Tom, Rozdzial

1     2, 21|    Troje nas cierpi biedę, a niezadługo będzie czworo! Dam to wtedy
2     3, 30|    poleciał gdziesik w pole. Niezadługo się jawił z nawrotem i zasiadł
3     3, 31|   kiej on go obaczy? kiej?~- Niezadługo, ja to wama powiadam, to
4     3, 33|  oczyma.~- Poczekajta ino, a niezadługo i cały folwarczek wama przyobieca.~
5     3, 33| naharował?~- I nama też może niezadługo przyjdzie za nim iść.~Patrzeli
6     3, 35|     Antek wrócił!...~- Wróci niezadługo, wróci! Ale kto go ta posłucha? -
7     3, 36|       już teraz wam dojdę... niezadługo dojdę...~Odwrócił się do
8     4, 38|     i wygrażał.~Kompania też niezadługo zaczęła się rozchodzić do