Tom, Rozdzial

1     1, 4 |      a rozpustę, a czynienie szkód, nieszanowanie starszych,
2     2, 13|     i nie wypowiedzieć!~A co szkód narobiła, to i nie zliczyć:
3     2, 25|  krzywd, tych fantowań, tych szkód, a utrapień, jakie cały
4     3, 29| krzyki, bo się pokazało tyle szkód po wichurze, że i nie zliczyć:
5     3, 33|     po tej burzy srogiej, co szkód narobiła niemałych, że naród,
6     3, 33|     że już nie wypowiem tych szkód na ogrodzie i w sadzie!
7     3, 34|     przeszła nie poczyniwszy szkód, niebo zaczęło się już wyjaśniać,
8     4, 43|   nie wyrządziwszy większych szkód, dopiero kiej się już prawie