Tom, Rozdzial

1     1, 2 |      otwarte okno padała szeroka smuga światła i szła przez kierz
2     1, 4 |        światło tak słabo, że ino smuga leżała na powybijanej podłodze,
3     1, 11|         rozpierzchłą, świetlistą smugą, iskrzyła się wrzącym srebrem
4     3, 26| nozdrzach wiercący zapach płynął smugą całą.~- Zaspały próżniaki
5     3, 29|      wielkich drzwi biła szeroka smuga światłości.~Wkrótce zaturkotały
6     3, 31|        przez okno kładło na izbę smugą rozdrganą i gmerał w niej
7     3, 35|     sączyło się kojącą, cichuśką smugą, staw polśniewał i koliste
8     4, 40|     świetle, lejącym się szeroką smugą aż w sad.~Wieczór był cichy,