Tom, Rozdzial

1     1, 4 |       się doczekać, schował pęk ptaków pod kapotę i rzekł:~- Witek,
2     1, 5 |         nagich sadach, i więcej ptaków zlatywało do wsi i szukało
3     2, 13|      większym, jakoby te klucze ptaków wielgachnych; zaś od wschodu
4     2, 21|         powietrze, jakby krzyki ptaków zbłąkanych, jakieś skowyczące,
5     2, 23|  strumieni, stłumionym krzykiem ptaków; serca tętniały w jedno
6     3, 29|      nad kościołem jakieś stado ptaków z rozczapierzonymi skrzydłami
7     3, 30| gdziesik, iż czepiłaby się tych ptaków lecących pod zachód i na
8     3, 32|       nad polami, niby ten ciąg ptaków zmęczonych długim lotem