Tom, Rozdzial

1     2, 22| jeszcze barzej przeciwko Bogu srożył, że aż sam krzyż pod lasem
2     2, 25|  Każdy wołał swoje, każdy się srożył, każden co innego radził,
3     3, 31| rzucili się go przyciszać, bo srożył się coraz barzej i już kole
4     3, 33|   Psiakrótka z tymi babami! - srożył się w sobie.~Obiad się dopiero
5     3, 33| panuje. A właśnie on i bez to srożył się coraz barzej. Gniewały
6     4, 45| drugich przezywa od chamów! - srożył się kopiąc ze złości muchary
7     4, 46|      i nie damy was, Rochu! - srożył się Michał, wyłamując sielną
8     4, 49|  każden pomstował, każden się srożył wraz, czyniąc przeraźliwy