Tom, Rozdzial

1     2, 16|     wzruszenia... aż usiadła raptem i spojrzała mu prosto w
2     2, 19|      wiódł z karczmy.~Muzyka raptem ustała, cichość z nagła
3     2, 24|     ci cały naród, przycichł raptem, tając dech w piersiach,
4     2, 25| tamten dogania, odwrócił się raptem i strzelił mu prawie prosto
5     3, 33|   się, stracha, zamiera, aże raptem oczy ozewrze na słoneczną
6     3, 36|     już powrócą!~Stary siadł raptem, przecierał oczy i jakby
7     3, 36|  jakieś dziwności.~Przestała raptem dbać o matkę, zdając ją
8     4, 43|  żółtko w piasku, ściemniało raptem i na niebie zaroiły się