Tom, Rozdzial

1     1, 2 |       słabe światełka... czasem wilgotny podmuch zawiał z łąk, że
2     1, 2 |      nim wstrząsnął, bo i chłód wilgotny szedł od stawów, a u wójtów
3     1, 12|         jeszcze nie było i ziąb wilgotny przejmował do żywego.~Dopiero
4     2, 13|      też był ziąb przenikający, wilgotny, a tak chwytliwy, że Hanka
5     2, 15|   rozmiękłym śniegu, a przykry, wilgotny ziąb w kości właził, czy
6     3, 27|         zawiewał jeszcze ostry, wilgotny wiatr.~Msza już musiała
7     3, 28| szczotka. Ziąb przy tym ciągnął wilgotny i srodze przejęty nawozem,
8     4, 38|    czerwieni a złocie. Zawiewał wilgotny, pieściwy wiater, żaby jęły