Tom, Rozdzial

1     1, 6 |     izbę... a cięgiem warczały wrzeciona po podłodze.~Wieczór ciągnął
2     2, 20|   Jagusia z Nastką przędły, aż wrzeciona warczały, kolacja się dogotowywała,
3     2, 21|      kieby te wielgachne białe wrzeciona furkoczące, tysiące kup
4     2, 22|  pogadywały między sobą tylko, wrzeciona jeno furkotały i dudniły
5     2, 22| Cichość ogarnęła izbę, że jeno wrzeciona warkotały, a czasem ogień
6     2, 22|        wprost nie do wiary, że wrzeciona z rąk leciały, a dusze się
7     2, 22|       o królewnie zaklętej, że wrzeciona przestały warczeć, wszystkim
8     3, 31|        się odwijały z jakiegoś wrzeciona niedojrzanego, wiążąc niebo