Tom, Rozdzial

1     1, 1 |     aż zgrzytnęły orczyki - i orał dalej wielki łan ziemi,
2     1, 11|   potaczał i po ścianach łbem orał albo drugich jako ten baran
3     3, 26|       kiej wędrowała we świat orał pod nie rolę parobek, a
4     3, 29|       poganiał, drugi niby to orał, a skrzaty były oba, ledwie
5     3, 29| leżały odłogiem, że nikto nie orał, nie siał, nie sadził, boć
6     4, 41|     jakby wrośnięty w imadła, orał zawzięcie zapomniawszy o
7     4, 41|       i skoczył w bok, on zaś orał dalej cierpliwie, tyle jeno
8     4, 41|       Szymek. - A kto u matki orał? Kto siał? Kto zbierał?