Tom, Rozdzial

1     2, 22|       dzieci zdrowe i kobietę poczciwą; bo dobry był człowiek,
2     3, 28|   Kłębowa! Nie może być, taka poczciwa kobieta, cheba plotki pletą.~-
3     3, 29|       bezpański, rad, kiej go poczciwa ręka pogłaszcze... - szepnęła
4     3, 31|      raz jeszcze dziękował za poczciwą pomoc Lipczakom.~- Bo co
5     3, 33| zapłać wama. Cie, jakaście to poczciwa!~- To już całe trzydzieści
6     4, 45|     To on tu zaraz nadjedzie. Poczciwa chłopczyna, on nawet obcego
7     4, 48|     co? Że była dla mnie taka poczciwa! To niesprawiedliwie, ja
8     4, 49|    mało kto drugi na świecie, poczciwa.~- Prawda, co miała dobre