Tom, Rozdzial

1     1, 2 |    zamykając drzwi za sobą, odsunął ż małej szybki deskę, że
2     2, 16|     Ale Antka już nie było, odsunął się nieznacznie i z wolna
3     3, 28|     i jął ją surowo gromić, odsunął nawet podawane jedzenie
4     3, 30| Naraz wstrząsnął się cały i odsunął ździebko.~- Mroczeje, czas
5     3, 30|     się była dać, ale Jasio odsunął się śpiesznie.~- Muszę iść
6     4, 42|  wszyćkiemu najdę zaradę! - Odsunął puste dwojaki, przeciągnął
7     4, 47|    coraz większy niespokój, odsunął miskę i kurząc papierosa
8     4, 49| posadźta! Zarówno mi jedno!~Odsunął ręką zalegających mu drogę