Tom, Rozdzial

1     1, 4 |    co się w kupę zbili przed wrótniami, na drodze, kurzyli papierosy
2     1, 9 |    opadały bez echa...~Przed wrótniami, a nawet i wśród mogił,
3     1, 9 | rytmem wznosił się wciąż nad wrótniami, a ludzie przechodzili -
4     2, 19| figurą, stojącą przed samymi wrótniami na cmentarz, ktosik leżał
5     2, 22|      zwiesnowej stanął przed wrótniami swojego gospodarza i zarżał,
6     3, 28|    bo wiatr tak ano trzasnął wrótniami, że dziw się nie rozleciały.
7     4, 38|     przy tym zapanował przed wrótniami, że Hanka się zgubiła ostając
8     4, 38|       juści, co przyletę.~Za wrótniami było już nieco luźniej,