Tom, Rozdzial

1     1, 5 |                ale jeden drugiemu nie uwierzył ani tyla, co za paznokciem -
2     2, 15|        przełaz ostry... a stary baran uwierzył. Taki mądrala, a uwierzył...~
3     2, 15|             uwierzył. Taki mądrala, a uwierzył...~Śmiali się tak, aż ten
4     2, 18|           urągliwie, bo nic a nic nie uwierzył.~
5     3, 33|              tłumacząc, ale Witek nie uwierzył; swoje on wiedział i zgoła
6     4, 42|             dopiero po długiej chwili uwierzył oczom.~- Żeś się to ważył,
7     4, 48|           Jagusię, bo już był całkiem uwierzył w jej straszne przewiny,
8     4, 48| przytwierdziła z taką szczerością, że uwierzył od razu, uwierzyć musiał,