Tom, Rozdzial

1     1, 9 |      milczenie, że ino drzewa szumiały posępnie, a echa płakań
2     1, 10|     się przyginały z jękiem i szumiały rozsrożone.~- A mówiłem
3     2, 21|     straszno było iść, drzewa szumiały dziko, cały las się kolebał
4     2, 21|      nieskończonym szeregiem, szumiały rozpacznie targając się
5     3, 34|       Rocho przysiadł.~Drzewa szumiały, czasem pies warknął na
6     3, 34|    gwiazdy bystro zaświeciły, szumiały cicho drzewiny, a z mokradeł
7     4, 45| Słońce nie przestało świecić, szumiały zboża, białe chmury przepływały
8     4, 49|  jutro; wieczór szedł wiejny, szumiały drzewa, po niebie, zawalonym