Tom, Rozdzial

1     1, 5 | niejednemu gospodarzowi bydło paść u mnie -a uczyć się... A
2     1, 9 |     oną misę cynową, żeby nie paść, a łzy to mu jak te paciorki
3     2, 20| dachem, któren lada chwila ma paść na głowy.~Stary, powróciwszy
4     2, 22| zatrąbienia, by się zbudzić i paść na nieprzyjacioły, i pobić,
5     2, 24|  przed siebie, prędko, by nie paść trupem z męki, by uciec
6     3, 30|       nie stoję!... Gęsi wama paść jeszcze!~- Sam łoni za krowim
7     3, 36|    dziedzic jeno tym pozwalał paść w porębach, które zapłaciły
8     4, 40|   dziwnych minutach gotów był paść na ziem, przywrzeć do niej