Tom, Rozdzial

1     1, 3 |      parli się coraz krzepciej na kraty, aż trzeszczały; gwar zrazu
2     1, 3 |     dojrzawszy Borynę wspartego o kraty, jęła dogadywać i wykrzykiwać
3     1, 3 |    kobieta, wpychając się siłą za kraty.~- A wy czego?~- Dopraszam
4     2, 24| oświetlonemu, przepchał się aż do kraty i rozglądał nieznacznie,
5     2, 24|       nawet nie mógł przyparty do kraty; cisza ogarnęła kościół,
6     4, 40|     czarna i w czerwone i zielone kraty.~- La mnie. Żeś to pamiętał,
7     4, 40|          niźli ta kiełbasa. Jużem kraty próbował rwać, jeno co przeszkodziły.~-
8     4, 41|          głupi co dnia wisiałem u kraty i oczy wypatrywałem za tobą,