Tom, Rozdzial

1     1, 11|    gdzie? Abo to wiedziała! Mierziło się jej wszystko, do głowy
2     2, 15| poganiał.~Ale nie to mu się mierziło, nie ciężka praca, nie wichry
3     2, 20|     nikogo. Już się jej tak mierziło w chałupie, że po parę razy
4     2, 25|    dłuższe, to i barzej się mierziło ludziom, boć nikto roboty
5     2, 25|    Nie, nie poredziła tego, mierziło się jej życie coraz barzej
6     3, 27|    przychodziła; aż się już mierziło to długie czekanie, boć
7     3, 31|     nie powrócił. Strasznie mierziło się jej to leżenie, więc
8     4, 44|  wiercące w nozdrzach.~A że mierziło się już czekanie i słońce