Tom, Rozdzial

1     1, 4 |     w powietrze i mruczał:~- Pódzi, Żydzie. Jak chcę, tak spał
2     1, 7 | gdzie go obronił.~- Burek, a pódzi ze mną, cóż to, sam, głupi,
3     2, 22|      struchlałego księdza:~- Pódzi za mną!...~Nie mógł się
4     3, 28|      parując niby wrzątek.~- Pódzi, Łapa! widzisz go, juchy
5     3, 30|      napijem się ździebko... pódzi... - szeptał wójt nie zwalniając
6     4, 40| końcu lękliwie a prosząco:~- Pódzi, Jantoś, pora spać... Utrudziłeś
7     4, 41| Szymek! - krzyknął w sad - a pódzi no do nas przyszedł Boryna,
8     4, 45|     kostucha zapuka i powie: pódzi, duszo umęczona.~- Czemuż