Tom, Rozdzial

1     1, 3 | zaognionymi oczami kwiatów hardo patrzyły w słońce a topole zagwarzyły,
2     2, 13|     drodze wyrastały wszędzie, a patrzyły zestrachane i żałosne, zdumione
3     2, 16|        harde oczy tak się słodko patrzyły, a tak żałości były pełne,
4     3, 26|         traw młodych, gdzie znów patrzyły żółte oczy kaczeńców, wiaterek
5     3, 27|  rzezanych; otwarte szeroko oczy patrzyły przed się nieruchomo nic
6     3, 36|        próżno chciała zapomnieć, patrzyły z każdego kąta, w powietrzu
7     3, 36|       jakimś niemym krzyku, oczy patrzyły jeszcze straszniej i po
8     4, 37|         zaś oczy otwarte szeroko patrzyły z takim zachwyceniem, a