Tom, Rozdzial

1     2, 14|  rozglądając się po stancji i zazierając ukradkiem do drugiego pokoju,
2     4, 37|    Boga i westchnął żałośnie, zazierając do środka przez wywarte
3     4, 40| świecie przepomniała, cięgiem zazierając do śpiących.~- A dzień tak
4     4, 42|   markotnie Jambroż, na darmo zazierając do alkierza, skąd się roznosiły
5     4, 42| popuszczę - bełkotał gorąco i zazierając jej w oczy dodał ciszej: -
6     4, 45| napisane? - spytała lękliwie, zazierając w karty.~- Jak chcecie,
7     4, 46| wyprzedzić, trzymał się pobok zazierając raz po raz w jej twarz zapłakaną
8     4, 48|   łaził po ogrodach, skwapnie zazierając na lniska i wszędy, kaj