Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |           pokręciło, Jezus!~- I ma tu błogosławieństwo Boże być
  2     1, 1 |        krzaczaste.~Owce pobekiwały tu i ówdzie, to gęsi zerwały
  3     1, 1 |            komornym u ojca siedzą, tu juści patrzą, aby ino na
  4     1, 2 |         Kiej dojem krowy.~- Pilnuj tu, bo idę do wójta -powiedział,
  5     1, 2 |          dobrze by i pod owsy... a tu jedź na sądy... Laboga,
  6     1, 2 |       odpocząć... - rozmyślał. - A tu i ten sąd... Tłumok ścierwa,
  7     1, 2 |          markociły i rozbierały.~A tu ani odbić się na kim, ani
  8     1, 2 |         zawżdy żona i gospodyni! - Tu westchnął pobożnie na jej
  9     1, 2 |           roboty nie pokończone, a tu człowiek sam kiej ten palec.~-
 10     1, 2 |          niekiedy poszczekiwały, a tu i ówdzie spoza drzew mżyły
 11     1, 3 |         się nie skończy, nie!... - Tu przyszedł mu na myśl zięć,
 12     1, 3 |         już zwiedziały, to się ich tu naleci; ino nie borguj nikomu.
 13     1, 3 |    znikając za stodołą.~- Będziesz tu pyskował, jak zlezę, to
 14     1, 3 |       zrudziałych.~- Zawżdy mojego tu są cztery morgi! - myślał
 15     1, 3 |             Cichojta, cichojta, bo tu sąd, nie karczma.~I tak
 16     1, 3 |             kobieto, bo nie la was tu miejsce...-~Chwycił ją za
 17     1, 3 |          też szła... idę se... jaż tu słyszę: głos nie głos? Loboga,
 18     1, 3 |           w kartofle Dominikowej i tu pysknie, i tam pysknie,
 19     1, 4 |           że tyla księgów.~- Kiedy tu un wszystkie przeczyta? -
 20     1, 4 |        wypomina... a dobrodziej...-tu się zastanowił długo i miarkował,
 21     1, 5 |        gotowy coraz to trudniej.~A tu i rychtyk w ten czas i płacić
 22     1, 5 |           A dzieuch i kobiet pełno tu przed nimi, że i kija nie
 23     1, 5 |        wytrzymać trudno było bo ci tu kurasek piszczy, tam trąbka
 24     1, 5 |       Sprzedajeta, co?~- Hale, już tu targowali rzeźnicy maciorę,
 25     1, 5 |          czapkę...~- Wnetki by cię tu godziły do siebie...~- Hale...
 26     1, 6 |            pasy blachy żelaznej, a tu i ówdzie majaczyły we mgle
 27     1, 6 |        Ostajcie z Bogiem... zajrzę tu jeszcze, bo może i w Lipcach
 28     1, 6 |          idzie. Dawno go znam, już tu nieraz bywał i przynosił
 29     1, 6 |        zaraz zaniesę.~- Przysłałby tu jeszcze ktoś z wódką, ino
 30     1, 7 |          na dwór wygonić trudno, a tu niejeden ściółkę miał jeszcze
 31     1, 7 |            to obieranie kapusty, a tu dzień wlókł się tak wolno,
 32     1, 7 |    kaftanów... ale nie cieszyło ją tu dzisiaj, nie... patrzyła
 33     1, 7 |          rękę ze złością. - Po coś tu przyszedł? Mówiłam ci już,
 34     1, 7 |  przywędrował ze świata, zaraz się tu zaczną muzyki a tańce, a
 35     1, 7 |           młyna po obrok, wraca, a tu już ni koni, ni uprzęży
 36     1, 7 |           Jeno Pan Jezus wszedł, a tu kiej Zły borem nie zatrzęsie,
 37     1, 7 |            że chocia oko wykol - a tu szum, a tu trzask... a tu
 38     1, 7 |           oko wykol - a tu szum, a tu trzask... a tu zawierucha...
 39     1, 7 |          tu szum, a tu trzask... a tu zawierucha... a tu jakieś
 40     1, 7 |               a tu zawierucha... a tu jakieś zwierzaki, pomioty
 41     1, 7 |        Jezus po sumie i patrzy, aż tu naród kiej to zboże pod
 42     1, 7 |          nagła przystanął:~- Pójdź tu, Burek, przespieczniejszyś
 43     1, 7 |    przecknął Pan Jezus i patrzy, a tu nikogo w podle krzyża...
 44     1, 8 |         wolałabym ja pogospodarzyć tu na groncie, w ciepłej izbie
 45     1, 8 |              Stoimy... stoimy... a tu naczelnik wali... Jezu Chryste!
 46     1, 9 |           tom siedział długo... aż tu na świtaniu rogacz idzie...
 47     1, 9 |           do maszyny... baczę... a tu tyla jarzącego światła...
 48     1, 10|    chałupie ludzi nie następuj, bo tu nie karczma! - krzyczał
 49     1, 10|              Po południu przyjdzie tu moja, to razem z nią idźcie
 50     1, 10|         wszystko wyłożyć !...~- Co tu wykładać, kiej zapis zrobił!~-
 51     1, 10|       Weronka psy nawet głodzi, bo tu nieraz do mnie podjeść przychodzą! -
 52     1, 10|           na ludzką to moc, nie.~A tu już za tydzień ślub...~-
 53     1, 10|            starą płachtę, a będzie tu pysk wywierała?~- Wyście
 54     1, 10|            Nie pójdziem szukać, bo tu jest nasze! Nasze po dziadach
 55     1, 10|     Głupiaś! Widzisz ją, mojem się tu będzie dzieliła! Nie bój
 56     1, 11|           się wydawać. Ale, będzie tu nowe porządki zakładała!
 57     1, 11|          coś niecoś napomykali, że tu i ówdzie widywali ich razem,
 58     1, 12|      podjem se choć raz do sytu, a tu leż, zdychaj i nasłuchuj,
 59     1, 12|            wszystkie ze szkłami! A tu jeszcze obory, stajnie,
 60     1, 12|            las nie traficie. Stoją tu gotowe konie ludzi, co mają
 61     2, 13|             ochoty nie miał! Jakże tu i mówić , kiej duszę przeżerała
 62     2, 13|             nie śmiała jednak. Jak tu i rzec było, kiej na nią
 63     2, 13|           komornice, a lepiej. - A tu na jej głowie wszystko leży,
 64     2, 13|      bydlątko, i ciebie... przyjdą tu wnet... stargują... postronek
 65     2, 13|            ziemice... Juści, co mu tu kapieć, czego doczekiwać?
 66     2, 14|           Sprzedała krowę, to głos tu będzie zabierać, ale, błoto
 67     2, 14|        rozmyślała, że przepyta się tu i ówdzie, a może znajdzie,
 68     2, 14|            trzeba było wyciągać!~- Tu mnie Pan Jezus dał na świat,
 69     2, 14|             Gdzie?~- Nie krzycz mi tu, świnio jedna! - wrzasnął
 70     2, 14|      mieszkania, bo zimno. Żeby mi tu i znaku po tobie nie zostało! -
 71     2, 14|       święty Józef, Matka Boska, a tu klęczą trzej królowie...-
 72     2, 14|            nie dość poniewierki, a tu jeszcze i to się zwala na
 73     2, 14|          mrozy dopiero co wzięły i tu już wilki wychodzą...~-
 74     2, 14|       roboty kiej zmiłowania. Mało tu w samej Woli, mało to tych
 75     2, 14|             bo choć prawda, że był tu i owdzie, ale o robotę się
 76     2, 15|          cosik i zawołał:~- Róbcie tu sobie, a we wszystkim słuchajcie
 77     2, 15|            słuchajcie Mateusza, on tu za mnie rządzi - i poszedł
 78     2, 15|            młynie, a przesiadywała tu całe noce, bo i gdzież się
 79     2, 16|            w naszej parafii!~- Cóż tu u was słychać? - zapytał,
 80     2, 16|       cieszyć, mało to kłopotów? a tu jeszcze nowe utrapienie!~-
 81     2, 16|         gdzieniegdzie, zrywały się tu i ówdzie głosy różne, ale
 82     2, 16|       dusze la siebie.~- Rządzi on tu i tak niemało - szepnęła
 83     2, 17|           i rzekł uroczyście:~- Co tu marudzić i zwlekać; przyślim
 84     2, 17|             pojadę do Woli, pilnuj tu domu, Jaguś, a jakby się
 85     2, 18|       Przypomni mnie sobie, zajrzę tu jeszcze do was kiedy, teraz
 86     2, 18|           łaski żyje, a będzie się tu na naród zmawiał! Ścierwa,
 87     2, 18|           la wszystkich otworzy! A tu pono się zaprzysiągł, że
 88     2, 19|          ścierpieć trudno, tak mię tu w piersiach rozpiera, że
 89     2, 19|      dworze swoje i ciągną.~- Będą tu ludziom odbierać robotę.~-
 90     2, 19|            a nie gdzie indziej.~Co tu począć, kiej oba się zarówno
 91     2, 19|         mądrala na całą chałupę, a tu chłopaki przynaglają, swaty
 92     2, 19|        wagę go stawią... liczą, aż tu cosik powiada: S... s...
 93     2, 20|           Zawieraj drzwi, gapo, bo tu nie obora! - wrzasnęła Dominikowa.~-
 94     2, 20|        poglądał i rozmyślał, co by tu rzec takiego, gdy wszedł
 95     2, 21|        suchego chleba pojedli... a tu zimny wiater tak przebiera
 96     2, 21|            trzęsły się siwe brody, tu i owdzie jaki młody dąbek,
 97     2, 22|        Wara wam do mnie! ale, będą tu bele co powiadać!...~- Nie
 98     2, 22|         niebieski, i rzecze:~- Nic tu po tobie, wałkoniu i zabijaku,
 99     2, 22|          póki nie przyjdę.~Ale jak tu było iść?... noc ciemna,
100     2, 22|      rozgląda się przed chałupą, a tu ani karety, ni lokajów,
101     2, 22|           ku kapliczce !~Patrzy, a tu Ona już w płaszczu i koronie,
102     2, 22|           dobrotliwości i lęku.~Co tu rzec w taką porę, kiej się
103     2, 24|               Do domu, baby! Czego tu stoita? Jużeśta dosyć namełły
104     2, 24|        brogu i tyle co rozegnał, a tu ogień zaraz buchnął... Miarkowałem
105     2, 24|           już spała w najlepsze, a tu Łuka, co latał z niedźwiednikami,
106     2, 24|            całkiem moc odjęło... a tu dzwon bije... ludzie krzyczą... -
107     2, 24|     Jeszcze w zapusty bąkała o tym tu i owdzie Jagnustynka...~-
108     2, 24|        żeby z rodzoną macochą... a tu podpala jeszcze! Cud jeno,
109     2, 24|   cierpliwością.~Juścić, że gadano tu i owdzie o tych zdarzeniach,
110     2, 24|         się świeciło, a po drogach tu i owdzie spotykał ludzi
111     2, 24|         zapraszał.~Zajrzał jeszcze tu i owdzie, wszędzie było
112     2, 25|         bełkotliwych głosów wód, a tu i ówdzie nie stopione śniegi
113     2, 25|         może on już nie powróci, i tu miłowanie dawne, z nagła
114     2, 25|            zardzewiałe, to cepy, a tu i owdzie kiej błyskawica
115     3, 26|   przemrozić czy co... ciężką zimę tu przeszła... - medytowała
116     3, 26|          Choć to i dzieci krzykały tu i owdzie abo i gęsi stróżujące
117     3, 26|     dopytywać. ~- Mój Jezu! Sąd ci tu był we wsi ostateczny, kiej
118     3, 26|          przekleństw strasznych.~A tu zwiesna nadeszła, śniegi
119     3, 26|     głupawy, Jasiek Przewrotny !~A tu i czas przychodzi rodów,
120     3, 27|         nie poszedł; rozumiała, iż tu na złość staremu zrobił,
121     3, 27|           przeciech nie poszła.~Aż tu przed samym południem przylatuje
122     3, 27|      oglądając. Powiedziałem, jako tu sobie zmyślnie poczynacie.~-
123     3, 27|           nieustępliwą wolą.~- Cóż tu u was nowego?~- A nic, jak
124     3, 28|           chmurnie Weronka.~- Ziąb tu u ciebie, że jaże po łystach
125     3, 28|       musiała kilkanaście złotych, tu grosz, tam dwa, i kiej ta
126     3, 28|          okrutnie ściska...~- A bo tu ziąb i wilgoć kiej na dworze.
127     3, 28|             boć rozumiała, że musi tu lada chwila przylecieć kowal
128     3, 28|               Nie wykrzykujcie, bo tu nie karczma, a takim prawem,
129     3, 28|        przykazał go zarznąć.~- Cóż tu Antek ma do rządzenia? jego
130     3, 28|        przywrzyjcie pysk, bo chory tu ano leży, a jego to wszyćko...~-
131     3, 28|          skoro ociec chorzy, to on tu rządzi za niego i jego głową
132     3, 28|           chcę się z wami prawować tu i kłócić - zaczął zapalając
133     3, 28|          mniejszą... Pryczkowej tę tu kiełbasę, harda, wynośliwa,
134     3, 28|            już ksiądz odjechał, aż tu przylatuje Filipka zza wody
135     3, 28|         wasza sprawa!... Po coście tu wleźli? - krzyknęła.~Wyjął
136     3, 28|           to nie wiem, po cóżeście tu przyszli, co? Hale, do cudzej
137     3, 28|           Przecież z krzywdą naszą tu siedzi... jakże, tylachna
138     3, 29|            poredzić wszystkiemu.~A tu na niejedną przychodziła
139     3, 29|           na zwiesnę zwyczajnie, a tu krowy się cieliły, drób
140     3, 29|           chłopa nie wydolisz... A tu jeszcze trza obrządzać inwentarz,
141     3, 29|           z chałupy albo po kurze, tu poniechają i drugie wsie
142     3, 29| przedzwonili południe na kościele, tu się zaczęły z wolna rozchodzić
143     3, 29|   zabałamucili przez strażników.~A tu i święta nadchodziły, Wielki
144     3, 29|         się ciężko gospodynie, jak tu wszystkiemu zaradzić, a
145     3, 29|            tabaki rozmyślał, co by tu powiedzieć na pocieszenie.~
146     3, 29|       musiałam potem zadrzemać. Aż tu naraz kiej nie huknie, kiej
147     3, 29|       dzieci zgarnęła w naręcze, a tu już wszystko trzeszczy,
148     3, 29|        wiater roznosił poszycie. A tu noc, do wsi kawał drogi,
149     3, 29|         właśnie medytowali, jak by tu co niebądź wydobyć z zawalonej
150     3, 29|         rady psu.~- Głupi... gryzł tu będzie... tam źreć co dnia
151     3, 29|            Hanka z rozczuleniem.~A tu i organiścina wtaczała się
152     3, 29|           pościele, ściany bielono tu i owdzie, psy wojnę czyniły
153     3, 29|          wsi jakby święto, jeszcze tu i owdzie doganiali grubszej
154     3, 30|           opłotków, a po chałupach tu i owdzie rozbłyskiwały światła.~
155     3, 30|          nie były! Łapa! Burek! na tu! - nawoływał wybiegając
156     3, 30|           piskliwie:~ ~Przyszliśmy tu po dyngusie!~Zaśpiewamy
157     3, 30|            robił, światła błyskały tu i owdzie, a z karczmy roznosiło
158     3, 31|           to i wasza wola! Filipka tu wczoraj podczas waszych
159     3, 31|       obejrzał i mówi: "Wy możecie tu wysiedzieć, to i ja poradzę,
160     3, 31|           mówiąc:~- Na wschodzie - tu wieje...~- Na północy -
161     3, 31|            wieje...~- Na północy - tu ziębi...~- Na zachodzie -
162     3, 31|          ziębi...~- Na zachodzie - tu ciemno...~- Na południu -
163     3, 31|          ciemno...~- Na południu - tu grzeje...~- A wszędy strzeż
164     3, 31|      Prędko was, kumie, zgonię, bo tu już po was lecą...~Co jeno
165     3, 31|            naszym chlebie i będzie tu ludźmi pomiatał... i na
166     3, 31|         świcie przysypać obroku, a tu drzwi wywarte, stajnia pusta
167     3, 31|          po wsi popędzając jeszcze tu i owdzie do przygotowań,
168     3, 32|           wyleciały naprzeciw!~- A tu nikaj nikogo!~- Jeszczek
169     3, 32|           Antek wróci, cudeńka się tu zaczną i breweryje, będzie
170     3, 32|        cicho! Sama widzisz, co się tu wyrabia...~- Mogłam to wszyćkiemu
171     3, 32|     wsadziłem całą morgę... trochę tu mokro, ale że mówią, co
172     3, 32|            na tym dołku zimnica, a tu grunt cieplejszy.~- I jęczmiona
173     3, 33|     niekajś wykwitały z kominów, a tu i owdzie roznosiły się krzyki
174     3, 33|         Juści, co poredzi, ale jak tu z gołymi rękoma iść do niego?~-
175     3, 33|         boję! Bym to wiedziała, co tu napisane! - Wyjęła zza gorsu
176     3, 33|              Na ogrodzie, zaraz ją tu posłyszycie...~Tereska pobok
177     3, 33|            wsiadłem na gniadego, a tu widzę, że w naszej koniczynie
178     3, 33|        wyłażę na dróżkę Kłębową, a tu proboszcz stoi z brewiarzem,
179     3, 33|           dzióbiąc toporem jeszcze tu i owdzie po bokach, rzekł
180     3, 33|          przebierny!... będzie się tu przekpiwał ze wszystkich!
181     3, 33|           patrząc mu w oczy.~- Sam tu, chłopy! Do mnie! Bij psubratów!
182     3, 33|          już słuchać przestali.~Aż tu nowa pomoc im przyszła i
183     3, 33|          wsi był coraz większy.~Aż tu któregoś dnia gruchnęło
184     3, 33|          wypaść złego la Lipiec?~A tu co dnia pastuchy i przechodzący
185     3, 33|   przeciwić ni w poprzek stawać. A tu kto stawał? kto się przeciw
186     3, 33|   powiedziałem... Hale, będzie się tu honorować o bele słowo,
187     3, 34|           wolna, wypytywał, co się tu we wsi działo.~Powtarzała,
188     3, 34|             nieprzezpieczna: ma on tu coś w tym, ma... Ze sprzedaniem
189     3, 34|    Gulbasiakiem jechali do dom, aż tu przed Borynowym krzyżem
190     3, 34|          licho strachnęło konia? a tu jakieś ludzie w jałowcach
191     3, 34|         pomarłe...~- Głupi, będzie tu cudeńka rozpowiadał! - zawrzeszczeli.~-
192     3, 34|     podleśną drogą ku krzyżowi, aż tu Gulbasiak leci naprzeciw
193     3, 34|        Zgorszenie samo krzyczy; co tu dodawać? - uspokajały ją
194     3, 34|            cudzych sekretów, a nic tu, widzę, po mnie...~- Rzekłeś!
195     3, 34|      siedzi, bieda jaże piszczy, a tu pobok leży ziemia wolna
196     3, 35|           nie śmierdzi...~- Grzela tu jakoś kalkuluje i zdaje
197     3, 35|            Precz z moich oczu! Nic tu twojego, moje wszyćko, ani
198     3, 35|        rzekł:~- Chodź do mnie. Nic tu teraz po tobie...~- Nie
199     3, 35|          ni słowem nie tknął, a on tu zawinił najbarzej - dodała
200     3, 35|          zauważył sołtys.~- Cóż on tu ma nam do rozkazywania?
201     3, 35|        Rocho.~- Głupie gadanie! Co tu będziemy czas tracili na
202     3, 35|          strzeli, a wszystkie wsie tu zlecą. ~- Zastrzelisz, pludro,
203     3, 35|          kogut zapieje!~- Zajrzymy tu potańcować z waszymi pannami!~
204     3, 36|        słodki sen, jeno ptak jakiś tu i owdzie śpiewał rzęsiste
205     4, 37|       Pietrek, co się był pokręcił tu i owdzie, wyjrzał na słońce
206     4, 37|      pilniej pomyśleć.~- Prawda, a tu jakby na złość i Rocha nie
207     4, 37|     stróżowały przy ziemniakach, a tu i owdzie na dołkach lny
208     4, 37|         niczym przeciwić.~- Ja wam tu dam! Widzicie ich, zbereźniki! -
209     4, 37|          do zmarłego, pokręcił się tu i owdzie i na wieś poleciał,
210     4, 37|        Mieli go puścić w sobotę, a tu już poniedziałek i ani widu,
211     4, 37|      rzecze:~- A jeno nie łżyj, bo tu nikogo nie ocyganisz. Mów,
212     4, 38|         pobrzękiwały w miseczki, a tu i owdzie jęli z cicha pogwarzać.~
213     4, 39|        namyśle:~- A cóż ma być! Ja tu jeno stróżuję mężowego dobra
214     4, 39|           pamiętamy.~- Rzekliście! Tu idzie o sześć morgów, jakie
215     4, 39|         dobrze, juści...~- Bo i co tu będziem po próżnicy klektać.
216     4, 39|            osłabłam, ale ty musisz tu wrócić i przy swoim warować
217     4, 39|    wracający z tartaku nasłuchiwał tu i owdzie ale jeno spluwał,
218     4, 40|          jakby nigdy nic:~- Róbcie tu same, a na śniadanie przychodźta
219     4, 40|            ostatniej krowy - zaraz tu będzie posłuch - dodała.~
220     4, 41|          dawała. - Pewnie, bo póki tu ona była gospodynią, nikto
221     4, 41|        porządki, zasiewy?~- Kaj? A tu! A tu! - wrzasnął naraz
222     4, 41|            zasiewy?~- Kaj? A tu! A tu! - wrzasnął naraz Szymek
223     4, 41|            ze cztery lata! I co ci tu radzić? Mój Boże, i w Ameryce
224     4, 41|          ogniska.~Spomniał, co się tu kiedyś wyrabiało, i pokiwał
225     4, 41|              odburknął Antek.~- Ja tu po służbie, ponimajcie,
226     4, 43|         trwogą wyzierano na świat, tu i owdzie już pozapalano
227     4, 43|            jeszczek nie usnęłam, a tu znowu cosik porykuje z cicha.
228     4, 43|          Szymek też powiada: zaraz tu po nią przylecą! To mnie
229     4, 44|           Ruchajta się, ludzie! Ja tu po urzędzie, nie pora na
230     4, 44|           przez okno:~- A pójdź no tu który!~Nikt się jednak nie
231     4, 44|       rozkazująco.~- Nie przyszlim tu na posługi - ozwał się jakiś
232     4, 44|       zmacać nie poredzi, a będzie tu występował! Gnojek jucha!
233     4, 44|         niego Kłąb.~- Hale, nie ma tu żadnego Pietra, a jeno urzędnik! -
234     4, 44|           nie głusim! - ozwali się tu i owdzie.~- A któren ma
235     4, 44|           któren tknie kogo... nas tu ze trzystu... miarkujcie...~
236     4, 45|          znajomą i pogadają. To on tu zaraz nadjedzie. Poczciwa
237     4, 45|          Niedługo przeciek bede im tu zawalać, nie... i przy świadkach
238     4, 45|           do ogrodu, nie wypada ci tu suszyć zębów.~To rad nierad
239     4, 45|          mocno zesromana.~- Cóż wy tu robicie?~Jąkała się strwożona,
240     4, 46|      wygrażał, a strażniki już się tu i owdzie przewiadywały,
241     4, 46|       różnych chałupach, zaglądali tu i owdzie, przepytując, kogo
242     4, 47|            do grzechu?~- Cała wieś tu się zleci, cichoj!~Przypadła
243     4, 47|       gniew nią zatargał.~- Co się tu dzieje! - postąpiła na środek
244     4, 48|        wiedziałam, że ją spotykasz tu i ówdzie, ale Bóg mi świadkiem,
245     4, 49|        choćby i na dziesięć rąk, a tu szło, kieby kto w nosie
246     4, 49|             Bo mi obmierzł i po co tu będzie wysiadywał! Nie szukam
247     4, 49|          jeno dociągnąć do żniw, a tu przyjdzie płacić za złodzieja!
248     4, 49|            sobie dobrze! A niechże tu każdemu będzie wolno kraść,