Tom, Rozdzial

1     2, 19|      że ani okiem uchwycił ni rozpoznał, gdzie chłop, gdzie kobieta!
2     2, 20| miejscu, że i pod światło nie rozpoznał.~Tak i w chałupie się widziało,
3     2, 21|  takie zakurki, że świata nie rozpoznał nawet na to śmignięcie kamieniem,
4     2, 21|       po drodze, że domów nie rozpoznał, ale z wolna przycichało
5     2, 22|       gąski w stadzie, że nie rozpoznał jednej od drugiej, chyba
6     2, 25|        że swój swojego ledwie rozpoznał, ale w końcu przeparli dworskich,
7     3, 30|      jednak wśród drugich nie rozpoznał, ale na pokoje odszedł,
8     4, 48|      Borynów i księża Maryna! Rozpoznał ich po głosach i odszedł