Tom, Rozdzial

1     2, 16|           ten, co był w szkołach, roznosił opłatki do spółki z młodszym
2     3, 27|       zaspanymi oczyma.~Dzień zaś roznosił się z wolna białawą pożogą,
3     3, 29|       trudno było ustoić i wiater roznosił poszycie. A tu noc, do wsi
4     3, 31|           i biegając po chałupach roznosił nowinę tak dziwną, że zgoła
5     3, 31|          i wiater otrząsając krze roznosił po wsi terkoty, wołania,
6     4, 37| odmawiającej litanię za umarłego, roznosił się kiej to ptasie ćwierkanie
7     4, 38|          dziecko albo kwik koński roznosił się od wozów.~Nawet dziady
8     4, 48|          przyjacielsko, a z ganku roznosił się grubachny głos.~- A