Tom, Rozdzial

1     1, 7 |        śmiechy podniosły się na nowo.~Tylko Jagna milczała, poglądała
2     3, 30|         i turbacje obsiadały na nowo...~Posmutniała wieś i przygłuchła,
3     3, 36|         już postawiony teraz na nowo.~Chciał go zrazu wyminąć,
4     4, 40|       do cna, musiały sadzić na nowo.~Poredzały dziabiąc motyczkami
5     4, 40|    turbacji. Jakby się potem na nowo narodził!~- Prawda, to łaska
6     4, 41|           groziła obtaczając na nowo podziurawione bochenki.~
7     4, 44| Grzelowi podnieśli wrzask.~- Na nowo głosować! oszukali!~- Ja
8     4, 45|        zaczynać od początku, na nowo.~Dziedzic, że to był prędki,