Tom, Rozdzial

1     2, 23|     Kłębowej izbie, przed chwilą zaledwie, że tonęli jeszcze w świetlistej
2     2, 23| gęstwinie; były może o pół staja zaledwie od nich, przewlekły się
3     3, 35|         musiał na nią podmówić - zaledwie zdzierżył wzburzenie.~-
4     4, 41|         była głęboka, choć wąska zaledwie na jakieś parę kroków.~-
5     4, 45|   przywidziało, ale nie, stojali zaledwie o kilkanaście kroków od
6     4, 47|        tylko jeden ganek, a i to zaledwie się ruchając, czekali jednak
7     4, 48|     płótno i stanęła kiej wryta, zaledwie już wierząc własnym oczom,
8     4, 48|       mgłę widział, przez te łzy zaledwie powstrzymywane, przez żałość