Tom, Rozdzial

1     1, 4 |     ogniach słońca, że przez środek szklany widać było bladą,
2     1, 4 |  spity jako bydlę, wylazł na środek drogi i wyśpiewywał, taczając
3     1, 8 |    rozbite w pianę padały na środek drogi i nierzadko chlustały
4     2, 25| dopiero Antek się wyrwał, na środek skoczył i ostro, z miejsca
5     2, 25|      i drugie rzucili się we środek i nuż krzyczeć, nuż pomstować
6     3, 29|     wypchnęła spod komina na środek zawstydzonego Witka.~- Naści
7     3, 35|   nim chłopy wywalili się na środek drogi, zaś z tyłu pociągnęło
8     4, 47|    tu dzieje! - postąpiła na środek izby i zasyczała, ledwie