Tom, Rozdzial

1     3, 34|      co, jakbyś się napił... - odburknął.~- Powiedam, co wiadomo,
2     4, 37|      ruchaj mę, bom żałosny! - odburknął - pomrę wnet, pomrę... Psi
3     4, 41|       tam, kaj było przódzi! - odburknął pod nosem.~- Dyć gospodyni
4     4, 41|       kieszeń nie schowałem! - odburknął Antek.~- Ja tu po służbie,
5     4, 44|      przełożeniem, ale młynarz odburknął:~- Kto ma rozum, ten sam
6     4, 44|     Pietra, a jeno urzędnik! - odburknął wyniośle.~Wzięli na ozory
7     4, 46| starszy.~- Przeciek wywarte! - odburknął Antek dźwigając się z ławy.~
8     4, 49|      Jędrzych na jakąś pogrozę odburknął hardo:~- Bo ciepnę wszyćko