Tom, Rozdzial

1     3, 32|      mamrocząc cosik i do jej warg chciwie sięgając...~Nie
2     4, 38|      rozgorzałymi oczami, a z warg czerwonych polał się cichy
3     4, 41|      serca i napić się z tych warg czerwonych, pić na umór
4     4, 41|      darmo szukał wargami jej warg głodnych całunków, jak kiedyś:
5     4, 42|        to łakomiej sięgał jej warg czerwonych niźli dwojaków.~-
6     4, 45| modlitwa sama się już rwała z warg roztrzęsionych.~Stara przecknęła
7     4, 45|  uśmiechem zatajonym w kątach warg, pełna szczęśliwości, a
8     4, 48|      zrywała się ze spiekłych warg żałosna skarga.~- I za co