Tom, Rozdzial

1     1, 12| porteczek nie zgub i lustra nie pokaż, kiej się tak bystro rwiesz.~-
2     3, 30|       przyniósł... swojego...~- Pokaż! - rozkazała surowo.~Cisnął
3     3, 30|       nie mogąc rozpoznać.- Ale pokaż swojego cudaka.~Wyniósł
4     3, 30|       się rucha, choć z drewna. Pokaż go dzieuchom!... dopiero
5     3, 30|   dopiero to będą wydziwiać!... Pokaż, Witek!~- Ni, jutro pójdziemy
6     3, 34|   urzędzie się przez grosza nie pokaż, bo ci jutro przyjść każą
7     3, 34|          że drugie dobrze mają! Pokaż głodnemu miskę pełną i schowaj,
8     4, 42|         dala krzyczał wesoło:~- Pokaż, kaj mam podorywać! Dyć