
228     4, 42|          mu więcej przyjeżdżać.~- Sam se już dam radę, pomożesz
229     4, 42|       przy siewach.~I znowu ostał sam, i robił niestrudzenie kiej
230     4, 43|        biedoty! Puść je, Witek!~- Sam wytropiłem i będę to puszczał -
231     4, 44|   ludziach jednego ze sołtysów, a sam wszedł do kancelarii, kaj
232     4, 44|          na szkołę, gdyż tak chce sam naczelnik, jęli się mieszać,
233     4, 44|    odburknął:~- Kto ma rozum, ten sam wie, jak ma głosować - i
234     4, 44|         jakiś hardy głos.~- Niech sam leci, żal mu przetrząsnąć
235     4, 44|    pyskacz miałby go więcej niźli sam proboszcz! Prześmiewajta
236     4, 44|           ciągnął dalej - ja taki sam pan jak inni, prawo swoje
237     4, 44|           do wymiatania aresztu i sam doglądał, pilił i niemało
238     4, 44|           na plac z polem, ile na sam budynek i na całe utrzymanie
239     4, 44|         od...~- Cichocie, Kłębie. Sam Najjaśniejszy Cysarz nadał
240     4, 44|          po polsku! Tak przykazał sam Cysarz, to jego słuchać
241     4, 45|       każdym się bratał. Ścierwo! Sam niewart i wszy pieczonej,
242     4, 45|     której Jasio wybierał jagody, sam jadł i jej wtykał do ust...~-
243     4, 45|           skończy! Taki łajdus, w sam raz było mu iść na jakiego
244     4, 45|           wam było trochę lepiej. Sam wiesz, jak ciężko, tyle
245     4, 45|        Wiesz, proboszcz się teraz sam godzi z chłopami o śluby
246     4, 45|      chłopami o śluby i pogrzeby, sam, słyszane to rzeczy! powiada,
247     4, 46|           puścił brata naprzód, a sam obejrzał bryki, stojące
248     4, 47|        któren akuratnie zdążył na sam koniec, zawarł jej oczy,
249     4, 47|          koniec, zawarł jej oczy, sam Jasio zmówił za nią gorący
250     4, 47|           niańki nie potrzebuje i sam sobie poradzi nos obetrzeć!~
251     4, 48|   przeróżne sprawy, ale jakoś pod sam wieczór upatrzywszy sposobną
252     4, 49|    podebrać, nie sposób, aby tyla sam jeden zmarnował.~- Pisarzowi
253     4, 49|    podprowadziwszy go pod chałupę sam zajrzał do środka, ale rychło