Tom, Rozdzial

1     2, 22|       opowiadał o królu, którego panowie la prześmiewiska chłopskim
2     2, 22|          jako wszystkie bogacze, panowie, kupy diabłom się za żywota
3     4, 44|    wiedzą, iż zawdy tak było, że panowie się buntują, naród judzą,
4     4, 44|    powleką? A jeno was, chłopów! Panowie się za wami nie upomną,
5     4, 44| trzymajmy! A drą się między sobą panowie, nie nasza sprawa, niech
6     4, 44|         pod te roki, kiej się to panowie buntowały; dobrze baczę,
7     4, 45|          wszystkiemu złemu winni panowie.~- Duby smalone pleciesz,
8     4, 45|        chamie jeden, do tego, co panowie robili, pilnuj lepiej gnoju