Tom, Rozdzial

1     2, 14| postękuje... albo ją zalewały przypominki ojcowego domu.~-...Juści,
2     2, 21|    szepta do ucha te straszne przypominki, nie uciec od nich nie zapomnieć,
3     3, 27|         Jawiły się ano w niej przypominki bied, głody, krzywdy, Antkowe
4     3, 27|      dusza pęczniała żalem na przypominki... ale miała wyjść do kogo,
5     3, 30|       się z gęstwy, a bolesne przypominki sieroctwa żywym ogniem zapiekły.~
6     3, 32|  niego - ale nim to uczyniła, przypominki słów kowalowych spadły na
7     3, 32|      wezbrało westchnieniem i przypominki przewiały przez pamięć kiej
8     4, 37|         zabiadała Hanka, gdyż przypominki chlasnęły ją kiej te parzące