Tom, Rozdzial

1     1, 4 | śmielej, bo błoga ciepłość go przejęła po gorzałce i dziwna moc
2     1, 7 |    oczy, bo tak je rzewnością przejęła dola Pańska i ta Burkowa
3     3, 26| poznali mnie! - Markotność ją przejęła. - Cie! a skąd by i taką
4     3, 28|    się tą przemową, Hankę zaś przejęła taka żałość i strach, by
5     3, 32|     posłyszeli!~Markotność ją przejęła. Jakże! taka Nastka, a i
6     3, 33|       jedno w kółko.~Groza ją przejęła, rosnąc z minuty na minutę,
7     4, 41|  świat, na zawdy! - Zgroza go przejęła.~- Tyla poszło dobrowolnie
8     4, 49|    Wielka, uroczysta. cichość przejęła żniwne pola, zrobiło się