Tom, Rozdzial

1     2, 20|     się taka zabawa, śmiechy, radoście - aż miło, bo to i Mateusz,
2     3, 30| krzewiły się przytajone srogo radoście, że to za lipeckie krzywdy
3     3, 31|    kaj to te śpiewy, te bujne radoście kaj?...~Jeno ten płacz kobiecy
4     3, 32|       o chłopa, i to ma swoje radoście, a drugie dzieuchy to samo.
5     3, 32|    gwary się podniesły i nowe radoście rozpierały serca, jaże chciało
6     3, 32|      spłoszona. I ją poniesły radoście, że pobiegła naprzeciw i
7     4, 38|       zawodzący całemu światu radoście swoje grubachnym głosem
8     4, 38|   nowe gospodarki, bogactwa i radoście. Bajdurzyli też kiej pijani,