Tom, Rozdzial

1     1, 4 |      złotem, że aż się w oczach mieniło, to na sznury bursztynów
2     1, 5 |        po obu stronach, ino się mieniło od czerwonych wełniaków
3     1, 11|       wolno, że aż się w oczach mieniło od tych wstążek, piór pawich,
4     2, 19| muzykantami.~Z pięćdziesiąt par mieniło się w tym kole wielgachnym,
5     3, 29|        ją chyciła. Jakże, to aż mieniło się w oczach, czerwone były,
6     3, 33|     galante.~Nagrzane powietrze mieniło się nad polami kiej woda,
7     3, 33|     cichości, między drzewinami mieniło się od słońca, okwiat cichuśko
8     3, 34|         powietrze trzęsło się i mieniło w oczach kiej wrzątek -