Tom, Rozdzial

1     1, 3 |      zapaliło łuny w wodach i szybach a z chałupy nikt się nie
2     1, 5 |    sypiące jakoby szkliwem po szybach, i to głuche, wzmagające
3     2, 13| rozlewało po izbie, aż lód na szybach topniał i te smugi śniegu,
4     3, 26|  Słońce jeno grało w czystych szybach; ściany jaśniały jakby z
5     3, 26|      nawet i zorze grające po szybach przygasły, i wieś do cna
6     3, 29|      takie i cudeńka, kiej na szybach, gdy zamróz je lodem potrzęsie.~
7     3, 30|     że już muchy brzęczały po szybach, jaskółki zapamiętale chlustały
8     3, 30|       kościoła i brzęczały po szybach, już i przedzwonili na Podniesienie,