Tom, Rozdzial

1     1, 2 |    Witek! - jął wołać i odpinał szeroki rzemień z bioder, ale chłopak
2     1, 3 |     drugą ręką szybko odpasywał szeroki, twardy pas rzemienny.~-
3     1, 3 |  żółknących i klonów wjechał na szeroki gościniec, obsadzony z obu
4     1, 11|      śpiewały, we świat leciały szeroki.~Ludzie wychodzili przed
5     1, 12|   drzwiami zaś wywartymi buchał szeroki potok jasności skrzącej,
6     3, 32|     przysłaniając szarą kurzawą szeroki, wyboisty gościniec; gliniaste
7     3, 32| wygrażał.~A za łąkami weszli na szeroki wygon graniczny, w gąszcz
8     3, 32|   straży pól rodnych. Wygon był szeroki, a kręcił tędy i owędy kiej