Tom, Rozdzial

1     1, 5 | konania był w tych południach cichych, na pustych drogach leżało
2     1, 9 |         gędźbą rozjęczonych a cichych głosów... oceanem dziwnych
3     2, 15|       strwożona jego wzdychów cichych, często opadały jej ręce
4     2, 15|       brzmień rozdzwonionych, cichych; przejmujących, co jakby
5     2, 16|    szedł na świat, ni jakichś cichych, skamlących głosów, rozlegających
6     2, 23|  jeszcze w świetlistej smudze cichych, mistycznych powiadań, że
7     3, 35|      Powróciła do domu, pełna cichych i radosnych przeczuć~Dzwony
8     4, 40|       zawiewał z omroczonych, cichych głębin, tylko kajś niekaj
9     4, 41|   migoty gwiazd i nasłuchując cichych stąpań nocy rozważał se