Tom, Rozdzial

1     1, 6 |     roziskrzone, pożądliwe... palące...~- Smok, nie chłop...
2     3, 28|      słowa kiej łzy gorzkie i palące kapały na Hanczyną duszę.~-
3     4, 37|      słońce świeciło wesołe i palące, że gorąc zaraz od śniadania
4     4, 38|   wynosiło się coraz bardziej palące, kiej lipeckie dzwony, ile
5     4, 38| szalone krzyki, jakieś wichry palące ją ponosiły, jakieś straszne
6     4, 46|    zesromaną twarz, oblały ją palące ognie wstydu, a serce spięło
7     4, 48|  bicie serc własnych i ciche, palące dychania, było im strasznie
8     4, 49|     coraz zawzięciej, chociaż palące łzy ciekły jej spod szmat