Tom, Rozdzial

1     1, 4 |     chciało mu się wziąć całą - wzion jednako najmniejszą, ogarek
2     3, 33|   widzisz go, sameś może płótno wzion la jakiej kochanicy na koszulę.
3     4, 38| somsiadów, bo niech jeno któren wzion przez łeb, to zaraz na ziem
4     4, 39|     Magda.~- A któż to wtenczas wzion nasze pościele? - wtrąciła
5     4, 40|         się do Rocha, któren go wzion na stronę i dając jakoweś
6     4, 41|       me młynarz dopuści, ponoć wzion wożenie na spółkę z organistą
7     4, 41|         jakowegoś raju, a on ją wzion, jak to kiedyś brał, zapamiętale,
8     4, 47|        bym postanowiła inaczej: wzion któren cudzą kobietę, to